Η δημοφιλής σειρά του TRT 1 «Mehmed: Fetihler Sultanı» συνεχίζει να κυριαρχεί στη μικρή οθόνη, κατακτώντας για ακόμη μία φορά την κορυφή της τηλεθέασης στην Τουρκία.
Το 61ο επεισόδιο, αφιερωμένο στην άλωση της Τραπεζούντας (1461) από τον Μωάμεθ Β΄, αναδείχθηκε το πιο πολυθεαμένο πρόγραμμα της Τρίτης, επιβεβαιώνοντας τον αντίκτυπο της σειράς στο τουρκικό κοινό.
Η σκηνή που προκάλεσε συζητήσεις
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε μια φορτισμένη συμβολικά σκηνή, στην οποία ο ηθοποιός που υποδύεται τον «μάρτυρα» Ερεν Μπουλμπούλ υψώνει στις επάλξεις λάβαρο με τρεις ημισελήνους – μια εικόνα με σαφές εθνικιστικό μήνυμα.
Πρόκειται για αναφορά που συνδέει τον σύγχρονο τουρκικό μύθο γύρω από τον 15χρονο Μπουλμπούλ, ο οποίος σκοτώθηκε το 2017, με το οθωμανικό αφήγημα των «κατακτήσεων», ενισχύοντας τον συναισθηματικό και ιδεολογικό φορτισμό της σειράς.
Πολιτιστικό προϊόν ή εργαλείο προπαγάνδας;
Η επιτυχία της σειράς δεν αποτελεί απλώς τηλεοπτικό φαινόμενο. Το ιστορικό και πολιτικό της υπόβαθρο εντάσσει το «Mehmed: Fetihler Sultanı» στη συστηματική στρατηγική της Άγκυρας να παράγει περιεχόμενο που υπηρετεί ένα νεοοθωμανικό όραμα.
Η Τουρκία, ειδικά την τελευταία δεκαετία, επενδύει σε τηλεοπτικές υπερπαραγωγές ως εργαλεία ήπιας ισχύος (soft power). Σειρές όπως:
- «Diriliş: Ertuğrul»
- «Kuruluş: Osman»
- «Barbaroslar»
- «Alparslan»
- και τώρα το «Mehmed: Fetihler Sultanı»
προβάλλουν μια εξιδανικευμένη εικόνα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επιδιώκοντας:
- να ενισχύσουν την εθνική συνοχή στο εσωτερικό,
- να καλλιεργήσουν φιλοτουρκικές τάσεις στο εξωτερικό,
- να νομιμοποιήσουν συμβολικά τη σύγχρονη αναθεωρητική ρητορική της Άγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο.
Η Τραπεζούντα ως πολιτικό μήνυμα
Η επιλογή να αφιερωθεί ολόκληρο επεισόδιο στην άλωση της Τραπεζούντας δεν είναι τυχαία.
Η Τραπεζούντα ήταν το τελευταίο μεγάλο ελληνικό προπύργιο στον Πόντο και η πτώση της το 1461 θεωρείται από την τουρκική αφήγηση ως η «τελική ολοκλήρωση» του οθωμανικού εγχειρήματος στη Μικρά Ασία.
Με την αναπαράσταση αυτού του γεγονότος, η σειρά υπηρετεί τη σύγχρονη πολιτική γραμμή:
- Προβάλλει την εικόνα μιας ισχυρής, ενωμένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,
- Ενισχύει την ιδέα της «ιστορικής αποστολής» της Τουρκίας,
- Συνδέει το παρελθόν των «κατακτήσεων» με τα σημερινά αναθεωρητικά αφηγήματα.
Η τηλεοπτική επιτυχία του «Mehmed: Fetihler Sultanı» αποτελεί μόνο ένα περιτύγλιγμα. Κάτω από αυτήν, η Άγκυρα αξιοποιεί τη δύναμη της εικόνας και του δράματος για να ενισχύσει τη νεοοθωμανική της πολιτιστική διείσδυση, τόσο στην Τουρκία όσο και εκτός συνόρων.
Η άλωση της Τραπεζούντας στην οθόνη δεν είναι απλώς ιστορική αναπαράσταση. Είναι μήνυμα. Και μάλιστα πολύ σύγχρονο.
Αυτό βέβαια που πρέπει να επισημανθεί και εδώ βρίσκεται το ιστορικό λάθος, ότι η Τραπεζούντα δεν αλώθηκε αλλά παραδόθηκε.
Η παράδοση της Τραπεζούντας έγινε στις 15 Αυγούστου του 1461 από τον τελευταίο αυτοκράτορα Δαβίδ Κομνηνό στον Μωάμεθ Β’ τον Πορθητή, μετά από πολιορκία, θέτοντας τέλος στην Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας, λίγα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, με τον Δαβίδ, τους γιους του και τον ανεψιό του Αλέξιο τον Ε’ να εκτελούνται τέσσερα χρόνια αργότερα στην Κωνσταντινούπολη.
