Το Εθνικό Γραφείο Λογοδοσίας (NAB) του Πακιστάν για την καταπολέμηση της διαφθοράς έχει κινήσει διαδικασίες εναντίον του συνταξιούχου στρατηγού τεσσάρων αστέρων Ahsan Saleem Hayat και ανώτερων στελεχών μιας οργάνωσης υλικοτεχνικής υποστήριξης. Ο ισχυρισμός εναντίον του ήταν ότι διατηρούσε παράνομη επιχείρηση αργού πετρελαίου που προκάλεσε ζημιά Rs. 20 εκατομμύρια (πακιστανικές ρούπιες) την ημέρα στο εθνικό ταμείο. Η υπόθεση της παράνομης επιχείρησης αργού πετρελαίου είχε οδηγήσει σε απόλυση 17 αξιωματικών από τις στρατιωτικές αρχές στις 26 Ιανουαρίου 2005.
Τα επεισόδια υποθέσεων διαφθοράς σε βάρος αξιωματούχων των ενόπλων δυνάμεων του Πακιστάν εμφανίζονται ένα προς ένα. Η πρόσφατη (Μάρτιος 2022) διαρροή δεδομένων από την Credit Swiss, μια ελβετική επενδυτική τράπεζα, έφερε και πάλι στο φως τον βαθμό στον οποίο η απληστία και η διαφθορά επικρατούν στον στρατό του Πακιστάν, ειδικά μεταξύ των Στρατηγών. Μια έκθεση από την τράπεζα εμπλέκει τον πρώην αρχηγό του ISI, στρατηγό Akhtar Abdur Rehman Khan, ο οποίος φέρεται να βοήθησε στη διοχέτευση δισεκατομμυρίων δολαρίων, σε μετρητά και άλλη βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες στους Μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν για να υποστηρίξουν τον αγώνα τους κατά του Σοβιετική Ένωση τη δεκαετία του 1980.
Τα έγγραφα που διέρρευσαν αγγίζουν μόνο την κορυφή των παγόβουνων στο βαθμό που οι κορυφαίοι στρατηγοί του Πακιστανικού Στρατού άκουσαν στο όνομα του Ιερού Πολέμου κατά της σοβιετικής κατοχής του Αφγανιστάν.
Η έκθεση υποστήριξε ότι το σύνθημα των αξιωματικών του πακιστανικού στρατού φαίνεται να είναι «Η απληστία είναι Θεός». Υπάρχουν αναρίθμητα σκάνδαλα και άθλιες ιστορίες οικονομικού τσακωμού, δωροδοκίας, εκβιασμού, διαπραγμάτευσης επιρροής από υπηρέτες και απόστρατους στρατηγούς για προσωπικό κέρδος. Υπάρχουν επίσης αναφορές για εμπλοκή τους σε λαθρεμπόριο ρακέτες και διακίνηση ναρκωτικών.
Δεν είναι καινούργιο. Στη δεκαετία του 1990, ο τότε αρχηγός του στρατού Aslam Beg και ο αρχηγός ISI Asad Durrani πρότειναν να ξεκινήσουν τη δική τους επιχείρηση ναρκωτικών για να χρηματοδοτήσουν την «τζιχάντ» εναντίον της Ινδίας και του Αφγανιστάν, όπως και σε άλλα μέρη του κόσμου. Υπάρχουν υποψίες ότι πολλοί Πακιστανοί στρατηγοί και γραφειοκράτες είχαν μυστικούς λογαριασμούς στην Ελβετική Τράπεζα, με ορισμένους από αυτούς τους λογαριασμούς να κλείσουν αργότερα επειδή τα χρήματα είτε μεταφέρθηκαν αλλού είτε επενδύθηκαν σε επιχειρήσεις ή ακίνητα. Η έκθεση ανέφερε το παράδειγμα των γιων του στρατηγού Ρεχμάν που είναι μια από τις πλουσιότερες οικογένειες στο Πακιστάν με τεράστια επιχειρηματικά συμφέροντα. Ένα άλλο παράδειγμα είναι τα αδέρφια του Αρχηγού Στρατού Ashfaq Kiyani που εμπλέκονται σε ένα σκάνδαλο στέγασης πολλών δισεκατομμυρίων ρουπιών στο Ισλαμαμπάντ.
Ένας διοικητής του σώματος quetta, υποστράτηγος Asim Saleem Bajwa, ονομαζόταν “Στρατηγός Papa Jones” ή “General Pizza” μετά την αποκάλυψη της επένδυσής του εκατομμυρίων δολαρίων στην αλυσίδα πίτσας Papa Jones στις ΗΠΑ και την προσοδοφόρα σύμβαση που δόθηκε στον γιο του ενώ υπηρετούσε ως προϊστάμενος Διυπηρεσιακών Δημοσίων Σχέσεων (IBPR). Το ίδιο είδος καταγγελιών είχαν αναρτηθεί εναντίον ενός πρώην αρχηγού του στρατού Ραχίλ Σαρίφ και του στρατηγού Περβέζ Μουσάραφ για συσσώρευση παράνομης περιουσίας χρησιμοποιώντας την επιρροή τους.
Η πολιτεία του Πακιστάν έχει τρία κέντρα εξουσίας και συγκεκριμένα, την εκλεγμένη κυβέρνηση, τις Ένοπλες δυνάμεις και την υπηρεσία πληροφοριών του Πακιστάν, το ISIS, που όλα τους υποστηρίζουν ότι θα μπορούσαν να θυσιάσουν τα πάντα για τη χώρα. Η πραγματικότητα είναι ότι μαζί έχουν θυσιάσει τη δική τους «συνείδηση» και «χαρακτήρα» από τη μια και το ενδιαφέρον των ανθρώπων από την άλλη. Το κράτος του Πακιστάν είναι μια συσσώρευση αδίστακτων ομάδων συμφερόντων που ενδιαφέρονται περισσότερο να αποσπάσουν προσωπικά ενοίκια από την εξουσία, ενώ οι Πακιστάν στερούνται ακόμη και τις βασικές ελάχιστες ανάγκες ζωής.
Η Τζιχάντ έχει γίνει ένα πέπλο κάτω από το οποίο όλοι οι ισχυροί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων κρατικών και μη φορέων στο Πακιστάν, προδίδουν τον λαό τους. Η οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης και η δημοκρατία απειλείται λόγω των συγκρούσεων μεταξύ των κέντρων εξουσίας. Ο Imran Khan είναι στην πόρτα της εξόδου. Ποιος έρχεται μετά στη βασιλεία στο κράτος, που περιμένει να αποτύχει, παρακολουθείται με περιέργεια. Ωστόσο, είναι αμφίβολο ότι τα πράγματα θα άλλαζαν όσο το κράτος δεν διαχωρίζεται από την επιρροή των ενόπλων δυνάμεων και του ISI.