Συγκλονίζουν όσα λέει η αναλύτρια Λόγου, Ευγενία Σαρρή, για τους γονείς των τριών νεκρών κοριτσιών στην Πάτρα, οι θάνατοι των οποίων είναι ακόμη υπό διερεύνηση.
Η Ευγενία Σαρρή είναι επαγγελματίας αναλύτρια Λόγου (Statement Analyst), η πρώτη που ασκεί στην Ελλάδα αυτό το επάγγελμα, και είναι μέλος μιας διεθνούς ομάδας αναλυτών, που συμπεριλαμβάνει αστυνομικούς, πρώην πράκτορες του FBI, εγκληματολόγους, ψυχολόγους, ιδιωτικούς ερευνητές, υπό την καθοδήγηση του Πίτερ Χάγιατ (στο Κέντρο του οποίου φοίτησε για τρία χρόνια, αποκτώντας τον τίτλο της Αναλύτριας Λόγου.
Η Ευγενία Σαρρή μιλάει στην εφημερίδα Πελοπόννησος για όσα έχει «διαβάσει» πίσω από τα λόγια των γονέων των τριών κοριτσιών που πέθαναν μέσα σε τρία χρόνια, συγκλονίζοντας την ελληνική κοινωνία.
Αναλυτικά όσα είπε η Αναλύτρια Λόγου
Αρχικά, σε ερώτηση για τη δολοφονία της Καρολάιν στα Γλυκά Νερά και πότε κατέληξε σε συμπέρασμα, η κυρία Σαρρή είναι κάθετη: «Αμέσως μόλις μίλησε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος. Μόλις άνοιξε το στόμα του και μίλησε, και εγώ και οι υπόλοιποι αναλυτές λόγου που τον άκουσαν, ήμασταν βέβαιοι πως αυτός ήταν ο ένοχος. Όχι από τη στάση του σώματος, αλλά απ’ αυτά που έλεγε. Αν η Αστυνομία αποδεχόταν να παίρνει την άποψή μας, θα είχε κλείσει πολύ πιο σύντομα την υπόθεση…».
Για τα τρία νεκρά παιδιά στην Πάτρα, λέει αρχικά: «Έχω πολλές ενδείξεις πως δεν τα λέει καλά η μητέρα… Είμαι επιφυλακτική, όμως, ακόμα. Δεν θα ‘θελα να προχωρήσω. Θα το κάνω, όταν θα έχω ολοκληρώσει τη μελέτη και ανάλυση των συνεντεύξεών της. Αρχές της εβδομάδας, θα είμαι έτοιμη να πω περισσότερα, πιστεύω».
« Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι μέχρι τώρα σε καμία απ’ τις συνεντεύξεις της (σ.σ. η μητέρα) δεν ακούω να λέει…«Δεν σκότωσα τα παιδιά μου. Δεν το έκανα εγώ». Δεν το λέει. Το πρώτο που κάνει ο αθώος άνθρωπος είναι η άρνηση της κατηγορίας ευθέως, ο αθώος άνθρωπος χτυπιέται. Σε μια ώρα συνεντεύξεων λέει “δεν υπάρχει τίποτα”, δεν ακούω να λέει “δεν έκανα τίποτα”. Κι αυτό είναι ανησυχητικό. Γενικά ακούω και βλέπω πολύ ανησυχητικά πράγματα…» τονίζει η αναλύτρια λόγου.
«Εννοείτε ανησυχητικά προς την κατεύθυνση ενοχής;» ρωτά ο δημοσιογράφος και η κυρία Σαρρή εξηγεί: «Οι ενδείξεις είναι ότι και οι δύο γονείς κρύβουν πράγματα. Κι εκεί που η μητέρα λέει για το μωρό, κρύβει πράγματα. Και ο πατέρας κρύβει πράγματα, έτσι καταλαβαίνω… Εκεί που μιλάει γιατί έφυγε από το Νοσοκομείο και πέθανε το παιδί.
Αποφεύγουμε, όμως, αν δεν έχουμε όλα τα στοιχεία, να πούμε κάτι χειροπιαστό. Δεν είναι τελειωμένη η δουλειά μας. Στα συμπεράσματα λέω τι στοιχεία έχουμε ως τώρα. Και οι ενδείξεις είναι ανησυχητικές… Φαίνεται ότι κρύβουν πολλά πράγματα».
«Είμαι πεπεισμένη, αναλύοντας όσα λένε, ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μας λένε. Κι όποιος δεν λέει πράγματα, έχει λόγο που το κάνει. Η περισσότερη παραπλάνηση δεν γίνεται λέγοντας ψέματα, αλλά κρύβοντας πράγματα. Γιατί κρύβοντας πράγματα είναι πιο εύκολο, προκαλεί λιγότερο στρες απ’ το να λες απευθείας ψέματα. Πιο εύκολο είναι να κρύψεις κάτι, απ’ το να κατασκευάσεις ένα ψέμα…» συνεχίζει.
«Για παράδειγμα, άκουγα το πρωί να λέει η μητέρα “έτρεξα να φωνάξω τους γιατρούς”. Αυτή η φράση δεν σημαίνει πως τους φώναξε κιόλας. Και σήμερα άκουσα πως ένας γιατρός είπε ότι δεν τους φώναξε. Μια νοσοκόμα πήγε…» καταλήγει.
Η ανάλυση της Ευγενίας Σαρρή για την πρώτη συνέντευξη των γονιών των τριών κοριτσιών
Η ανάλυση της Ευγενίας Σαρρή για το α’ μέρος της συνέντευξης των γονέων στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα»
- Αυτό που είναι απροσδόκητο στη στάση της μητέρας είναι η παντελής έλλειψη συναισθήματος, σε όλο αυτό το τμήμα της συνέντευξης, που μιλάει για τα τραγικά περιστατικά των θανάτων των δύο παιδιών της, τόσο σύντομα μετά τον θάνατό τους. Η μητέρα φαίνεται να έχει διαχειριστεί τα τραγικά συμβάντα, κάτι που είναι απροσδόκητο.
- Εξ’ ίσου απροσδόκητη είναι η χρήση του ρήματος «κατέληξε», όταν μιλάει για τον θάνατο των παιδιών της. Είναι επίσημη γλώσσα και δηλώνει απόσταση από το γεγονός, κάτι που είναι αναμενόμενο σε παρόμοιες καταστάσεις, αλλά όχι από μια μητέρα, στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία. Λείπει, παντελώς, ο σπαραγμός που είναι αναμενόμενος σε τέτοιες τραγικές καταστάσεις, που για πολλούς είναι αδύνατον να ξεπεραστούν.
- Η προτεραιότητα της μητέρας είναι να δηλώσει πως τα παιδιά ήταν υγιέστατα. Θα μπορούσε αυτό να χρησιμεύει, για να μεταθέσει την ευθύνη στους θεράποντες γιατρούς.
- Η έμφαση που δίνουν και οι δύο γονείς στην ομαλότητα της οικογενειακής τους ζωής και ο τρόπος, που τονίζει η μητέρα τις πράξεις της, τις συγκεκριμένες ημέρες των θανάτων, είναι ενδεικτικές πως μάλλον συνέβαινε το αντίθετο.
- Η ανάγκη να πείσουν: Και οι δύο γονείς έχουν την ανάγκη να πείσουν, εκτός από την ομαλότητα της ζωής τους, και για το αιφνίδιο των περιστατικών. Παρέχουν πολλές πληροφορίες ιατρικής φύσεως. Έχουμε ως δεδομένο πως αυτή η συνέντευξη δίνεται, για να απαντήσουν σε κατηγορίες και σε υπόνοιες, που υπάρχουν εναντίον τους. Μέχρι στιγμής δεν είναι προτεραιότητά τους στη συνέντευξη να αρνηθούν, με αξιόπιστο τρόπο, την κατηγορία.
- Σημεία μέγιστης ευαισθησίας: Υπάρχει αφθονία σημείων μέγιστης ευαισθησίας. Είναι ανησυχητικός ο αριθμός τους και αποτελούν ισχυρή ένδειξη πως έχουν παραλειφθεί και αποσιωπηθεί πληροφορίες, για τα γεγονότα που πραγματικά συνέβησαν εκείνες τις ώρες.
- Αλλαγές στη γλώσσα και στους χρόνους των ρημάτων: Όταν αυτός που μιλά είναι ειλικρινής, μιλά για παρελθοντικά γεγονότα σε αόριστο χρόνο, είναι συνεπής ως προς τα λεγόμενά του και δεν χρησιμοποιεί πολλούς επιρρηματικούς προσδιορισμούς.
- Οι γονείς είναι απόλυτα ικανοί να χρησιμοποιήσουν τον αόριστο χρόνο, όταν διηγούνται περιττές λεπτομέρειες και ιατρικές διαδικασίες, μιλούν, όμως, σε ενεστώτα σε συγκεκριμένα ευαίσθητα σημεία.
Με βάση όλα τα προαναφερθέντα, αυτό το πρώτο τμήμα της συνέντευξης παρέχει πολλές ανησυχητικές ενδείξεις σχετικά με την ειλικρίνεια των γονιών και ιδιαίτερα της μητέρας. Έχουν αποσιωπηθεί πολλά γεγονότα και υπάρχει σοβαρή πιθανότητα παραπλάνησης. Βρίσκονται σε λειτουργία προσπάθειας επιβίωσης, αλλά δεν είναι ικανοί να εκφράσουν συναίσθημα προς τα παιδιά τους και να δηλώσουν αξιόπιστα, πως δεν προκάλεσαν τον θάνατό τους.