Ο πόλεμος στην Ουκρανία προσφέρει πολλά σημαντικά μαθήματα για την άμυνα της Ταϊβάν έναντι πιθανής επίθεσης από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Οι προφανείς διαφορές μεταξύ των θεάτρων και των μαχητών δεν πρέπει να επιτρέψουν να συγκαλύψουν τις σημαντικές αλλαγές στον χαρακτήρα του πολέμου που εκδηλώνονται στην Ουκρανία και που πιθανότατα θα ισχύουν σε όλες σχεδόν τις μελλοντικές μεγάλες συγκρούσεις. Μερικά μαθήματα θα εφαρμοστούν άμεσα, αφού μια επιτυχημένη αμφίβια εισβολή καταλήγει σε μάχη εδάφους. Άλλοι απαιτούν αφαίρεση και μεγάλη προσαρμογή. Αλλά η ΛΔΚ μελετά τον πόλεμο και εξάγει τα δικά της συμπεράσματα σχετικά με το πώς να προετοιμαστεί για μελλοντική σύγκρουση στον δυτικό Ειρηνικό, και οφείλει στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ταϊβάν και τους συμμάχους και εταίρους μας να κάνουν το ίδιο.
Ο πόλεμος της Ουκρανίας επιδεικνύει δραματικές αλλαγές στον χαρακτήρα του πολέμου με πέντε βασικούς τρόπους:
1) Η αποτελεσματικότητα της ολοκληρωμένης αεροπορικής/πυραυλικής άμυνας (IAMD) έναντι ακόμη και εντατικής και πολύπλοκης αεροπορικής/πυραυλικής επίθεσης (φαινόμενο επίσης ορατό στις ιρανικές επιθέσεις κατά του Ισραήλ).
2) Η ικανότητα τεράστιων μαζών τακτικών drones -εκατομμύρια drones που χρησιμοποιούνται και στις δύο πλευρές- να δημιουργούν μερικώς διαφανή πεδία μάχης και να περιορίζουν τη μάχη σε μορφές θέσης.
3) Η ικανότητα των ολοκληρωμένων επιθέσεων drone-βλημάτων, συμπεριλαμβανομένων τόσο των εναέριων όσο και των θαλάσσιων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, να επιτυγχάνουν σκοτώσεις αποστολής και ακόμη και καταστροφικές δολοφονίες μεγάλων και δευτερευόντων μαχητών επιφανείας.
4) Η επέκταση των δυνατοτήτων ηλεκτρονικού πολέμου (EW) σε κλίμακες και εφέ που δεν έχουν ξαναδεί ποτέ στον αγώνα. και
5) Η εμφάνιση ενός εξαιρετικά γρήγορου κύκλου τεχνολογικής-τακτικής καινοτομίας στο πεδίο της μάχης, που καθοδηγείται σε μεγάλο βαθμό από έναν αγώνα μεταξύ τεχνολογιών drone και EW, που μπορεί να δει σημαντικές αλλαγές να υλοποιούνται κατά μήκος μιας πρώτης γραμμής χιλίων χιλιομέτρων σε μόλις δύο-τρεις εβδομάδες.
Πόλεμος Αέρος-Πυραύλων
Τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία έχουν αναπτύξει ολοκληρωμένα συστήματα εναέριας/πυραυλικής άμυνας ως απάντηση σε ολοένα και πιο περίπλοκες επιθέσεις που συνδυάζουν πυραύλους κρουζ εκτοξευόμενους από το έδαφος και αέρος, βαλλιστικούς πυραύλους και drones. Αυτά τα IAMD έχουν αποδειχθεί επιτυχημένα στο να αποτρέπουν οποιαδήποτε πλευρά από το να επιτύχει αποφασιστικά αποτελέσματα ακόμη και με μαζικές απεργίες. Η αποτελεσματικότητα αυτών των IAMD θέτει υπό αμφισβήτηση την ικανότητα οποιουδήποτε κράτους να βασίζεται σε παραδοσιακά συστήματα πυραύλων για να διεισδύσει στους στόχους του, μια πραγματικότητα που θα πρέπει να οδηγήσει σε επανεξέταση των σεναρίων σύγκρουσης στην Ταϊβάν που έχουν υποθέσει ότι υψηλά ποσοστά τέτοιων συστημάτων θα επιτύχουν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα .
Και οι δύο πλευρές έχουν ανταποκριθεί στην ανάπτυξη αυτών των IAMD καινοτομώντας πακέτα απεργιών και μοτίβα για την επίτευξη προσωρινών πλεονεκτημάτων. Ειδικά οι Ρώσοι έχουν πειραματιστεί συνεχώς με διαφορετικούς συνδυασμούς μη επανδρωμένων αεροσκαφών, πυραύλων κρουζ και βαλλιστικών πυραύλων για να αναγνωρίσουν και να διεισδύσουν στην ουκρανική αεροπορική/πυραυλική άμυνα. Οι προσεγγίσεις τους εναλλάσσονται μεταξύ της προσπάθειας κορεσμού των άμυνων και της εύρεσης αδύναμων σημείων ή τρωτών σημείων προς εκμετάλλευση. Οι δύο μεγάλες επιθέσεις του Ιράν στο Ισραήλ κατέδειξαν (αποτυχημένες) προσπάθειες να εφαρμόσει ορισμένες από αυτές τις βέλτιστες ρωσικές πρακτικές και να καινοτομήσει από μόνη της.
Η καμπύλη κόστους του αγώνα επίθεσης-άμυνας στον αέρα έχει γίνει παράγοντας στο σχεδιασμό συστημάτων. Η σπανιότητα, το κόστος και η δυσκολία μαζικής παραγωγής αναχαιτιστών υψηλών προδιαγραφών ανάγκασε την Ουκρανία (και το Ισραήλ) να σχεδιάσουν IAMD που μπορούν να διαθέτουν τα φθηνότερα και πιο διαθέσιμα αμυντικά συστήματα έναντι στόχων που μπορούν να καταστρέψουν διατηρώντας τα πιο σπάνια και ακριβότερα συστήματα για την πιο δύσκολες απειλές—και να προσαρμόσετε δυναμικά την ιεράρχηση προτεραιοτήτων και την ενσωμάτωση καθώς αλλάζει ο χαρακτήρας των επιθέσεων. Μερικές φορές σημαντικές καινοτομίες προέρχονται από τη χρήση των πιο συνηθισμένων τεχνολογιών—η Ουκρανία σήκωσε το βάρος της κατάρριψης πολλών drones από ακριβά συστήματα τοποθετώντας κινητές ομάδες πυροσβεστικής εξοπλισμένες με κυνηγετικά όπλα και τουφέκια, για παράδειγμα.
Οι πιθανοί μαχητές σε ένα σενάριο της Ταϊβάν είναι πλουσιότεροι και ικανότεροι να παράγουν μεγάλες ποσότητες εξαίσιων συστημάτων, αλλά πιθανότατα θα βρεθούν περιορισμένοι από τις ίδιες πραγματικότητες—είναι απλώς ευκολότερο να παράγουν μαζικά φθηνά και λιγότερο περίπλοκα συστήματα με τα οποία να κατακλύζονται εξαιρετικές άμυνες , και οι υπερασπιστές πρέπει να μπορούν να νικήσουν τέτοια συστήματα με δικές τους απλές και φθηνές άμυνες. Το προκύπτον IAMD πρέπει επομένως να κατασκευαστεί για να βελτιστοποιείται αλγοριθμικά για το κόστος και τη διαθεσιμότητα καθώς και την αποτελεσματικότητα.
Εκατομμύρια Drones
Η κλίμακα της χρήσης μη επανδρωμένων συστημάτων στην Ουκρανία είναι δύσκολο να εσωτερικευτεί. Οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί πιθανότατα θα έχουν αναπτύξει και χρησιμοποιήσει περισσότερα από τρία εκατομμύρια drones το 2024. Αυτά τα drones κυμαίνονται από τετρακόπτερα χειρός με βεληνεκές περίπου 10 χιλιομέτρων έως τετρακόπτερα μεγαλύτερης εμβέλειας (εμβέλεια έως και 40-50 χιλιόμετρα σε μονόδρομη επίθεση mode) μέχρι τα drones σταθερής πτέρυγας με εμβέλεια άνω των 2.000 χιλιομέτρων. Οι Ρώσοι φέρεται να έχουν ήδη χρησιμοποιήσει πάνω από 6.000 drones τύπου Shahed με βεληνεκές έως 2.500 χιλιόμετρα. Αυτά τα drones εκτελούν ένα ευρύ φάσμα λειτουργιών, αλλά ήταν ιδιαίτερα μεταμορφωτικά στη δημιουργία ενός σχεδόν διαφανούς πεδίου μάχης. Οι χειριστές drone μπορούν να δουν σχεδόν κάθε μεμονωμένο θωρακισμένο όχημα και πολλές μικρές μονάδες πεζικού σε όλο το πεδίο της μάχης σε όλο και πιο ενσωματωμένες κοινές εικόνες λειτουργίας και μπορούν να χτυπήσουν σχεδόν οτιδήποτε μπορούν να δουν. Αυτό το φαινόμενο έχει φέρει τον πόλεμο στον τρέχοντα χαρακτήρα του θέσης, στον οποίο είναι σχεδόν αδύνατο για καμία πλευρά να κάνει επιχειρησιακά σημαντικές προόδους εκτός και αν μπορεί να αποκτήσει ένα προσωρινό σύνολο πλεονεκτημάτων (για τα οποία περισσότερα παρακάτω).
Τα μικρά επιθετικά drones μπορούν να επιτύχουν τόσο σκοτώσεις αποστολής (απενεργοποίηση προσωρινά του στόχου) όσο και καταστροφικές σκοτώσεις εναντίον τανκς και τεθωρακισμένων οχημάτων. Μεγαλύτερα μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν χρησιμοποιηθεί μαζί με πυραύλους για την επίτευξη τόσο αποστολών όσο και καταστροφικών θανάτων μεγάλων και δευτερευόντων μαχητών επιφανείας και (επιφανειακά) υποβρυχίων. Τα drone εξακολουθούν να υποφέρουν από σημαντικούς περιορισμούς και μπορούν μόνο εν μέρει να αντικαταστήσουν τα παραδοσιακά συστήματα πυροβολικού, πυραύλων, πυραύλων και βομβών, αλλά ήταν πολύ πιο επιτυχημένα στην καταστροφή τεθωρακισμένων οχημάτων μαζικά από οποιαδήποτε προηγούμενη σύγκρουση.
Drones στη θάλασσα
Ο πόλεμος της Ουκρανίας είναι εξαιρετικά ασυνήθιστος στο ότι ένα κράτος χωρίς ουσιαστικά ναυτικό έχει προκαλέσει μεγάλες ναυτικές ήττες σε μια μεγάλη δύναμη. Οι ουκρανικές δυνάμεις που χρησιμοποιούν διαφορετικούς συνδυασμούς θαλάσσιων και εναέριων μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων βύθισαν περίπου το ένα τρίτο του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας και τον οδήγησαν από τη βάση και το αρχηγείο του στη Σεβαστούπολη σε μια εφεδρική βάση πάνω από 200 μίλια ανατολικά. Η Ουκρανία χρησιμοποίησε έναν συνδυασμό μη επανδρωμένων αεροσκαφών και αντιναυτιλιακών πυραύλων για να βυθίσει τη ναυαρχίδα του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας (ένα καταδρομικό αεράμυνας), καθώς και πολυάριθμους μεγάλους και δευτερεύοντες μαχητές επιφανείας και υποβρύχια (στην αποβάθρα). Τα θαλάσσια μη επανδρωμένα αεροσκάφη της Ουκρανίας απώθησαν σε μεγάλο βαθμό την BSF ακόμη και από τη λειτουργία της στη δυτική Μαύρη Θάλασσα και ανάγκασαν τους Ρώσους να αναπτύξουν και να αναπτύξουν εκτεταμένες τακτικές και τεχνικές άμυνες. Τα ουκρανικά μη επανδρωμένα οχήματα επιφανείας (USV) έχουν το βεληνεκές να χτυπήσουν ρωσικές θέσεις στην ανατολική Μαύρη Θάλασσα, αλλά οι ουκρανικές δυνάμεις δεν έχουν ακόμη αναπτύξει αντισταθμίσεις για τη ρωσική άμυνα, ειδικά τη χρήση αεροσκαφών με περιστροφικά φτερά.
Ηλεκτρονικός Πόλεμος
Και οι δύο πλευρές έχουν επενδύσει πολλά στον ηλεκτρονικό πόλεμο και έχουν δημιουργήσει δραματικές νέες δυνατότητες. Οι Ρώσοι διέκοψαν την ουκρανική αντεπίθεση του 2023 εν μέρει αναπτύσσοντας παρεμβολές που διέκοψαν τα σήματα GPS σε μια ευρεία περιοχή και, σε ορισμένες περιπτώσεις, απέκλεισαν πλήρως σχεδόν όλα τα μέσα ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Τα συστήματα EW διακόπτουν τακτικά τις λειτουργίες των drone σε διάφορες αποστάσεις και οι στρατιώτες και στις δύο πλευρές διαθέτουν προσωπικά συστήματα αντι-drone EW. Η Ουκρανία φέρεται να έχει γίνει έμπειρη στο να χρησιμοποιεί το EW για να παρεμποδίζει τις επιχειρήσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών σταθερής πτέρυγας μεγάλης εμβέλειας της Ρωσίας Shahed, αποπροσανατολίζοντας τακτικά σημαντικά ποσοστά των Shaheds που απολύθηκαν.
Οι εξελίξεις στο EW έχουν οδηγήσει σε έναν πολύ γρήγορο αγώνα ποδηλασίας με προγραμματιστές drone, οι οποίοι βρίσκουν συνεχώς τρόπους να αποκαθιστούν την ανθεκτικότητα των επικοινωνιών ενόψει των νέων προόδων του EW. Ο αγώνας drone-EW κινείται πολύ γρήγορα και σημαντικές αλλαγές μπορούν να κυματιστούν σε ολόκληρο το μέτωπο χιλιομέτρων σε δύο-τρεις εβδομάδες. Οι εξελίξεις πραγματοποιούνται με διαφορετικούς ρυθμούς σε τρεις βασικούς τομείς: πλατφόρμες (πιο αργές, συνήθως μήνες). ηλεκτρονικά (γρηγορότερα, συχνά μέσα σε λίγες εβδομάδες). και λογισμικό (γρήγορο όσο μέρες σε ορισμένες περιπτώσεις). Και οι δύο πλευρές εργάζονται για να βρουν και, στη συνέχεια, να μπλοκάρουν νέες συχνότητες, άλματα συχνοτήτων και άλλα βελτιωμένα συστήματα επικοινωνιών. Καμία πλευρά δεν έχει βρει τρόπο να εξασφαλίσει ένα μακροπρόθεσμο πλεονέκτημα είτε στις επικοινωνίες EW είτε με drone.
Καμία πλευρά δεν έχει αναπτύξει έναν τρόπο για να αποτρέψει τις προσπάθειες των drone και των EW στη στενή μάχη, ωστόσο, οδηγώντας σε εξαιρετικά υψηλά ποσοστά αδελφοκτονιών με drone. Οι στρατιώτες καταρρίπτουν ενστικτωδώς όποιο drone βλέπουν και ούτε η Ρωσία ούτε η Ουκρανία έχουν εφαρμόσει ένα αξιόπιστο σύστημα για να ενημερώνουν τους στρατιώτες εάν ένα drone είναι φίλος ή εχθρός.
Συνέπειες για την Ταϊβάν
Ένα ολοκληρωμένο Σύμπλεγμα Τακτικής Αναγνώρισης-Προβολής (TRSC) έχει προκύψει και στις δύο πλευρές της γραμμής μάχης που αποτελείται από drones και παραδοσιακά συστήματα πυρός/απεργίας, και επικοινωνίες που έχουν καταστήσει τον επιτυχή ελιγμό σε επιχειρησιακό επίπεδο απαγορευτικά δαπανηρή προς το παρόν. Η Ταϊβάν και η ΛΔΚ θα μπορούσαν να τοποθετήσουν κατάλληλα τροποποιημένα TRSC για τις χερσαίες δυνάμεις που θα αντιμετώπιζαν η μία την άλλη σε περίπτωση επιτυχούς προσγείωσης της ΛΔΚ, αλλά και ως μέρος των θαλάσσιων επιχειρήσεων τους. Οι περιορισμένες εμβέλειες των πιο κοινών drones μπορούν να αντισταθμιστούν χρησιμοποιώντας τα αρχιπελάγη της Ταϊβάν, της Ιαπωνίας και πιθανώς των Φιλιππίνων στο μέγιστο δυνατό δυναμικό τους. Η σπορά αυτών των αρχιπελάγων με δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες τετρακόπτερα μεγάλης εμβέλειας θα μπορούσε να προσφέρει σχεδόν συνεχή κάλυψη από το Penghu έως το Kyushu με μόνο ένα σημαντικό κενό. Η συμπλήρωση τετρακοπτέρων μεγάλης εμβέλειας με μικρότερα και πολύ πιο πολυάριθμα τετρακόπτερα χειρός μπορεί να δώσει σε μεμονωμένα νησιά, συμπεριλαμβανομένης της Ταϊβάν, μια ευκαιρία για άμυνα σε βάθος έναντι προσγειώσεων ή υδάτινων επιθέσεων. Η ενσωμάτωση των τροφοδοτήσεων όλων αυτών των συστημάτων μπορεί να βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι ο θαλάσσιος χώρος μάχης παραμένει σχεδόν διαφανής, συμπληρώνοντας την επιτήρηση με ραντάρ και δορυφόρους με οπτική παρατήρηση σε χαμηλό υψόμετρο.
Το γεγονός ότι τα τετρακόπτερα δεν μπορούν να βυθίσουν πλοία δεν τους στερεί τη μεγάλη δυνατότητα χρησιμότητας για τη διακοπή μιας αμφίβιας λειτουργίας. Χιλιάδες drones που κάνουν κύκλους εισερχόμενων πλοίων μπορούν να τα μπερδέψουν και να τα αποπροσανατολίσουν, να κατακλύσουν τα συστήματα στόχευσης και άμυνας και να επιτεθούν σε ευάλωτα στοιχεία συλλογής πληροφοριών και επικοινωνιών. Μπορεί να είναι σε θέση να επιτύχουν σκοτώσεις αποστολών, αρκετές από τις οποίες στους σωστούς στόχους θα μπορούσαν να αναγκάσουν την εγκατάλειψη μιας αμφίβιας επιχείρησης ή να υποστηρίξουν καταστροφικές δολοφονίες από άλλα συστήματα.
Η Ταϊβάν και οι εταίροι της πρέπει επίσης να είναι προετοιμασμένοι να αμυνθούν από τη ΛΔΚ που διαθέτει τέτοιες δυνατότητες. Τα πλοία κατασκευάζουν εξαιρετικές πλατφόρμες EW, για παράδειγμα, και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη διακοπή των επικοινωνιών σε μεγάλες αποστάσεις. Τα εναέρια και θαλάσσια μη επανδρωμένα αεροσκάφη της ΛΔΚ μπορούν επίσης να προκαλέσουν σύγχυση, να συντρίψουν και να επιτύχουν σκοτώσεις αποστολών εναντίον βασικών πλοίων και επίγειων συστημάτων της Ταϊβάν, της Ιαπωνίας και των ΗΠΑ.
Η Ταϊβάν και οι εταίροι της, τέλος, πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για την απαίτηση εξαιρετικά γρήγορης και συνεχούς προσαρμογής υπό πυρά, ακόμη και σε μια σχετικά σύντομη σύγκρουση. Τα συστήματα με τα οποία και οι δύο πλευρές ξεκινούν τον πόλεμο πιθανότατα θα καταστούν αναποτελεσματικά πριν τελειώσει ο πόλεμος. Η επιτυχία μπορεί κάλλιστα να πάει στην πλευρά που μπορεί να καινοτομήσει σε κλίμακα πιο γρήγορα και μπορεί να επωφεληθεί από αυτήν την καινοτομία μέσω δυναμικού σχεδιασμού και ευέλικτων λειτουργιών. Η απαίτηση να μπορείς να πετάξεις εκατομμύρια drones είναι μια απαίτηση για να μπορείς να παράγεις εκατομμύρια drones γρήγορα, όχι να τα έχεις αποθηκευμένα εκ των προτέρων.
Η Ουκρανία (και το Ισραήλ) αποδεικνύουν ότι οι ελεύθερες κοινωνίες με ισχυρά κέντρα καινοτομίας και την ικανότητα και την προθυμία να υποστηρίξουν την αποκεντρωμένη καινοτομία και δημιουργικότητα, καθώς και εξαιρετικά ευέλικτο σχεδιασμό και λειτουργίες μπορούν να συγκρατήσουν πολύ μεγαλύτερους και, στην περίπτωση της Ουκρανίας, αντιπάλους με καλύτερους πόρους. Η Ταϊβάν θα πρέπει να λάβει υπόψη της αυτή τη μελέτη περίπτωσης, ενώ θα την διερευνήσει στενά για προσεγγίσεις που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, κατάλληλα τροποποιημένες, για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας της Κίνας.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενέκριναν μια πώληση αμερικανικών όπλων σχεδόν 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ταϊβάν, συμπεριλαμβανομένων τριών προηγμένων πυραυλικών συστημάτων εδάφους-αέρος.
Η ΛΔΚ καταδίκασε την πώληση και απείλησε με απροσδιόριστα αντίμετρα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενέκριναν μια πώληση στην Ταϊβάν συνολικής αξίας 1,988 δισεκατομμυρίων δολαρίων στις 26 Οκτωβρίου που περιλαμβάνει τρία Εθνικά Προηγμένα Συστήματα Πυραύλων Επιφανείας-Αέρος (NASAMS) μαζί με τα συστήματα ραντάρ AN/TPS-77 και AN/TPS-78 με το κλειδί στο χέρι. η 17η και μεγαλύτερη πώληση των ΗΠΑ στην Ταϊβάν υπό την κυβέρνηση Τζο Μπάιντεν.[1]
Ένας απροσδιόριστος εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών (MFA) της ΛΔΚ κατήγγειλε την πώληση, λέγοντας ότι παραβιάζει σοβαρά την αρχή της μίας Κίνας, παραβιάζει σοβαρά την κυριαρχία και τα συμφέροντα ασφάλειας της ΛΔΚ, βλάπτει σοβαρά τις σχέσεις Κίνας-ΗΠΑ, θέτει σε κίνδυνο την ειρήνη και τη σταθερότητα στην Ταϊβάν Στενό και έστειλε ένα σοβαρά λάθος μήνυμα στις αυτονομιστικές δυνάμεις της «ανεξαρτησίας της Ταϊβάν». Ο εκπρόσωπος προέτρεψε τις Ηνωμένες Πολιτείες να σταματήσουν αμέσως να εξοπλίζουν την Ταϊβάν και είπε ότι η ΛΔΚ θα λάβει «όλα τα απαραίτητα μέτρα» για να υπερασπιστεί την κυριαρχία και την εθνική της ασφάλεια.[2] Ο εκπρόσωπος Τύπου για τα θέματα της Ταϊβάν Zhu Fenglian έκανε παρόμοια δήλωση και κατηγόρησε την κυβέρνηση Lai Ching-te της Ταϊβάν ότι προσπαθεί να στηριχθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και να «χρησιμοποιήσει βία» για να επιδιώξει την ανεξαρτησία. Προειδοποίησε τον Λάι ότι η αγορά όπλων απλώς θα έκανε την κατάσταση της Ταϊβάν πιο επικίνδυνη.[3]