Ο Shafi Burfat, πρόεδρος του Jeay Sindh Muttahida Mahaz (JSMM), εξέδωσε μια καυστική δήλωση, καταδικάζοντας αυτό που χαρακτήρισε ως «αφύσικο φασιστικό κράτος του Πακιστάν» και προειδοποιώντας τη διεθνή κοινότητα για την «επικίνδυνη ψευδαίσθηση της δημοκρατίας» που προβάλλει το πακιστανικό κράτος.
Σε δήλωση που εξέδωσε από τη Γερμανία, ο Burfat δήλωσε ότι το κοινοβουλευτικό σύστημα του Πακιστάν είναι μια προσεκτικά κατασκευασμένη απάτη, σχεδιασμένη όχι για να ενδυναμώσει τον λαό αλλά για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα μιας στρατιωτικής ελίτ που κυριαρχείται από τους Παντζάμπι. Ισχυρίστηκε ότι η πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων είναι στο περιθώριο και τα μειονοτικά καθεστώτα έχουν εγκατασταθεί στο κοινοβούλιο για να λειτουργούν ως μαριονέτες του στρατού. Ο Burfat δήλωσε ότι το Σύνταγμα του Πακιστάν του 1973 είναι ουσιαστικά ένα έγγραφο βυθισμένο στην αδικία, σκόπιμα σχεδιασμένο για να υποτάξει ιστορικά έθνη υπό τον έλεγχο μιας μόνο εθνοτικής ομάδας, των Παντζάμπι.
Δήλωσε ότι η ίδρυση του πακιστανικού κράτους δεν βασίζεται στη δημοκρατία, αλλά στη θρησκευτική θεοκρατία, την απάτη και τον δόλιο εθνικισμό. Ανέφερε ότι ένα εντυπωσιακό παράδειγμα αυτής της αυταρχικής φύσης παρατηρήθηκε στα γεγονότα του 1971, όταν ο πληθυσμός των Βεγγαλών, που αποτελούσε το 55% του δημογραφικού πληθυσμού του Πακιστάν εκείνη την εποχή, εξέλεξε δημοκρατικά τον Σεΐχη Μουτζιμπούρ Ραχμάν. Αντί να σεβαστεί την εντολή του λαού, ο στρατός των Παντζάμπι εξαπέλυσε μια βάναυση καταστολή, σκοτώνοντας σχεδόν 3 εκατομμύρια Βεγγαλέζους απλώς και μόνο επειδή απαιτούσαν δημοκρατική διακυβέρνηση.
Ο Μπουρφάτ είπε ότι αυτή η σφαγή αποκάλυψε τον φασιστικό χαρακτήρα του κράτους και την πλήρη απόρριψη των δημοκρατικών αξιών. Σήμερα, η ίδια ομάδα Παντζάμπι, η οποία εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει περίπου το 55% του πληθυσμού, διατηρεί τον απόλυτο έλεγχο του κρατικού μηχανισμού. Ισχυρίστηκε ότι ο πακιστανικός στρατός, του οποίου το 80% είναι Παντζάμπι, μονοπωλεί τους εθνικούς πόρους και θεωρεί την καταστροφή άλλων ιστορικών εθνών και την κατάσχεση των εδαφών, των ποταμών, των θαλασσών και της πολιτικής τους αυτονομίας ως ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση της υπεροχής του Παντζάμπι.
Ο Μπουρφάτ ανέφερε ότι υπό ένα τέτοιο σύστημα, τα ιστορικά έθνη εντός του Πακιστάν αντιμετωπίζουν μια δυαδική επιλογή: είτε να περιμένουν την πολιτική και πολιτιστική τους εξαφάνιση είτε να αναδυθούν σε έναν αποφασιστικό, οργανωμένο αγώνα για να απελευθερωθούν από τις αλυσίδες αυτού του επιβεβλημένου κράτους. Είπε ότι, όπως και οι Βεγγαλέζοι, αυτά τα έθνη πρέπει να είναι έτοιμα να κάνουν τεράστιες θυσίες που θα γίνουν διαρκή σύμβολα του αγώνα τους για δικαιοσύνη και απελευθέρωση.
Η παγκόσμια κοινότητα αναγνωρίζει ήδη τον πακιστανικό στρατό ως μία από τις πιο διεφθαρμένες και εγκληματικές δυνάμεις στον κόσμο. Ισχυρίστηκε ότι ενεργεί ως μισθοφόρος για ξένες δυνάμεις, ανταλλάσσοντας την εθνική αξιοπρέπεια με δολάρια. Ως εκ τούτου, είπε ο Μπουρφάτ, η απελευθέρωση ιστορικών εθνών από αυτή τη φασιστική, αφύσικη οντότητα είναι το πιο επείγον δημοκρατικό έργο στην περιοχή. Προέτρεψε τη διεθνή κοινότητα, την κοινωνία των πολιτών και τους παγκόσμιους διανοούμενους να σταθούν αλληλέγγυοι με τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα που αγωνίζονται για επιβίωση και ελευθερία.