H επιχείρηση κατάληψης του Χαλεπίου από τα χέρια του Άσαντ είναι τακτική για την Τουρκία στον σχεδιασμό μιας εκστρατείας μεγαλύτερης κλίμακας για την εξάλειψη της αυτοαποκαλούμενης φιλοσιωνιστικής «Ροτζάβα».
Γράφει ο Damir Nazarov, SouthFront
Σύντομη αναφορά στα τουρκικά συμφέροντα στα πρόσφατα γεγονότα στη βόρεια Συρία.
1 – Η πρόσφατη πτώση του Χαλεπίου στη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ πρέπει να θεωρηθεί ως ένα σημαντικό μήνυμα από την Τουρκία προς τον Άσαντ. Από τη σκοπιά της Άγκυρας, ο Άσαντ το έχει παρακάνει όταν αντιστέκεται στο χέρι φιλίας του Ερντογάν τους τελευταίους έξι μήνες. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για την Τουρκία να αποκαταστήσει τις διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία, κυρίως λόγω του κινεζικού έργου του Δρόμου του Μεταξιού. Ως εκ τούτου, η τρέχουσα κλιμάκωση θα πρέπει να εκληφθεί ως κάτι σαν «αναγκασμός του Άσαντ σε ειρήνη», όπως το έθεσε ο Τούρκος δημοσιογράφος Χακί Οτσάλ.
2 – Η συμμαχία των Κούρδων από το YPG με τους Σιωνιστές έγινε ο κύριος καταλύτης για την κατάληψη του Χαλεπίου προκειμένου να αποτραπεί η επέκταση της επιρροής των Κούρδων αυτονομιστών. Προηγουμένως, οι ανώτατοι αξιωματούχοι της Τουρκικής Δημοκρατίας έχουν επανειλημμένα προειδοποιήσει για τα σχέδια του Σιωνισμού να καταστρέψει τη Συρία μέσω της υποστήριξης του κουρδικού αυτονομισμού. Σε αντίθεση με αυτή τη συμμαχία, οι Τούρκοι αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία να υποστηρίξουν την ακεραιότητα της κυριαρχίας της Συρίας και την εξάλειψη κάθε μορφής τρομοκρατίας. Ως εκ τούτου, η επιχείρηση κατάληψης του Χαλεπίου από τα χέρια του Άσαντ είναι τακτική για την Τουρκία στον σχεδιασμό μιας εκστρατείας μεγαλύτερης κλίμακας για την εξάλειψη της αυτοαποκαλούμενης φιλοσιωνιστικής «Ροτζάβα».
Στο πλαίσιο αυτό, αξίζει να ακούσουμε τα λόγια των Τούρκων ειδικών. Ο απόστρατος συνταγματάρχης Ibrahim Keleş είπε ότι
«Εάν οι Σύροι δεν πάρουν τον έλεγχο του Χαλεπίου, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το PKK να πάρει τον έλεγχο μαζί με το Τελ Ριφάατ». «Οι εξελίξεις στις σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και του PKK-YPG, όπως η προσφορά ισραηλινής υπηκοότητας σε μέλη του PKK, μας δίνουν ένα σημάδι ότι το Ισραήλ έχει εισέλθει στη Συρία μέσω Κούρδων μαχητών».
Ο αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Yeditepe Δρ. Furkan Kaya επεσήμανε ότι «το PKK έχει εγκατασταθεί στο Deir ez-Zor και προσπαθεί να φτάσει στη Μαύρη Θάλασσα με τη βοήθεια του Ισραήλ».
3 – Επέκταση εδαφών απαλλαγμένων από τρομοκρατία και δικτατορία για την παρουσία και εγκατάσταση Σύριων προσφύγων. Τα οικονομικά προβλήματα και τα αντισυριακά αισθήματα της πλειοψηφίας του τουρκικού πληθυσμού οδήγησαν στο γεγονός ότι η Άγκυρα πρέπει να λύσει το προσφυγικό πρόβλημα όσο το δυνατόν γρηγορότερα και να αποτρέψει το μεγάλο χάος, ειδικά σε ολόκληρη τη βόρεια Συρία, ώστε να μην υπάρχουν άλλα προβλήματα παρόμοια με τα σημερινά.
Σε αυτό το θέμα των προσφύγων, θα παραθέσω τον στρατηγό Ahmet Rahal, ο οποίος ηγείται των μετριοπαθών ανταρτικών μονάδων από την πρώην FSA,
«Πιστεύουμε ότι εκτός από την ταχεία πτώση του Άσαντ και της Χεζμπολάχ στη Συρία, παρόμοια γεγονότα θα επηρεάσουν τις Μονάδες Προστασίας του Λαού, ειδικά στη Μανμπίτζ, το Τελ Ριφάτ και τις γύρω περιοχές. Μετά από αυτό η συριακή αντιπολίτευση μπορεί να αναπνεύσει με ανακούφιση και οι πρόσφυγες μπορούν εύκολα να επιστρέψουν στα σπίτια τους».
Ο στρατηγός των ανταρτών εξέφρασε τον αριθμό των 2,5 εκατομμυρίων, που σχεδόν συμπίπτει με τον αριθμό των Σύριων στην Τουρκία. Έτσι, τα επιχειρήματα για τους πρόσφυγες βρίσκουν λογική επιβεβαίωση, ειδικά στο πλαίσιο περίπου πέντε εκατομμυρίων προσφύγων στην επαρχία Ιντλίμπ, επομένως οι Σύροι πρέπει απλώς να επανεγκατασταθούν το συντομότερο δυνατό, αν και κατά μήκος της βορειοανατολικής Συρίας.
Τώρα μια σύντομη εξήγηση για την κατάσταση μεταξύ Τουρκίας και Ιράν εν μέσω της κλιμάκωσης στο Χαλέπι.
Ως απάντηση στα πρόσφατα γεγονότα στη Συρία, ο Ισμαήλ Μπεκάι, εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, «προειδοποίησε για την αναζωπύρωση των τρομοκρατικών ομάδων τακφίρ στη Συρία και ζήτησε αποφασιστική, συντονισμένη δράση για την πρόληψη της εξάπλωσης του τρομοκρατία στην περιοχή». Μια εβδομάδα νωρίτερα, ο Αλί Λαριτζάνι, ο πρόεδρος του Ισλαμικού Συμβουλευτικού Συμβουλίου του Ιράν, είπε σε τοπικά ΜΜΕ ότι κατά την επίσκεψή του στη Δαμασκό, είπε στους Σύρους ότι οι Τούρκοι και οι Σαουδάραβες σκέφτονται σοβαρά να αποκαταστήσουν τις σχέσεις με τον Άσαντ. Από την πλευρά του, ο Λαριτζάνι τόνισε ότι η Τεχεράνη χαιρετίζει τη διπλωματική πρόοδο μεταξύ των χωρών. Έτσι, δύο μηνύματα έρχονται από το επίσημο Ιράν: συντονισμός με όλους τους κύριους παράγοντες και καταπολέμηση της απειλής των τακφίρι. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τους Σύρους αντάρτες, η ιρανική παρουσία και η Χεζμπολάχ δεν έγιναν αντιληπτές, με εξαίρεση τον Ιρανό στρατιωτικό σύμβουλο – Πουρχασεμί, ο οποίος σκοτώθηκε στα προάστια του Χαλεπίου.
Από την πλευρά τους, Τούρκοι αξιωματούχοι μιλούν για την ανάγκη κυριαρχίας της Συρίας και την ασφάλεια της ζώνης Ιντλίμπ, το Χαλέπι δεν αναφέρεται . Ο Χακάν Φιντάν δήλωσε μάλιστα ότι « η Τουρκία δεν εμπλέκεται » στην κατάσταση στο Χαλέπι. Έτσι, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι υπάρχει μια διαδικασία κρυφού συντονισμού μεταξύ της νέας ιρανικής διοίκησης και του τουρκικού κατεστημένου στο Χαλέπι και τις γύρω περιοχές. Για τους Ιρανούς, η παραίτηση ορισμένων από τις θέσεις τους στο Χαλέπι εις βάρος του Άσαντ μπορεί να είναι εκδίκηση για την παθητική του στάση απέναντι στους Σιωνιστές, όταν εν μέσω των μαχών μεταξύ Χαμάς και Χεζμπολάχ, η κυβέρνηση Μπάαθ παρακολουθούσε σιωπηλά τι συνέβαινε. Τώρα οι Ιρανοί έχουν την πολυτέλεια να παρακολουθούν σιωπηλά την κατάρρευση των προμαχώνων του Άσαντ στη Συρία, ειδικά αφού οι δυνάμεις που συνδέονται με την Τουρκία δεν αποτελούν απειλή για το Ιράν και τη Χεζμπολάχ.
Προφανώς, οι Ιρανοί συμφώνησαν με τα τουρκικά επιχειρήματα σχετικά με την κουρδική απειλή και σε αντάλλαγμα, οι Τούρκοι κατέστησαν σαφές στην Τεχεράνη ότι η υποστήριξη στους τζιχαντιστές είναι περιστασιακή και προσωρινή και ότι αυτή η σειρά δεν έχει μέλλον. Λαμβάνοντας υπόψη τις προσπάθειες δηλητηρίασης του Τζουλάνι στην Ιντλίμπ και τη δημιουργία ενός αντίβαρου σε αυτόν με τη μορφή του «εθνικού συριακού στρατού».
Τέλος, μερικές σκέψεις για την Τουρκία και την Jabhat Nusra.
Για τους Τούρκους, η Jabhat Nusra (Tahrir al-Sham) δεν είναι απλώς ένα νεκρό βάρος, είναι ο κύριος εχθρός από άποψη ιδεολογίας (η τουρκική άποψη για το Ισλάμ βλέπει τους τζιχαντιστές-τακφιρί ως κύριους εχθρούς του πολιτικού σουφισμού). Από το 2014, φιλοτουρκικές οργανώσεις προσπαθούν να αμφισβητήσουν το καθεστώς της Τζαμπχάτ Νούσρα ως ηγέτη για τους Σύρους που έχουν αντιπολίτευση. Ωστόσο, κοινοί εχθροί (Κούρδοι, ISIS, Άσαντ) έχουν κάνει την Άγκυρα και την Ταχρίρ αλ Σαμ προσωρινούς συνταξιδιώτες, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και σε ένα συγκεκριμένο στάδιο. Η Άγκυρα μπορεί να εκκαθαρίσει τους ηγέτες της Nusra ανά πάσα στιγμή, και στο τέλος θα το κάνει, αλλά υπάρχουν δύο ακόμη λόγοι για τους οποίους οι Τούρκοι περιμένουν για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ο πρώτος λόγος είναι να βρει μια επιλογή για να καλύψει το κενό μεταξύ της κοινότητας των Σαλαφιτών μετά την εκκαθάριση της Nusra, ο δεύτερος λόγος είναι η δική τους ασφάλεια, επειδή εκατοντάδες χιλιάδες υποστηρικτές της Nusra ζουν στην Τουρκία, μεταξύ των οποίων και μεταξύ των Σύριων. Επομένως, οι Τούρκοι πρέπει πρώτα να απαλλαγούν από τους Σύρους πρόσφυγες, να δημιουργήσουν ένα πολιτικό συμβούλιο για να κυβερνήσουν τα συριακά εδάφη που είναι πιστά σε αυτούς και μετά να ξεκινήσουν τη διαδικασία εξάλειψης των ριζοσπαστών.
Ως επιβεβαίωση των διαφόρων σχεδίων αυτής της σειράς, είναι απαραίτητο να φανεί η διαφορά στους στόχους της Τουρκίας και των τζιχαντιστών, εάν οι φιλοτουρκικές δυνάμεις αμέσως μετά την πτώση του Χαλεπίου έσπευσαν να ανοίξουν μέτωπα κατά των Κούρδων προς την κατεύθυνση της βορειοανατολικά, μετά τα αποσπάσματα της Ταχρίρ αλ-Σαμ συνεχίζουν να διεισδύουν στα χωριά και τις πόλεις που κρατούν τα στρατεύματα του Άσαντ. Ως παράδειγμα, οι φιλοτουρκικές αντιπολιτευόμενες ομάδες ονόμασαν τον αγώνα κατά του YPG – «την αυγή της ελευθερίας». Οι τζιχαντιστές όρμησαν προς τη Χάμα. Η Τουρκία έχει δείξει στον Άσαντ και τη Νούσρα τις αξιώσεις της για το Χαλέπι , ο αγώνας κατά των θυγατρικών του PKK είναι προτεραιότητα, αλλά αυτό είναι μόνο προσωρινό. Ο επόμενος στόχος της Τουρκίας μπορεί να είναι οι χθεσινοί σύμμαχοι.
Οι Τούρκοι έχουν επανειλημμένα προειδοποιήσει τον Τζουλάνι να μην δημιουργεί προβλήματα στη μετριοπαθή αντιπολίτευση και να μην προκαλεί τις δυνάμεις του Άσαντ στην Ιντλίμπ. Παλαιότερα, οι τζιχαντιστές έβλεπαν τις Ηνωμένες Πολιτείες ως τον κύριο σύμμαχο στην καταστροφή της κυβέρνησης Άσαντ, τώρα οι ριζοσπάστες φλερτάρουν με τη Ρωσική Ομοσπονδία . Οι χθεσινοί τζιχαντιστές έφτασαν στο σημείο να αποκαλούν τους Ιρακινούς, περισσότεροι από τους μισούς από τους οποίους είναι σιίτες, « αδέρφια ». Ο «προοδευτικός» χαρακτήρας της επικοινωνίας από τα πρώην αστέρια του «ιερού πολέμου» έχει ως στόχο την εξεύρεση συμβιβασμού για όλους τους συμμετέχοντες στη σύγκρουση. Από την άλλη, αν είναι δυνατόν να βρεθεί εδώ ίχνος τουρκικής νοημοσύνης, ο χρόνος θα δείξει. Αξίζει να θυμηθούμε ότι μόλις πριν από μισό χρόνο, η πλειοψηφία των Σύριων στην Ιντλίμπ αποκάλεσε τον Τζουλάνι «ο δεύτερο Άσαντ», κατηγορώντας τον ηγέτη των σαλαφιστών ανταρτών για δικτατορία.
Το τέλος είναι κοντά.
geopolitico