Ημέρες του… 2015 και «των υπογείων» του Μεγάρου Μαξίμου, όπου στεγαζόταν τότε το επικοινωνιακό επιτελείο της διακυβέρνησης της «πρώτη φορά Αριστεράς», θύμισε σε αρκετά στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης η σημερινή δήλωση στήριξης του Γαβριήλ Σακελλαρίδη στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, γνωστοποιώντας ότι ο ίδιος πρόκειται να προσθέσει άλλη μια ψήφο υπέρ της Κουμουνδούρου στην κάλπη, δηλαδή τη δική του.
Αποτιμώντας τις πρόσφατες εθνικές εκλογές ως «βαθιά αλλαγή» με αποτέλεσμα την «κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας», ο κ. Σακελλαρίδης υποστήριξε πως «δεν είναι όμως ένας μάταιος αγώνας οι εκλογές της 25ης Ιουνίου, δεν είναι μία μάχη χωρίς διακύβευμα», για να γνωστοποιήσει ότι «νιώθω την ανάγκη να πω ότι θα ψηφίσω και θα στηρίξω τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της Κυριακής».
Παρότι «δεν το ένιωσα τα τελευταία 8 χρόνια που έχω απομακρυνθεί και δεν είμαι καν μέλος του κόμματος, που έχω νιώσει δυσφορία για πολιτικές επιλογές που αφορούσαν την περίοδο της διακυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης, που έχω βαθιές αντιρρήσεις για το πως εξελίχθηκε το κόμμα αυτό σε κάτι που εμένα προσωπικά δεν με κινητοποιούσε», όπως παρατήρησε ο πρώην Κυβερνητικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, «δεν επιζητώ κανέναν ρόλο, όπως συνειδητά δεν το έχω κάνει εδώ και χρόνια, ούτε είδα εσωκομματική αναμπουμπούλα και εμφανίστηκα» έσπευσε να διευκρινίσει, μολονότι η επάνοδος του στα κομματικά δρώμενα -ακόμη και με τη μορφή δήλωσης υποστήριξης- συνοδεύτηκε από μηνύματα ευφορίας στελεχών και οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στα κοινωνικά δίκτυα.
Αναλυτικά, η ανάρτηση Σακελλαρίδη:
«Οι εκλογές της 21ης Μαϊου σήμαναν μια βαθιά αλλαγή, δυστυχώς όχι αυτήν που ευαγγελιζόταν η Αριστερά. Μια βαθιά κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας, τόσο στο επίπεδο του πολιτικού προγράμματος, όσο και στο επίπεδο ιδεών μέσα στην κοινωνία. Οι εκλογές αυτές απλά την πιστοποίησαν αυτή την κυριαρχία, η οποία χτιζόταν μέρα με την ημέρα στην διάρκεια της προηγούμενης τετραετίας. Ή μάλλον για να είμαστε και πιο ακριβείς, η κυριαρχία αυτή χτιζόταν συστηματικά από τα χρόνια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου αναπόφευκτα θα διεξαχθούν κάτω από τη βαριά σκιά του προηγούμενου εκλογικού αποτελέσματος. Όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις, αλλά και από την στοιχειώδη λογική, οι συσχετισμοί δύσκολα θα αλλάξουν. Η Νέα Δημοκρατία θα εξασφαλίσει μία άνετη αυτοδυναμία, ικανή να την καταστήσει παντοδύναμη την επόμενη τετραετία. Με δεδομένο τον καθεστωτικό τρόπο που κυβέρνησε την προηγούμενη περίοδο, δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες για το τί θα ακολουθήσει, πώς θα πορευτεί και πως θα ασκήσει το κυβερνητικό προνόμιο.
Δεν είναι όμως ένας μάταιος αγώνας οι εκλογές της 25ης Ιουνίου, δεν είναι μία μάχη χωρίς διακύβευμα. Ενδεχομένως αυτές οι μάχες που φαινομενικά στερούνται άμεσου και ορατού διακυβεύματος να είναι οι πιο κρίσιμες και οι πιο χρήσιμες. Το να ψάχνεις στις σκοτεινές γωνιές του λαβυρίνθου να βρεις την άκρη του μίτου, που θα δώσει τη δυνατότητα να οικοδομηθεί ξανά μία δυνατή, ανταγωνιστική πολιτική δύναμη που θα μπορεί να αποτελέσει δυνητικά φορέα κυβερνητικής εναλλακτικής είναι κρίσιμο τόσο για τη δημοκρατία όσο και για την Αριστερά. Αν χαθεί αυτή η άκρη του νήματος στην τετραετία που ξημερώνει από τις 26 Ιουνίου τα πράγματα μόνο χειρότερα μπορούν να εξελιχθούν για την κοινωνία και για οποιοδήποτε όραμα για κοινωνική δικαιοσύνη, οποιασδήποτε παραλλαγής.
Και όχι δεν πιστεύω ότι δεν πρέπει να μείνει τίποτα όρθιο από τη συλλογική εμπειρία της τελευταίας -τουλάχιστον- 15ετίας. Όσο έδαφος χάνεται, δύσκολα θα ξανακερδηθεί χωρίς μία κρίσιμη πολιτική μάζα. Χωρίς ένα πολιτικό υποκείμενο παρόν στο σήμερα και το αύριο για την επόμενη τετραετία που θεωρώ ότι θα έχει συγκεκριμένα ζοφερά χαρακτηριστικά.
Νιώθω την ανάγκη να πω ότι θα ψηφίσω και θα στηρίξω τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της Κυριακής.
Όπως δεν το ένιωσα τα τελευταία 8 χρόνια που έχω απομακρυνθεί και δεν είμαι καν μέλος του κόμματος, που έχω νιώσει δυσφορία για πολιτικές επιλογές που αφορούσαν την περίοδο της διακυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης, που έχω βαθιές αντιρρήσεις για το πως εξελίχθηκε το κόμμα αυτό σε κάτι που εμένα προσωπικά δεν με κινητοποιούσε.
Όχι δεν άλλαξε ο ΣΥΡΙΖΑ και ξαφνικά με κινητοποιεί. Ούτε είναι μία συναισθηματική έξαρση για τον κύκλο που κλείνει και άνοιξε το 2012. Είναι η ανάγνωση της συγκυρίας που διαμορφώθηκε τόσο εκκωφαντικά στις 21 Μαϊου που -σε τελείως προσωπικό και υποκειμενικό επίπεδο- με κάνει να θέλω να μοιραστώ αυτή την επιλογή μου.
Δεν επιζητώ κανέναν ρόλο, όπως συνειδητά δεν το έχω κάνει εδώ και χρόνια, ούτε είδα εσωκομματική αναμπουμπούλα και εμφανίστηκα. Με νοιάζει πραγματικά ο κοινός σκοπός της Αριστεράς, που εκφεύγει από τα στενά κομματικά όρια και μετατρέπεται σε κοινωνικό διακύβευμα.
Πιστεύω ειλικρινά, ότι μέσα από την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ αυτός ο κοινός σκοπός παραμένει ζωντανός, σε συνθήκες ασφυκτικής παντοδυναμίας της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή είναι όμως μόνο η ικανή συνθήκη. Μένει να δούμε και την αναγκαία, που είναι ένα άλλο επιπλέον διακύβευμα: Να βγάλει ο ΣΥΡΙΖΑ -στην πιο κρίσιμη καμπή του- τα αναγκαία συμπεράσματα για το πώς τα πράγματα εξελίχθηκαν έτσι και πως μπορούν να εξελιχθούν αλλιώς. Κάτι που δεν έχει κάνει ως τώρα με την απαραίτητη τόλμη».
Το «λιώσιμο των πάγων»
Πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματος, όπως ο Δημήτρης Παπαδημούλης και ο Γιάννης Ραγκούσης, καλωσόρισαν την υποστηρικτική δήλωση του κ. Σακελλαρίδη στα κοινωνικά δίκτυα, ενώ άλλα στελέχη στο παρασκήνιο την περιέγραφαν ως «τονωτική ένεση στον προεκλογικό καύσωνα».
Κατά πληροφορίες, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξης Τσίπρας πληροφορήθηκε την ανάρτηση του κ. Σακελλαρίδη ενώ βρισκόταν σε προεκλογικές υποχρεώσεις, σχολιάζοντας θετικά την παραπάνω εξέλιξη. Παρότι είχε περάσει και πολύ μακρά περίοδος χωρίς μεταξύ τους επικοινωνία, οι «πάγοι έλιωσαν» μερικώς πέρυσι στο «Φόρουμ των Δελφών», όπου σύμφωνα με πληροφορίες του Protothema.gr είχαν μια κατ’ ιδίαν συζήτηση για λίγη ώρα, μετά από πάρα πολύ καιρό. Δεν είναι κοινό μυστικό ότι η αποχώρηση του κ. Σακελλαρίδη το 2015 είχε αφήσει εμβρόντητους τους περισσότερους στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, καθώς σημειώθηκε ενώ ο κ. Τσίπρας πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη εκείνες τος ημέρες στην Τουρκία, πέφτοντας τότε ως κεραυνός εν αιθρία. Ωστόσο, για τους καλά γνωρίζοντες, ο κ. Σακελλαριδης ήταν ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, γνωρίζοντας διαχρονικά την εκτίμηση του.
Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Τσίπρας υποδέχτηκε θερμά σε ανάρτηση του την υποστήριξη του κ. Σακελλαρίδη, αναφέροντας πως «η σημερινή δημόσια στήριξη του Γαβριήλ Σακελλαρίδη στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αποτυπώνει ανάγλυφα την ανάγκη για ανατροπή του συσχετισμού των εκλογών του Μαΐου».
Αναλυτικά, η ανάρτηση Τσίπρα:
«Αυτή τη μάχη πρέπει και θα τη δώσουμε όλοι μαζί!
Η σημερινή δημόσια στήριξη του Γαβριήλ Σακελλαρίδη στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αποτυπώνει ανάγλυφα την ανάγκη για ανατροπή του συσχετισμού των εκλογών του Μαΐου. Και αναδεικνύει τον κίνδυνο μιας ανεξέλεγκτης Δεξιάς την επόμενη των εκλογών.
Στο χέρι όλων μας είναι αυτό να το αποτρέψουμε. Και μπορούμε να το πετύχουμε, μόνο αν συσπειρωθούμε, παρά τις επί μέρους διαφορές και διαφωνίες μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ άκουσε με προσοχή το μήνυμα των πολιτών στην προηγούμενη αναμέτρηση και αλλάζει εν κινήσει. Ξέρω, ότι αυτό δεν αρκεί, για να σβήσει παραλείψεις και αστοχίες του χθες. Είναι όμως μια αρχή, που χρωστάμε πρωτίστως στους πολίτες, που μας εμπιστεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια, τόσο ως κυβέρνηση, όσο και ως αξιωματική αντιπολίτευση.
Καλώ λοιπόν κάθε προοδευτικό πολίτη, παρά τις όποιες διαφωνίες και επιφυλάξεις, την Κυριακή να συμβάλει με τη ψήφο του στη προσπάθειά μας να βάλουμε φραγμό σε μια ασύδοτη Δεξιά διακυβέρνηση.
Με πυξίδα τις αρχές και τις αξίες μας, με αιχμή του δόρατος το πρόγραμμά μας και με κινητήριο δύναμη την κριτική, αλλά και την εμπιστοσύνη σας, την Κυριακή ανατρέπουμε το δυσμενή συσχετισμό των προηγούμενων εκλογών και βάζουμε τα θεμέλια για την ισχυρή Προοδευτική εναλλακτική, που έχει ανάγκη ο τόπος».
Πάντως, η χρονική συγκυρία που επέλεξε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης να τοποθετηθεί δημόσια και ανοιχτά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ μετά από οκτώ συναπτά έτη απουσίας δεν φείδεται σχολίων στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεδομένου ότι η 26η Ιουνίου αναμένεται να εξελιχθεί σε μια ημέρα βαθιάς ενδοσκόπησης και ως θρυαλλίδα εξελίξεων και αλλαγών, όπως προανήγγειλε και ο κ. Τσίπρας, σε περίπτωση που επιβεβαιωθούν στις κάλπες της Κυριακής τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα.
Στην κατεύθυνση αυτή, η κατηγορηματική θέση του κ. Σακελλαρίδη ότι «δεν διεκδικεί κανέναν ρόλο» καταγράφεται προσώρας, ουδείς, ωστόσο, γνωρίζει αν η επάνοδος του θα συνοδευθεί από περαιτέρω ενεργοποίηση του κατόπιν έκκλησης μερίδας στελεχών, στο πλαίσιο της έκτακτης συνθήκης που βιώνει το κόμμα, ιδίως αν ενταθεί η πίεση από τη βάση για σαρωτικές αλλαγές και γενναίες ανακατατάξεις, που θα περιελάμβαναν και τον ίδιο.
Πολύ περισσότερο όταν, όπως θυμήθηκαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, ο κ. Σακελλαριδης φημολογούνταν ότι διατηρούσε στο παρελθόν κάποιες κοινωνικές επαφές με τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής, Νίκο Ανδρουλάκη, ενώ εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα πρόσωπα που έχει κερδίσει διαχρονικά τη συμπάθεια και την υποστήριξη της εσωκομματικής τάσης «Ομπρέλα», λόγ του μετριοπαθούς του ύφους, αλλά και της «σταθερής του προσήλωσης στις αξίες της Αριστεράς», όπως επισημαίνεται.
