Χθες το Directus σε αποκλειστικό του άρθρο ανέφερε πως ο ”Economist”, έκανε λόγο για εισβολή της Τουρκίας στο Αιγαίο το 2023.
”Σημεία ανάφλεξης για παρακολούθηση. Η έντονη εστίαση στον πόλεμο στην Ουκρανία αυξάνει τον κίνδυνο σύγκρουσης αλλού. Με τη Ρωσία αποσπασμένη, οι συγκρούσεις ξεσπούν στην αυλή της. Η Κίνα μπορεί να αποφασίσει ότι δεν θα υπάρξει ποτέ καλύτερη στιγμή για να κάνει μια κίνηση στην Ταϊβάν. Οι εντάσεις Ινδίας-Κίνας θα μπορούσαν να εκτονωθούν στα Ιμαλάια.
Και μπορεί η Τουρκία να προσπαθήσει να καταλάβει ένα ελληνικό νησί στο Αιγαίο!
Το πρωτοσέλιδο:
Δείτε περισσότερα εδώ:
Πριν λίγες ώρες, ο γνωστός αμερικανός αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν έκανε νέα σημαντικά αναφορά.
Αναλυτικά:
”Το κόστος της δυτικής σιωπής εν όψει της τουρκικής ψεύτικης τρομοκρατίας: Στις 13 Νοεμβρίου 2022, μια μικρή βόμβα ταρακούνησε ένα εμπορικό κέντρο πεζών στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης. Μέσα σε μια μέρα, Τούρκοι αξιωματούχοι πρότειναν ότι είχαν βρει τον ύποπτο. Κατηγόρησαν την Ahlam Albashir, μια γυναίκα από τη Συρία για την οποία οι τουρκικές αρχές ισχυρίστηκαν ότι πήρε τις εντολές της από Κούρδους της Συρίας στο Κομπάνι.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία απόδειξη πέρα από την τουρκική επιμονή ότι η Αλμπασίρ έχει σχέση με Κούρδους της Συρίας. Πράγματι, τα στοιχεία που τη συνδέουν με τον υποστηριζόμενο από την Τουρκία Ελεύθερο Συριακό Στρατό είναι ισχυρότερα. Μάλλον, φαίνεται ότι ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τον βομβαρδισμό ως πρόσχημα για να πραγματοποιήσει μια προσχεδιασμένη επιχείρηση για να υπονομεύσει το δημοκρατικό κουρδικό πείραμα στη βορειοανατολική Συρία. Στον απόηχο της επίθεσης στην Κωνσταντινούπολη, τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη έχουν επανειλημμένα χτυπήσει στόχους στην κουρδική ζώνη της Συρίας, σκοτώνοντας όχι μόνο πολιτικούς αξιωματούχους αλλά και πολλούς άλλους πολίτες.
Σήμερα, η Τουρκία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι αγνώριστη από αυτό που ήταν πριν από δύο δεκαετίες. Το ίδιο ισχύει και με το PKK, μια ομάδα που κάποτε με κράτησε για λίγο υπό την απειλή όπλου ενώ ήμουν αξιωματούχος του Πενταγώνου στο Ιρακινό Κουρδιστάν. Πολιτικά, πνευματικά και πολιτιστικά, δεν είναι η ίδια οργάνωση. Δεύτερον, ενώ το Στέιτ Ντιπάρτμεντ λειτουργεί με αυτόματη κίνηση και ορισμένοι αναλυτές δεξαμενών σκέψης επιδιώκουν να είναι πιο Τούρκοι από πολλούς Τούρκους στον εξοστρακισμό του PKK, είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι ο Τουργκούτ Οζάλ, ο οποίος κυριάρχησε στην Τουρκία από το 1983 έως το 1993, ήταν πρόθυμος να συνάψει ειρήνη με την ομάδα. Πριν από το θάνατό του το 1993, είχε στείλει μήνυμα φιλίας στον ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν και φαινόταν έτοιμος να διαπραγματευτεί τον τερματισμό της κουρδικής εξέγερσης.
Ο Λευκός Οίκος και πολλοί Ευρωπαίοι διπλωμάτες μπορεί να πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν τα στραβά μάτια στη συνεχιζόμενη επίθεση της Τουρκίας στη βόρεια Συρία. Άλλωστε, οι Κούρδοι δεν είναι κράτος και άρα δεν έχουν θέση στο διπλωματικό τραπέζι. Εξω από τα μάτια έξω από το μυαλό. Το πρόβλημα με μια τέτοια λογική δεν είναι μόνο η ηθική της διαστροφή. Αντίθετα, είτε κατηγορούν τους περιβαλλοντολόγους ότι συμμετείχαν σε μια τεράστια τρομοκρατική συνωμοσία μετά τις διαδηλώσεις στο πάρκο Gezi, είτε υπερβάλλοντας τη συνενοχή του Γκιουλενιστή στο αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 είτε αναζητούν πρόσχημα για επίθεση στο Ιράκ ή τη Συρία, ψευδείς κατηγορίες εναντίον εχθρών ως πρόσχημα για αστυνομική ή στρατιωτική δράση έχουν γίνει κοινός τόπος για την Τουρκία. Ο λόγος είναι απλός: Ο Ερντογάν έχει καταλήξει σε τέτοιες τακτικές.
Αυτό μας φέρνει στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, η Τουρκία κατηγόρησε επανειλημμένα την Ελλάδα για τρομοκρατία. Καθώς ο Ερντογάν κροταλίζει εναντίον του γείτονά του στο ΝΑΤΟ καθώς επιδιώκει να επανασχεδιάσει τον χάρτη του Αιγαίου και να επεκτείνει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Τουρκίας, θα χρειαστεί ένα πρόσχημα για στρατιωτική δράση.
Εάν η Ευρώπη επιτρέψει στον Ερντογάν να ξεφύγει με μια ψευδή κατηγορία εναντίον των Κούρδων της Συρίας για να δικαιολογήσει μια τουρκική αρπαγή γης νότια των συνόρων του, δεν είναι παράλογο να εξετάσουμε ένα άλλο σενάριο που οδηγεί σε αρπαγή γης δυτικά των συνόρων: μια βόμβα εκρήγνυται στο Σμύρνη, στην Αλικαρνασσό ή την Μαρμαρίσα. Μια μέρα αργότερα, ο Σοϊλού θα παρελάσει έναν ύποπτο με φούτερ «Αθηνών», ισχυριζόμενος ότι ομολόγησε ότι ενήργησε κατ’ εντολή Ελλήνων εθνικιστών. Η Ευρώπη μπορεί τότε να εκδώσει τις αρνήσεις της, αλλά ο Ερντογάν δεν θα τον νοιάζει: Έχει συνηθίσει πολύ τη Δύση να αποδέχεται τα τουρκικά πρότυπα αποδεικτικών στοιχείων ή χώρες όπως η Σουηδία να ταπεινώνονται για να τον ευχαριστήσουν.
Αυτό θα είναι λάθος υπολογισμός από την πλευρά του—το ευρωπαϊκό σθένος είναι ισχυρότερο από ό,τι μπορεί να υποδηλώνει το σύνδρομο της Στοκχόλμης του 2022 της Σουηδίας. Ωστόσο, οι πόλεμοι συχνά ξεκινούν εξαιτίας τέτοιων λανθασμένων υπολογισμών. Γι’ αυτό η σαφήνεια είναι τόσο σημαντική. Η διακοπή της τουρκικής επιθετικότητας εναντίον των Κούρδων σήμερα μπορεί να αποτρέψει μια θανάσιμη σύγκρουση με την Ελλάδα καθώς πλησιάζουν οι εκλογές στην Τουρκία.
Είναι καιρός να αντισταθούμε στον Ερντογάν, να σταματήσουμε τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό του τουρκικού στρατού και, πράγματι, να αυξήσουμε το κόστος εάν η Τουρκία επιδιώξει να επιχειρήσει εκτός των συνόρων της.”