Απίστευτα ψεύδη από τουρκικό ΜΜΕ, το οποίο κατηγορεί την Ινδία για ένα ποταμό στο Κασμίρ. Μάλιστα το τουρκικό ΜΜΕ, αναφέρει πως το Ν. Δελχί επίτηδες αφήνει το ποτάμι να έχει υψηλή στάθμη, για να προκαλέσει κακό στους αγρότες που μένουν στο κατεχόμενο από το Πακιστάν Κασμίρ!
Τι αναφέρουν αναλυτικά:
Ο ποταμός γνωστός ως Vyeth στην τοπική γλώσσα του Κασμίρ είναι η κύρια πλωτή οδός της περιοχής του Κασμίρ που πηγάζει από μια πηγή στη νότια πόλη Verinag και διέρχεται από την πρωτεύουσα Srinagar και το Βόρειο Κασμίρ, πριν διασχίσει τη Γραμμή Ελέγχου (LoC) στην επικράτεια που διοικείται από το Πακιστάν.
Μιλώντας στο πρακτορείο Anadolu, ο Ajaz Rasool, υδραυλικός μηχανικός, είπε ότι λόγω της μεγάλης κλίμακας κοπής των δέντρων και χωρίς να υπάρχει αναδάσωση, έχει σημειωθεί μαζική διάβρωση του εδάφους στη λεκάνη απορροής του ποταμού.
«Όταν μειώνετε την περιοχή της λεκάνης απορροής και κόβετε τα δέντρα σε μεγάλη κλίμακα, το επίπεδο λάσπης στον ποταμό θα αυξηθεί καθώς ελαχιστοποιείτε η ικανότητα κατακράτησης νερού του ποταμού», είπε.
Όχι μόνο για την κοιλάδα του Κασμίρ, αλλά ο ποταμός είναι επίσης σωσίβιο για τους αγρότες στην επαρχία Παντζάμπ του Πακιστάν. Ο ποταμός ταξιδεύει 725 χιλιόμετρα (450 μίλια) από την πηγή του στο Νότιο Κασμίρ μέχρι την περιοχή Jhang του Πακιστάν, όπου συγχωνεύεται με τον ποταμό Chenab, έναν άλλο παραπόταμο του ποταμού Ινδού.
Ο ποταμός τροφοδοτεί επίσης την έβδομη μεγαλύτερη γήινη δεξαμενή νερού στον κόσμο, το φράγμα Mangla κοντά στο Mirpur στο Κασμίρ που διαχειρίζεται το Πακιστάν, το οποίο παρέχει άρδευση και ηλεκτρισμό σε μεγάλα τμήματα του Πακιστάν.
Ανιχνεύοντας την επιδείνωση στη δεκαετία του 1960, όταν οι αρχές μίσθωσαν δασική γη στην περιοχή Pir Panchal για αναπτυξιακές δραστηριότητες, ο Rasool είπε ότι το πράσινο κάλυμμα λειτουργούσε ως λεκάνη απορροής για τον ποταμό Jhelum.
Προειδοποίησε ότι η περιοχή θα μπορούσε και πάλι να γίνει μάρτυρας της τεράστιας πλημμύρας όπως το 2014, που άφησε τεράστιες καταστροφές και περισσότερους από 200 θανάτους, εάν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία του ποταμού.
Αξιωματούχος του Κρατικού Συμβουλίου Ελέγχου της Ρύπανσης, υπό τον όρο της ανωνυμίας του, καθώς δεν είναι εξουσιοδοτημένος να μιλήσει στα μέσα ενημέρωσης, είπε στο πρακτορείο Anadolu ότι οι διαδοχικές κυβερνήσεις δεν ενήργησαν για να βελτιώσουν την υγεία του ποταμού.
“Έχουμε κάνει τη φθορά του με τα χέρια μας και πολλές διαδοχικές κυβερνήσεις κοιμήθηκαν για αυτό το θέμα. Αν και εγκρίθηκαν πολλά έργα για την αποκατάστασή του, έμεινε μόνο στα χαρτιά”, είπε ο αξιωματούχος.
Είπε ότι το 1997, η ινδική κυβέρνηση είχε εγκρίνει ένα σχέδιο για την εγκατάσταση αναχαιτιστών για την αποτροπή της ροής των λυμάτων στον ποταμό. Ποτέ όμως δεν εφαρμόστηκε.
Περίπου 100 cusecs (2.831 λίτρα) ακατέργαστων απορριμμάτων ρέουν στον ποταμό καθημερινά μέσω 80 μικρών και μεγάλων σταθμών αφυδάτωσης μόνο στην πρωτεύουσα Σριναγκάρ, όπου στεγάζονται 1,4 εκατομμύρια άνθρωποι.
«Το Jhelum είναι μάρτυρας βαριάς ρύπανσης με υγρά και στερεά απόβλητα από τις τουαλέτες και τα ξενοδοχεία του σπιτιού στις περιοχές Anantnag, Pulwama, Srinagar και Baramulla που ρέουν στον ποταμό χωρίς καμία επεξεργασία, είπε ο Ajaz Rasool, μηχανικός που έχει εργαστεί σε πολλά έργα ποταμού.
“Υπάρχει ανάγκη για μια μονάδα επεξεργασίας που μπορεί να βοηθήσει στην επεξεργασία αυτής της αποχέτευσης, διαφορετικά θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί αυτό το ποτάμι. Η λάσπη και η ρύπανση θα το πνίξουν”, πρόσθεσε.
- Ο πολιτισμός της περιοχής συνδέεται με το ποτάμι
Αφού το Κασμίρ έγινε μάρτυρας πλημμύρας υψηλού μεγέθους το 2014, το Ανώτατο Δικαστήριο της περιοχής έδωσε εντολή στις περιφερειακές αρχές να παράσχουν λεπτομέρειες για το αρχικό πλάτος του ποταμού Τζελούμ, σύμφωνα με τα αρχεία εσόδων.
Οι ιστορικοί λένε ότι ο ποταμός υπήρξε σημαντικό συστατικό του πολιτισμού της περιοχής.
Ο Abdul Ahad, ένας κορυφαίος ιστορικός, είπε ότι ο ποταμός ήταν ο κύριος μεταφορικός διάδρομος και επομένως ένα όχημα για την άνθηση του εμπορίου και του πολιτισμού.
“Κάθε εμπόριο γινόταν μέσω αυτού του ποταμού, γι’ αυτό οι πλούσιοι άνθρωποι κατά τη διάρκεια αυτών των εποχών προσπαθούσαν να κατοικούν κοντά στα αναχώματα του ποταμού, ώστε να έχουν εύκολα τις εγκαταστάσεις. Ήταν η σανίδα σωτηρίας του Κασμίρ που ήταν επίσης ζωντανή με πολιτιστικές παραδόσεις και πολιτική”, είπε. είπε.