Η έδρα του Οργανισμού Αεροναυτικής Ανάπτυξης (ADA) στη Vimanapura, βρίσκεται σε ένα ανατολικό προάστιο της Bengaluru και είναι αεροναυτικός κόμβος. Εδώ οι κορυφαίοι αμυντικοί επιστήμονες της Ινδίας, με τη βοήθεια 250 βοηθών, κατασκευάζουν το μαχητικό stealth πέμπτης γενιάς.
Η τεχνολογία Stealth μέχρι στιγμής κυριαρχείται από τους Αμερικανούς. Ακόμη και η Ρωσία και η Κίνα δεν έχουν αναπτύξει την ικανότητα. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το ADA HQ είναι επενδυμένο με κάλυμμα ασφαλείας πολλαπλών επιπέδων.
Τα αεροσκάφη Stealth έχουν σχεδιαστεί για να αποφεύγουν τον εντοπισμό από εχθρικά ραντάρ ή συστήματα αεράμυνας. Ως μαχητικό stealth πέμπτης γενιάς, το AMCA έχει σχεδιαστεί για χαμηλή παρατηρησιμότητα. Δηλαδή, δεν θα ήταν εύκολο να εντοπιστεί και ακόμη και όταν εντοπιστεί το AMCA μπορεί να ‘εξαφανιστεί’ και να πλησιάσει τον στόχο, δίνοντας στον εχθρό ελάχιστο χρόνο αντίδρασης.
Όπως εξηγεί ο Girish S. Deodhare, γενικός διευθυντής, ADA: «Τα αεροσκάφη Stealth απαιτούνται στα πρώτα στάδια του πολέμου για να εξαλείψουν την αντιαεροπορική άμυνα του εχθρού. Μόλις καταστρέψετε τις αεροπορικές άμυνες, άλλα μαχητικά όπως το LCA (Ελαφρύ Αεροσκάφος Μάχης) μπορούν να αναλάβουν δράση». Είπε ότι ο σχεδιασμός του AMCA είχε ολοκληρωθεί. «Τώρα, είναι απλώς θέμα κατασκευής του τζετ», πρόσθεσε. Ένα μαχητικό αεροσκάφος έχει σχεδόν 15.000 εξαρτήματα και ο σχεδιασμός κάθε τμήματος έχει οριστικοποιηθεί.
Η τεχνολογία Stealth επιτυγχάνεται με τη χρήση συνδυασμού τεχνικών που μειώνουν την ανάκλαση ή την εκπομπή ορατού φωτός, ραντάρ, υπέρυθρων, φάσματος ραδιοσυχνοτήτων και ήχου. Τα προηγμένα χαρακτηριστικά stealth περιλαμβάνουν “φιδωτή εισαγωγή αέρα” (που βοηθά στη μείωση της υπογραφής υπέρυθρων), μια εσωτερική θήκη για έξυπνα όπλα (σε αντίθεση με τα όπλα που τοποθετούνται στα φτερά) και υλικό που απορροφά το ραντάρ. Μπορεί να επιτύχει υπερηχητικές ταχύτητες κρουαζ χωρίς τη χρήση μετακαυστήρων και θα διαθέτει ραντάρ AESA (ενεργή ηλεκτρονικά σαρωμένη συστοιχία), τα οποία μπορούν να σαρώνουν διαφορετικές κατευθύνσεις ταυτόχρονα.
Ένα μονοθέσιο, δικινητήριο μαχητικό, το AMCA θα έχει μήκος 17,6 μέτρα, άνοιγμα φτερών 11,13 μέτρα και μέγιστο βάρος απογείωσης 25 τόνους. Ενώ το AMCA Mark-1 θα είναι ένα μαχητικό πέμπτης γενιάς, το Mark-2 είναι πιθανό να είναι έκτης γενιάς. Το Mark-2 θα έχει επίσης κινητήρες εγχώριας κατασκευής αντί για τους κινητήρες του Mark-1 που κατασκευάζονται στις ΗΠΑ (F414 από την GE Aviation). Ο Deodhare είπε ότι αρκετές χώρες είχαν εκφράσει ενδιαφέρον να συνεργαστούν για την ανάπτυξη κινητήρων για το Mark-2.
Η βασική ομάδα για την ανάπτυξη του μαχητικού stealth δημιουργήθηκε το 2009 με πέντε επιστήμονες άμυνας. Ο τότε υπαρχηγός της Ινδικής Αεροπορίας Ν.Α.Κ. Browne, τους έδωσε τις επιχειρησιακές απαιτήσεις της IAF. Η αυτοπεποίθηση για την απόπειρα σχεδιασμού ενός αεροσκάφους stealth προήλθε από την εμπειρία που είχε αποκτήσει η ADA κατά τον σχεδιασμό του LCA Tejas.
Ο Ghosh, γνωστός και ως “Mr AMCA Man”, είναι ο διευθυντής του έργου. Ο Neeli, ο διευθυντής του ομίλου, βρίσκεται σε επαφή με το υπουργείο Άμυνας και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς. Η Vinayagam χειρίζεται τη μηχανική του συστήματος, ο Angadi είναι υπεύθυνος για τη διαμόρφωση (δίνοντας σχήμα στο αεροσκάφος και τακτοποίηση συστημάτων και εξοπλισμού μέσα), ενώ η Fairoza είναι υπεύθυνη για τα αεροηλεκτρονικά.
Το αρχικό σχέδιο της ομάδας AMCA ήταν για ένα μαχητικό αεροσκάφος παντός καιρού, αιωρούμενου ρόλου, ικανό για εναέριες μάχες, χτυπήματα εδάφους, καταστολή της αντιαεροπορικής άμυνας του εχθρού και ηλεκτρονικό πόλεμο. Μετά από τέσσερα χρόνια, το 2013, εκπονήθηκε η πρώτη εφικτή διαμόρφωση, η οποία έγινε αποδεκτή από την IAF. Όμως, στο μεταξύ, μια κοινή επιχείρηση με τη Ρωσία για την ανάπτυξη ενός μαχητικού stealth πέμπτης γενιάς είχε ξεκινήσει μετά την επιτυχία του έργου BrahMos (μια κοινή επιχείρηση Ινδίας-Ρωσίας). Η IAF αποσύρθηκε από την προσπάθεια το 2018 αφού προέκυψαν πολλά σημεία διαμάχης. Για παράδειγμα, η IAF ήθελε την ικανότητα να αναβαθμίσει το νέο μαχητικό χωρίς ρωσική υποστήριξη. Η Ρωσία αρνήθηκε να μοιραστεί πηγαίους κώδικες υπολογιστών που θα επέτρεπαν στην Ινδία να το κάνει αυτό. Το υπουργείο Άμυνας σύρθηκε επίσης σε δύο κατευθύνσεις για τα δύο προγράμματα μαχητικών πέμπτης γενιάς. Όλα αυτά οδήγησαν σε καθυστερήσεις στο έργο AMCA, προτού η IAF αποφασίσει τελικά να επικεντρωθεί σε αυτό.
Ο Ghosh πρόσθεσε ότι στο έργο AMCA, επικεντρώθηκε στα χαρακτηριστικά stealth και στην υψηλή ευελιξία. Η σημασία αυτής της ισορροπίας γίνεται σαφής από την περίπτωση του ρωσικού μαχητικού stealth πέμπτης γενιάς — του Sukhoi Su-57. Ο ρωσικός στρατός δεν είναι ικανοποιημένος με τον stealth σχεδιασμό του επειδή επικεντρώνεται περισσότερο στον ελιγμό. Από την άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ φαίνεται να έχουν απόλυτη σαφήνεια στην προσέγγισή τους. Εκτός από τα δύο μαχητικά – F-22 και F-35 – χρησιμοποιεί επίσης το Northrop Grumman B-2 Spirit (ένα stealth, στρατηγικό βαρύ βομβαρδιστικό, με άνοιγμα φτερών μεγαλύτερο από ένα γήπεδο ποδοσφαίρου).
Ο Ghosh είπε ότι η εξισορρόπηση της ικανότητας ελιγμών και της χαμηλής παρατηρητικότητας είναι μια πραγματική πρόκληση. Ανέφερε το παράδειγμα του πρώτου μαχητικού stealth των ΗΠΑ – του Lockheed Martin F-117 Nighthawk. Το F-117 πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση το 1981 και απέδειξε την επιχειρησιακή του αποτελεσματικότητα κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Κόλπου (1990-1991) και των βαλκανικών συγκρούσεων στη συνέχεια. Ο Ghosh είπε ότι σχεδιάστηκε για να ρίχνει βόμβες και όχι για εναέριες μάχες. «Το F-117 δεν είχε σχεδόν καθόλου δυνατότητα ελιγμών. δεν μπορούσε να αποφύγει μια πυραυλική επίθεση», είπε. «Ήταν μια πάπια που καθόταν (αν επρόκειτο να εντοπιστεί από τον εχθρό).»
Ως εκ τούτου, κατά τη διάρκεια του προγράμματος F-22, οι ΗΠΑ αποφάσισαν ότι το stealth από μόνο του δεν ήταν αρκετό και προχώρησαν σε συνδυασμό ελιγμών και stealth. Όμως, το μαχητικό έγινε τόσο δαπανηρό που δεν μπορούσε να αγοραστεί σε μεγάλους αριθμούς. Από το αρχικό τους σχέδιο να έχει περισσότερα από 700 F-22, οι ΗΠΑ μείωσαν σε 173. «Συνειδητοποίησαν ότι η υπερβολική απόδοση συν stealth δεν ήταν προσιτή», είπε ο Ghosh. «Έτσι, το F-35 κατασκευάστηκε μετά από υποβάθμιση τόσο του stealth όσο και της ικανότητας ελιγμών».
Η IAF έχει αντιληφθεί την ανάγκη της για μόνο επτά μοίρες AMCA (συμπεριλαμβανομένου του Mark-2). Η διατήρηση των χαρακτηριστικών stealth θα κάνει το AMCA πιο ακριβό από άλλα μαχητικά.
Το AMCA θα εφοδιαστεί με πυραύλους αέρος-εδάφους Brahmos-NG (επόμενης γενιάς), πυραύλους αέρος-αέρος Astra, πυραύλους κατά των αρμάτων, πυραύλους Rudram κατά της ακτινοβολίας, βόμβες καθοδήγησης με λέιζερ και πυρομαχικά ακριβείας. Τα αεροηλεκτρονικά για την επικοινωνία και τους αισθητήρες του πιλότου, τα ραντάρ και τα χαρακτηριστικά αναζήτησης και παρακολούθησης υπερύθρων καθιστούν το μαχητικό «πιο προηγμένο».
Πρόσθεσε ότι ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό του AMCA ήταν η προηγμένη επίγνωση της κατάστασης.
Το πιλοτήριο θα διαθέτει σύστημα 3D προειδοποίησης ήχου και δυνατότητα για φωνητικές εντολές, μειώνοντας τον φόρτο εργασίας των πιλότων, ώστε να μπορούν να επικεντρωθούν καλύτερα στις αποστολές.