Η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης (ADB) ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι το χρέος του Πακιστάν ήταν το υψηλότερο στην περιοχή με 86 τοις εκατό το 2019, το οποίο αυξήθηκε περαιτέρω στο 88 τοις εκατό το 2020.
Μια έκθεση του Ινστιτούτου ADB με τίτλο «COVID-19 και δυναμικό οικονομικής ανάκαμψης στην περιοχή CAREC» ανέφερε ότι το Πακιστάν έχει την τρίτη υψηλότερη εξυπηρέτηση του χρέους που ήταν, 15 δισεκατομμύρια δολάρια ή σχεδόν 7 τοις εκατό του συνόλου για την περιοχή CAREC (Περιφερειακή Οικονομική Συνεργασία Κεντρικής Ασίας). το 2020.
Όλες οι άλλες χώρες εκτός από τη Μογγολία είχαν εξυπηρέτηση χρέους κάτω των 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2020. Για το Πακιστάν στο βασικό σενάριο που σχετίζεται με τη συσσώρευση χρέους, η ADB υποθέτει ότι το πρωτογενές υπόλοιπο ήταν κοντά στο μηδέν και το ιστορικό πραγματικό επιτόκιο ήταν 2,7 τοις εκατό.
Με βάση αυτές τις παραδοχές, η ADB προέβλεψε ότι ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ θα πρέπει να μειωθεί στο 64 τοις εκατό μέχρι το 2030, εάν η κυβέρνηση διατηρήσει ομαλά το πρωτογενές ισοζύγιο σε επίπεδο κοντά στο μηδέν. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί εάν η αύξηση του ΑΕΠ ήταν υψηλότερη από 4,5 τοις εκατό ετησίως και το πραγματικό επιτόκιο δεν υπερβαίνει την ιστορική τιμή του πραγματικού επιτοκίου.
Εάν το ιστορικό πρωτογενές ισοζύγιο ήταν 3,5 τοις εκατό του ΑΕΠ και το ιστορικό πραγματικό επιτόκιο ήταν 2,7 τοις εκατό, ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ θα αυξανόταν στην περίπτωση αρνητικού πρωτογενούς ισοζυγίου.
Σε αυτήν την κατάσταση, απαιτείται αύξηση του ΑΕΠ κατά 10% για τη διαχείριση του τρέχοντος επιπέδου της αναλογίας χρέους προς ΑΕΠ. Ο νόμος περί φορολογικής ευθύνης και περιορισμού του χρέους (FRDL) ύψους 60% θα επιτευχθεί το 2030 με αύξηση του ΑΕΠ 10%. Η έκθεση αναφέρει περαιτέρω ότι το Πακιστάν συσσώρευσε περισσότερα από 10 δισεκατομμύρια δολάρια σε νέο χρέος κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Η έκθεση εκτίμησε τις πολιτικές απαντήσεις της Κρατικής Τράπεζας του Πακιστάν για την αντιμετώπιση των οικονομικών προκλήσεων του Covid-19, όπως η νομισματική χαλάρωση, η διευκόλυνση νέων επενδύσεων, τα μέτρα μακροπροληπτικής πολιτικής, η επέκταση και η αναδιάρθρωση δανείων, η στήριξη μισθών και μισθών στον ιδιωτικό τομέα, υποστήριξη στον τομέα της υγείας, προωθώντας τις ψηφιακές πληρωμές και ενισχύοντας τους Ψηφιακούς Λογαριασμούς Roshan.
Διαπίστωσε ότι το άμεσο κόστος για την υγεία ήταν το υψηλότερο στο Πακιστάν (περίπου 2.019 εκατομμύρια δολάρια) και στο Καζακστάν (περίπου 900 εκατομμύρια δολάρια) σε σύγκριση με άλλες χώρες. Μια σύγκριση του άμεσου κόστους για την υγεία με τα κέρδη από τα υψηλότερα επίπεδα ευημερίας δείχνει ότι η ταχεία υιοθέτηση της πληροφορικής θα μπορούσε να αντισταθμίσει αποτελεσματικά το άμεσο οικονομικό κόστος του Covid-19 βραχυπρόθεσμα. Μακροπρόθεσμα, υπήρξε ανάγκη να γίνουν περισσότερες επενδύσεις στον τομέα της υγείας για να διασφαλιστεί η διαθεσιμότητα της απαιτούμενης υποδομής εμβολιασμού σε μικροεπίπεδα.
Τα αποτελέσματα της προσομοίωσης έδειξαν ότι η Κίνα και το Πακιστάν κέρδισαν τα περισσότερα από το περιφερειακό και παγκόσμιο εμπόριο αφού το εμπορικό ισοζύγιο του πρώτου αυξάνεται κατά περίπου 118 δισεκατομμύρια δολάρια και το εμπορικό ισοζύγιο του δεύτερου αυξάνεται κατά περίπου 4 δισεκατομμύρια δολάρια. Πριν από την τρέχουσα κρίση, αρκετές χώρες του CAREC είχαν ήδη βιώσει κύματα συσσώρευσης χρέους.