Χιλιάδες κάτοικοι και εργαζόμενοι στη Σαντορίνη έχουν εγκαταλείψει μέχρι σήμερα το νησί, λόγω των συνεχών σεισμικών δονήσεων. Υπολογίζεται ότι έχουν φύγει περίπου 10 χιλιάδες άνθρωποι. Είτε με έκτακτες πτήσεις είτε με τα καράβια. Η “εκκένωση” του νησιού έγινε με αργούς ρυθμούς και καθυστερήσεις, με ουρές στο λιμάνι και συνωστισμό στο αεροδόμιο, αλλά χωρίς να υπάρξει μείζον πρόβλημα.
Τι θα είχε συμβεί όμως αν ήμασταν εν μέσω τουριστικής περιόδου και στο νησί βρίσκονταν όχι μόνο οι μόνιμοι κάτοικοι και ορισμένοι εργαζόμενοι αλλά δεκάδες χιλιάδες τουρίστες; Πώς θα είχε γίνει η εκκένωση του νησιού, αν υπήρχε ανάγκη να αποχωρήσουν οι άνθρωποι εκεί; Αν είχε συμβεί ο μεγάλος σεισμός;
Πως προκύπτει από ρεπορτάζ της Καθημερινής, η Σαντορίνη, αν και διεθνής τουριστικός προορισμός που υποδέχεται κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες και μία από τις πιο σεισμογενείς περιοχές της Ελλάδας, δεν διαθέτει “λιμενικές πύλες πολιτικής προστασίας η αλλιώς έκτακτης ανάγκης”, που θα εξασφάλιζαν ότι σε περίπτωση που υπήρχε πρόβλημα στο λιμάνι του Αθηνιού, θα ήταν εφικτή η θαλάσσια διασύνδεση του νησιού και η τροφοδοσία.
Οι δυο πύλες, η μια στη Γλυφάδα και η άλλη στη θέση Κολούμπο, βρίσκονται ακόμα στο στάδιο της μελέτης (από το 2013) γιατί η δημοτική αρχή θεώρησε περιττό το έργο, αφού θα κατασκευάζονταν νέο λιμάνι. Που είναι όμως και αυτό, ακόμα στα χαρτιά.
Τώρα τα έργα έχουν ξεκινήσει ξανά και η μεν Πύλη της Γλυφάδας βρίσκεται στο στάδιο της δημοπράτησης, η δε στο Κολούμπο περιμένει την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου. Είμαστε δηλαδή στο περίμενε…Τα ίδια και για το νέο λιμάνι που έχει κολλήσει στα καλώδια του ΑΔΜΗΕ που αναζητείται λύση για το πού θα μεταφερθούν. Το νέο λιμάνι θα γίνει, όποτε ολοκληρωθούν τα έργα, στον Μονόλιθο.
Υπό μελέτη είναι ακόμα και η δημιουργία ενός ακόμα δρόμου που θα συνδέει το νησί με το λιμάνι στο Αθηνιό, αφού σήμερα υπάρχει μόνο ένας στενός δρόμος που καταλήγει στο λιμάνι και αυτός είναι επικίνδυνος.