Το δόγμα του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ την εξωτερική τους πολιτική και να διαμορφώνουν τις διεθνείς τους σχέσεις απηχεί πλήρως η Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας, που δόθηκε στη δημοσιότητα από τον Λευκό Οίκο, σε ένα έγγραφο 33 σελίδων.
Η νέα στρατηγική προσδιορίζει την αμερικανική εξωτερική πολιτική για την υπόλοιπη θητεία του Τραμπ, με το «America First» να υπογραμμίζει την ενίσχυση της κυριαρχίας των ΗΠΑ στον κόσμο, ενώ παράλληλα ασκείται σφοδρή κριτική στην Ευρώπη και τη Ρωσία.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΙΣ 33 ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Αμφισβητώντας, όπως παρατηρεί ο Economist, τις παραδοσιακές πολιτικές συμμαχιών και αξιών, η στρατηγική στρέφεται προς την επιβολή της αμερικανικής κυριαρχίας στο Δυτικό Ημισφαίριο και την αποδοχή ενός «ευέλικτου ρεαλισμού», επισημαίνοντας ότι η Αμερική πρέπει να δρα σύμφωνα με το συμφέρον της, χωρίς να βασίζεται σε παραδοσιακές ιδεολογίες ή διεθνείς αξίες -ή, έτι περαιτέρω, σε ήδη διαμορφωμένες και «σφυρηλατημένες» σε βάθος χρόνου διπλωματικές σχέσεις.
Η στρατηγική αναφέρει ότι η Αμερική θα πρέπει να εξασφαλίσει την σταθερότητα στο Δυτικό Ημισφαίριο, αποτρέποντας τη μαζική μετανάστευση προς τις ΗΠΑ, και ζητά από τις κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής (σ.σ. όπως π.χ. η Βενεζουέλα και η Κολομβία) να περιορίσουν τις ροές ναρκωτικών και να επιτρέψουν στην Ουάσινγκτον τον έλεγχο στρατηγικών τοποθεσιών και πόρων, με απώτερο σκοπό την αναγνώριση της Αμερικής ως κυρίαρχης δύναμης στην περιοχή.
Ορισμένα διεθνή μέσα ενημέρωσης, όπως οι Financial Times, αναφέρουν ότι αυτή η στρατηγική αποτελεί μια νέα εκδοχή της αμερικανικής επιρροής στην περιοχή, με στόχο την αποτροπή της κινεζικής επέμβασης. Στο ίδιο άρθρο τονίζεται ότι η στρατηγική έχει προκαλέσει έντονες ανησυχίες για την επανάληψη παλαιών, χειριστικών αμερικανικών επεμβάσεων στην περιοχή, που περιλαμβάνουν στρατιωτικές παρεμβάσεις και υποστήριξη αυταρχικών καθεστώτων.
Το νέο δόγμα των ΗΠΑ αποτελεί ουσιαστικά μία επίσημη δήλωση υιοθέτησης του δόγματος Μονρόε του 1823, αλλά με όρους Τραμπ -αυτό σημαίνει ότι η Αμερική θα γίνει ξανά σπουδαία, εσωστρεφής, αλλά και ισχυρή στρατιωτικά και οικονομικά, ενώ παράλληλα θα έχει αυξημένη επιρροή στο Δυτικό Ημισφαίριο.
Η Ασία και η κινεζική επιρροή
Η στρατηγική του Τραμπ αναγνωρίζει ακόμη την ανάγκη διατήρησης της τάξης στην Ταϊβάν και τη νοτιοανατολική Ασία, ενώ διαβεβαιώνει τους συμμάχους της Ασίας ότι οι ΗΠΑ θα παραμείνουν ισχυρές, για ν’ αποτρέψουν τις επεκτατικές φιλοδοξίες της Κίνας στην περιοχή.
Ωστόσο, το Axios σημειώνει ότι η στρατηγική είναι λιγότερο επικριτική προς την Κίνα, ενώ απαιτεί από τους ασιατικούς συμμάχους να βοηθήσουν τις ΗΠΑ να περιορίσουν τις κινεζικές φιλοδοξίες στην περιοχή, προκαλώντας ανησυχία για την κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή του Ειρηνικού.
Υπέρ των «πατριωτικών κομμάτων» στην Ευρώπη – Ανησυχία για τη μετανάστευση
Η Ευρώπη είναι ο βασικός στόχος της στρατηγικής, με την αποδοχή μιας νέας «ευρωπαϊκής εθνικιστικής» ταυτότητας και την υποστήριξη των ακροδεξιών κομμάτων της ηπείρου, τα οποία θεωρεί τον μοναδικό δρόμο για την επιβίωση της ευρωπαϊκής κουλτούρας.
Κλείσιμο
Στην Ουκρανία, η στρατηγική του Τραμπ προτείνει ταχεία κατάπαυση του πυρός και μειωμένη αίσθηση απειλής από τη Ρωσία, κάτι που προκαλεί αντιδράσεις σε πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που ανησυχούν για την εξασθένηση των διεθνών θεσμών και των συμφωνιών μετά το 1945. Ο Guardian αναφέρει ότι η στρατηγική έχει προκαλέσει ανησυχία στην Ευρώπη, καθώς οι ΗΠΑ εκφράζουν ανοιχτά τη στήριξή τους σε ακροδεξιά κινήματα, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για «εορτασμούς της ατομικότητας» των ευρωπαϊκών εθνών και την υποστήριξη των πατριωτικών ευρωπαϊκών κομμάτων, με αναφορά σε πολιτικές δυνάμεις όπως ο Εθνικός Συναγερμός της Γαλλίας και το AfD της Γερμανίας.
Η στρατηγική προτείνει την ανάγκη για μια ριζική αλλαγή στην πορεία της Ευρώπης και την υποβάθμιση των διεθνών της σχέσεων, προκαλώντας ανησυχία για τις συνέπειες αυτής της προσέγγισης για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενότητας. Η New York Post υπογραμμίζει την «ευθεία κριτική του Τραμπ προς την Ευρώπη», καθώς εκφράζει την ανησυχία του για την αποδυνάμωση της ευρωπαϊκής ταυτότητας και την επιρροή των μεταναστευτικών ρευμάτων.
Οι ΗΠΑ εκτιμούν ότι το μέλλον των ευρωπαϊκών κοινωνιών διακυβεύεται από την έλλειψη «εθνικής ταυτότητας», κάτι που θεωρείται αντιφατικό για μια χώρα που, παραδοσιακά, έχει στηριχτεί στην αποδοχή και ενσωμάτωση διαφορετικών πολιτισμικών ρευμάτων.
Η στρατηγική του Τραμπ για το 2025 είναι γεμάτη αντιφάσεις και ασαφή σημεία, με μια προσέγγιση που συνδυάζει τον ακραίο ρεαλισμό με την ανάγκη διατήρησης της στρατηγικής κυριαρχίας των ΗΠΑ. Οι Financial Times, και πάλι, παρατηρούν ότι «η στρατηγική αυτή προέρχεται από τον 19ο αιώνα, αναβιώνοντας μια εποχή που αμφισβητούσε τα διεθνή πρότυπα της συνεργασίας και των πολυμερών συμμαχιών».
Αν και το έγγραφο επαναφέρει τη ρητορική της Αμερικής ως ηγέτιδας δύναμης, η στρατηγική του Τραμπ έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία και προβληματισμό τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο εξωτερικό για τις συνέπειες της απομόνωσης και του… εγωιστικού «America First».