Γιατί η Τουρκία έχει τόσα πολλά άρματα μάχης; Ο τουρκικός στρατός είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος από οποιοδήποτε άλλο μέλος του ΝΑΤΟ. Ο τουρκικός στρατός διαθέτει πάνω από 2.200 κύρια άρματα μάχης (MBT), 700 σύγχρονα και 1.500 παλαιότερα, αναβαθμισμένα.
ΠΗΓΗ HELLASJOURNAL
Η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει επίσης εξειδικευτεί σε θωρακισμένες πλατφόρμες 4×4, 6×6 και 8×8, ερπυστριοφόρα οχήματα μάχης πεζικού καθώς και κύρια άρματα μάχης και οπλικά συστήματα. Αυτή η συσσώρευση είναι ενδεικτική των φιλοδοξιών της Τουρκίας υπό τον Πρόεδρο Ερντογάν, όπως αναφέρεται σε ανάλυση του Στιβ Μπαλεστριέρι, αρθρογράφου θεμάτων εθνικής ασφάλειας στο ιστότοπο 19fortyfive.com
Η Τουρκία αναμένεται να ξεκινήσει την παραγωγή του πρώτου εγχώριου άρματος μάχης, του Altay, στις 30 Αυγούστου 2025. Η ανάπτυξη του άρματος μάχης Altay αντιπροσωπεύει μια σημαντική αλλαγή στην εθνική αμυντική στρατηγική. Μέχρι τώρα, η Τουρκία βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό σε ξένους προμηθευτές για τον στρατιωτικό της εξοπλισμό, ειδικά για προηγμένα τεθωρακισμένα οχήματα. Αλλά τώρα, απομακρυνόμενος από τη Δύση, ο τουρκικός στρατός γίνεται πιο αυτάρκης.
Το κύριο άρμα μάχης (MBT) Altay είναι ένα άρμα μάχης τέταρτης γενιάς που βασίζεται στο κορεατικό K2 Black Panther και το γερμανικό Leopard. Τα πρώτα 100 άρματα μάχης Altay, μέρος μιας προγραμματισμένης αρχικής παραγωγής 250 μονάδων, θα τροφοδοτούνται από κινητήρα και σύστημα μετάδοσης κίνησης που προμηθεύεται η Νότια Κορέα.
Αυτό το σύστημα μετάδοσης κίνησης αποτελείται από τον πετρελαιοκινητήρα DV27K και το κιβώτιο ταχυτήτων EST15K , τα οποία έχουν δοκιμαστεί σε διάφορες στρατιωτικές εφαρμογές. Ο κύριος οπλισμός του είναι ένα λειόκαννο πυροβόλο L55 120 mm που κατασκευάζεται από την MKE βάσει συμφωνίας μεταφοράς τεχνολογίας με την Hyundai Rotem.
Μετά την κατασκευή των αρχικών 250 αρμάτων μάχης, έχει προγραμματιστεί η ενσωμάτωση του δικού της εγχώριας παραγωγής κινητήρα BATU. Ο κινητήρας BATU, ένας πετρελαιοκινητήρας V12 που αποδίδει 1.500 ίππους, σε συνδυασμό με κιβώτιο ταχυτήτων οκτώ σχέσεων, έξι για εμπρόσθια κίνηση και δύο για όπισθεν που θα δώσει στο Altay βελτιωμένες επιδόσεις και κινητικότητα στο πεδίο της μάχης – ο τουρκικός στρατός σχεδιάζει να προμηθευτεί 1.000 άρματα μάχης Altay.
Η νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία…
Ο Erodgan και η Τουρκία επιδιώκουν μια σύγχρονη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Τουρκία στοχεύει σε πολύ μεγαλύτερο ρόλο στη Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια, καθώς ο Erdogan απομακρύνεται σιγά-σιγά από τη Δύση και έχει θέσει ως στόχο να καταστεί μια σύγχρονη Οθωμανική Αυτοκρατορία, με τα πρόσφατα γεγονότα στο Ιράκ και τη Συρία να το επιβεβαιώνουν.
Ο Erdogan είναι επίσης ο αρχιτέκτονας μιας εναλλακτικής οδού μεταφοράς ενέργειας προς το Ιράν, η οποία θα συντομεύσει και θα μειώσει το κόστος της ενέργειας προς την Ευρώπη και τη Δύση, αξιοποιώντας την επιρροή του στο μπλοκ των τουρκογενών κρατών (Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Αζερμπαϊτζάν κ.λπ.) και τη Συρία, καθώς και μέσω της πρόσφατης ενίσχυσης των δεσμών του με τη Σαουδική Αραβία.
Η ιδέα του Erdogan για μια νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία με μια ριζοσπαστική σουνιτική ηγεσία στην Άγκυρα υλοποιεί τον συμβολισμό που έχει η Ιερουσαλήμ για τον μουσουλμανικό κόσμο. Αυτή η κίνηση θα υλοποιηθεί εκτός αν πρώτα πραγματοποιηθεί η σύγκλιση ΗΠΑ-Ισραήλ-Σαουδικής Αραβίας που προώθησε ο Πρόεδρος Trump κατά το τελευταίο του ταξίδι στη Μέση Ανατολή, ενθαρρύνοντας τους Σαουδάραβες να συμμετάσχουν στις συμφωνίες του Αβραάμ.
Τουρκία και Ελλάδα, σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ με μεταξύ τους δυσκολίες: Παρά το γεγονός ότι είναι μέλη του ΝΑΤΟ και φαινομενικά σύμμαχοι, η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν μια εχθρότητα αιώνων που έχει φτάσει στο να ξεσπάσει αρκετές φορές κατά τον περασμένο αιώνα. Οι Έλληνες διαθέτουν 1.365 άρματα μάχης για την άμυνά τους, κυρίως λόγω των μακροχρόνιων εδαφικών διαφορών τους με την Τουρκία, ιδίως για την Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Αυτή η εκλαμβανόμενη απειλή εκ μέρους της Τουρκίας, καθώς και η ιστορική κληρονομιά των συγκρούσεων και του συνεχιζόμενου ανταγωνισμού, τροφοδοτούν τις σημαντικές στρατιωτικές δαπάνες και το απόθεμα τεθωρακισμένων της Ελλάδας.
Η τουρκική στρατιωτική κατοχή της βόρειας Κύπρου από το 1974 παραμένει σημαντικό σημείο διαμάχης μεταξύ των δύο χωρών, οδηγώντας σε συνεχή στρατιωτική ενίσχυση και τις δύο πλευρές. Οι Τούρκοι διατηρούν τόσα πολλά άρματα μάχης επειδή σκοπεύουν να τα χρειαστούν στο εγγύς μέλλον, ενώ μπορεί να μην έχουν τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ στην καρδιά τους.