ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL
Σε οπτικό υλικό από κινητά τηλέφωνα, κάμερες που κινηματογραφούσαν την τελευταία πτήση του Επισμηναγού και Αντιπτεράρχου μετά θάνατον, Επαμεινώνδα Κωστέα, κάμερες ασφαλείας καταστημάτων και της αεροπορικής βάσης πρόκειται εστιάσουν οι εμπειρογνώμονες της επιτροπής διερεύνησης του αεροπορικού δυστυχήματος με το εκπαιδευτικό αεροσκάφος Τ-2.
Το δεύτερο σημαντικό κομμάτι των ερευνών θα εστιάσει και στα συντρίμμια που έχουν περισυλλεγεί από το σημείο της συντριβής, αλλά κι από σημεία που εκσφενδονίστηκαν τμήματα του μοιραίου αεροσκάφους.
Το τρίτο κομμάτι που πρόκειται να συνθέσει την έρευνα είναι οι καταγεγραμμένες συνομιλίες με τον πύργο ελέγχου καθώς εκεί υπάρχει καταγραφικό μηχάνημα, μιας και το εκπαιδευτικό Τ-2 δεν διαθέτει καταγραφέα δεδομένων ούτε και ήχο από το cockpit (μαύρο κουτί).
Αν και πολλές φορές οι ερευνητές έχουν επισημάνει σε άλλες υποθέσεις που τους είχαν ανατεθεί, ότι οι αυτόπτες μάρτυρες δεν θεωρούνται πάντα αξιόπιστες πηγές, στην συγκεκριμένη όμως περίπτωση υπάρχουν συγκεντρωμένες μαρτυρίες που αναφέρουν αποκόλληση τμήματος του αεροσκάφους εν ώρα πτήσης.
Ειδικότερα, από την στιγμή εκείνη το Τ-2 ξεκίνησε την βύθιση ως την συντριβή του στο έδαφος, ελάχιστα μέτρα από την περίφραξη της 120 αεροπορικής βάσης.
Το βέβαιο είναι πως γι’ ακόμη μια φορά η επιτροπή που θα διερευνήσει το συγκεκριμένο αεροπορικό δυστύχημα, ότι κι αν καταγράψει, θα είναι μόνο για την ηγεσία και το αεροπορικό επιτελείο μιας και η έκθεσή της, όπως κι όλες οι άλλες στο παρελθόν, χαρακτηρίζονται ως άκρως απόρρητες.
Όσον αφορά το συγκεκριμένο Τ-2 Buckeye που έμελλε να γίνει το μοιραίο αεροσκάφος για τον άτυχο Επισμηναγό Επαμεινώνδα Κωστέα, λέγεται ότι ο επιχειρησιακός του βίος περνούσε κατά πολύ τα 48 χρόνια, καθώς αυτά αφορούν την ενεργοποίηση των αεροσκαφών στις τάξεις της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας. Ωστόσο αυτά τα εκπαιδευτικά είχαν ήδη ώρες εν πτήση γι’ αρκετά χρόνια, πριν καταλήξουν στην πολεμική αεροπορία.
Οι μηχανικοί που επιβλέπουν τον συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους, πραγματοποιούν διαρκώς εξονυχιστικούς ελέγχους μέχρι να φτάσουν στην τελική υπογραφή που πρέπει να μπει, ώστε τ’ αεροσκάφη αυτά να είναι διαθέσιμα για τους ιπτάμενους.
Τα Τ-2 Buckeye, όπως και κάθε τύπος πτητικού μέσου, όταν συμπληρώσουν συγκεκριμένες ώρες πτήσεων, εισέρχονται στην Μοίρα Συντήρησης Βάσης ή και στο Αεροπορικό Εργοστάσιο για τους “μεγάλους ελέγχους”.
Σε αυτές τις λεγόμενες μεγάλες συντηρήσεις, το αεροσκάφος μένει «γυμνό» και μπορεί να γίνει και δομικός έλεγχος στα τμήματα που το απαρτίζουν.
Στην παρούσα στιγμή κανείς δεν μπορεί ν’ αποκλείσει ότι ένας από τους λόγους που συνέβαλαν στην πτώση του Τ-2, ίσως να ήταν ρηγματώσεις σε κάποιο τμήμα του.
Στο παραπάνω πρέπει να προστεθεί η ηλικία του αεροσκάφους καθώς και οι χρόνιες καταπονήσεις που έχει δεχτεί από την εκπαίδευση χιλιάδων αεροπόρων.
Το βέβαιο είναι ότι οι αυτές οι ρηγματώσεις δεν είναι κάτι που φαίνεται ή κάτι που επιδιορθώνεται στις καθημερινές συντηρήσεις των αεροσκαφών.