Η 20ή επέτειος του Παγκόσμιου Συνεδρίου των Ουιγούρων στο Μόναχο χρησίμευσε ως μια ισχυρή κραυγή συγκέντρωσης ενάντια στις κλιμακούμενες φρικαλεότητες της κινεζικής κυβέρνησης που στοχεύουν τον λαό των Ουιγούρων και άλλες εθνοτικές μειονότητες. Εξέχουσες προσωπικότητες από τον θιβετιανό σκοπό, συμπεριλαμβανομένου του Sikyong Penpa Tsering της Κεντρικής Θιβετιανής Διοίκησης, υπογράμμισαν τον επείγοντα χαρακτήρα της ενοποιημένης διεθνούς δράσης για την αντιμετώπιση της βαρβαρότητας του Πεκίνου και την επιβολή θετικών αλλαγών. Στην κεντρική του ομιλία, ο Sikyong Tsering περιέγραψε με θλίψη τη βαθιά ριζωμένη συνεργασία μεταξύ Θιβετιανών και Ουιγούρων στον κοινό αγώνα τους για ελευθερία και δικαιοσύνη. Διηγήθηκε την ιστορική συνεργασία μεταξύ του Erkin Alptekin, του ιδρυτικού προέδρου του Παγκόσμιου Συνεδρίου των Ουιγούρων, και του αείμνηστου Lodi Gyari, πρώην ειδικού απεσταλμένου του Δαλάι Λάμα. Αυτή η ισχυρή συμμαχία έθεσε τα θεμέλια για τη συνεχή συνεργασία μεταξύ των δύο διωκόμενων ομάδων.
Η παθιασμένη έκκληση του Sikyong Tsering για αλληλεγγύη επεκτάθηκε πέρα από τις κοινότητες των Ουιγούρων και του Θιβέτ, περιλαμβάνοντας Μογγόλους, Manchus, Χονγκ Κονγκ, ηγέτες υπέρ της δημοκρατίας στην Κίνα, ακόμη και την Ταϊβάν. «Ταξιδεύουμε όλοι με την ίδια βάρκα ενάντια στη βάναυση καταιγίδα της κομμουνιστικής Κίνας», δήλωσε, τονίζοντας τη διασυνδεδεμένη φύση της κατάστασής τους. Η έκκληση του θιβετιανού ηγέτη για ένα ενιαίο μέτωπο ενάντια στην καταπίεση του Πεκίνου είχε βαθιά απήχηση. Προέτρεψε την Ευρώπη και άλλα έθνη να δουν τους Θιβετιανούς, τους Ουιγούρους και άλλες διωκόμενες ομάδες όχι απλώς ως αντικείμενα συμπάθειας αλλά ως βασικούς εταίρους στην αντιμετώπιση της επιθετικότητας του ΚΚΚ και των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
«Κανείς δεν θέλει την αναρχία στην Κίνα γιατί είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και θα έχει σοβαρές συνέπειες σε όλο τον κόσμο», παραδέχτηκε ο Σικιονγκ Τσέρινγκ. «Ωστόσο, εάν πρέπει να φέρουμε θετικές αλλαγές στην Κίνα, τότε χρειαζόμαστε τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές δυνάμεις. Και εμείς είμαστε οι εσωτερικές δυνάμεις». Σε μια τολμηρή πρόταση, κατέθεσε την ιδέα της διοργάνωσης μιας μαζικής συγκέντρωσης σε όλη την Ευρώπη, ενώνοντας Ουιγούρους, Θιβετιανούς, Χονγκ Κονγκ, Μογγόλους, Ταϊβανέζους και φιλοδημοκρατικούς Κινέζους ηγέτες. Αυτή η επίδειξη παγκόσμιας αλληλεγγύης θα έστελνε ένα αλάνθαστο μήνυμα στο Πεκίνο ότι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του δεν μπορούν πλέον να γίνουν ανεκτές.
Οι δηλώσεις του Παγκόσμιου Κογκρέσου των Ουιγούρων (WUC) κατά την πρόσφατη ευρωπαϊκή περιοδεία του Κινέζου Προέδρου Xi Jinping υπογράμμισαν την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης της κλιμακούμενης καταστολής του Πεκίνου. Το WUC καταδίκασε τη φαινομενική αδιαφορία των ευρωπαϊκών εθνών για τους βελτιωμένους δεσμούς της Κίνας με τη Ρωσία, παρά τη συνεχιζόμενη εισβολή της τελευταίας στην Ουκρανία και τις φρικαλεότητες για τα ανθρώπινα δικαιώματα που επιβλήθηκαν στην κοινότητα των Ουιγούρων.[1] Ο Dolkun Isa, πρόεδρος του WUC, ικέτευσε τον Γάλλο Πρόεδρο Emmanuel Macron να θέσει δημόσια το θέμα της γενοκτονίας των Ουιγούρων κατά την επίσκεψη του Xi.[2] Ο Isa τόνισε την ανάγκη η Γαλλία να αναγνωρίσει και να αντιμετωπίσει τις «συνεχείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττει το κινεζικό καθεστώς στο Ανατολικό Τουρκιστάν, στο Θιβέτ και στο Χονγκ Κονγκ, καθώς και σε ολόκληρη την Ευρώπη, με την αυξανόμενη διεθνική καταστολή της Κίνας».
Η δήλωση της WUC τόνισε επίσης τα ανησυχητικά νέα για ένα τρένο China-Europe Railway Express που μεταφέρει γεωργικά αγαθά που παράγονται από καταναγκαστική εργασία Ουιγούρων, το οποίο αναχώρησε από το Xinjiang για το Σαλέρνο της Ιταλίας στις 3 Μαΐου. Αυτή η εξέλιξη υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για ισχυρότερη επιβολή της ευρωπαϊκής Οι κανονισμοί αναγκαστικής εργασίας και οι οδηγίες δέουσας επιμέλειας της Ένωσης (ΕΕ).
Επιπλέον, τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) έχουν ρίξει φως στη δεινή κατάσταση των Ουιγούρων κρατουμένων στην Ταϊλάνδη, όπου τουλάχιστον 43 Ουιγούροι άνδρες κρατούνται για πάνω από μια δεκαετία κάτω από απάνθρωπες και συνωστισμένες συνθήκες στο κέντρο κράτησης μεταναστών Suan Phlu στην Μπανγκόκ.[3 ] Εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ έχουν εκφράσει σοβαρές ανησυχίες ότι οι συνθήκες κράτησης μπορεί να ισοδυναμούν με σκληρή, απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση, ή ακόμα και βασανιστήρια, συμβάλλοντας στο θάνατο πέντε Ουιγούρων μεταναστών κρατουμένων, συμπεριλαμβανομένων δύο ανηλίκων. Η επιστολή του ΟΗΕ προέτρεψε τις αρχές της Ταϊλάνδης να παράσχουν πληροφορίες σχετικά με την αυθαίρετη κράτηση αυτών των Ουιγούρων ανδρών, την πρόσβασή τους στην ιατρική περίθαλψη και τις συνθήκες του εγκλεισμού τους. Ζήτησε επίσης διαβεβαιώσεις ότι λαμβάνονται μέτρα για τη διευκόλυνση των δικαιωμάτων επικοινωνίας και επισκέψεων με οικογένειες και νόμιμους εκπροσώπους.
Η κατάσταση των Ουιγούρων που κρατούνται στην Ταϊλάνδη χρησιμεύει ως μια έντονη υπενθύμιση των παγκόσμιων επιπτώσεων των κατασταλτικών πολιτικών του Πεκίνου. Όπως είπε εύστοχα ο Dolkun Isa, «Οι Ουιγούροι αναγνωρίζονται όλο και περισσότερο ως διωκόμενη ομάδα στο Ανατολικό Τουρκιστάν, που αντιμετωπίζουν αυθαίρετη κράτηση, μαζική παρακολούθηση, χωρισμό οικογενειών, βασανιστήρια, καταναγκαστική εργασία και άλλες φρικαλεότητες για τα ανθρώπινα δικαιώματα». Το 20ο Παγκόσμιο Συνέδριο των Ουιγούρων ενίσχυσε τις εκκλήσεις για συντονισμένη διεθνή δράση για να σταματήσει η κλιμακούμενη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Κίνα και να εξαρθρωθεί το τεράστιο δίκτυο καταστολής της. Από την παγκόσμια σκηνή στο Μόναχο μέχρι τα κέντρα κράτησης στην Ταϊλάνδη, οι φωνές των Ουιγούρων, των Θιβετιανών και των συμμαχικών κοινοτήτων απαιτούν μια ενιαία απάντηση στη βαρβαρότητα του Πεκίνου.
Η κινεζική κυβέρνηση πρέπει να δράσει γρήγορα για να τερματίσει την εκστρατεία καταστολής κατά των Ουιγούρων και άλλων εθνοτικών μειονοτήτων πριν να είναι πολύ αργά. Το κύμα της παγκόσμιας καταδίκης και οι εκκλήσεις για συγκεκριμένη δράση φτάνουν γρήγορα σε οριακό σημείο. Οι θηριωδίες της Κίνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Σιντζιάνγκ, συμπεριλαμβανομένης της μαζικής αυθαίρετης κράτησης, της καταναγκαστικής εργασίας, των βασανιστηρίων, ακόμη και των καταγγελιών για γενοκτονία, έχουν ήδη αμαυρώσει σοβαρά τη διεθνή της θέση. Εάν το Πεκίνο αποτύχει να αναστρέψει αμέσως την πορεία του, κινδυνεύει να υποστεί καταστροφικές μακροπρόθεσμες συνέπειες, όπως εξοντωτικές οικονομικές κυρώσεις, διπλωματική απομόνωση και μόνιμη κηλίδα στην κληρονομιά του. Το παράθυρο για αποκλιμάκωση και λύση κατόπιν διαπραγματεύσεων που προασπίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια κλείνει γρήγορα. Η Κίνα πρέπει να αδράξει αυτή την ευκαιρία για να αναλάβει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, να επιτρέψει ανεξάρτητες έρευνες και να ακολουθήσει μια πορεία συμφιλίωσης προτού η κατάσταση ξεφύγει περαιτέρω, θέτοντας σε κίνδυνο τις φιλοδοξίες της για παγκόσμια ηγεσία και διαρκή ειρήνη εντός των συνόρων της. Όπως είπε εύγλωττα ο Sikyong Tsering, «Εάν πρέπει να φέρουμε θετικές αλλαγές στην Κίνα, τότε χρειαζόμαστε τόσο εσωτερικές όσο και εξωτερικές δυνάμεις». Ήρθε η ώρα για τη διεθνή κοινότητα να εισακούσει αυτές τις εκκλήσεις και να σταθεί αποφασιστικά ενάντια στις κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας από το ΚΚΚ.