Αυτή η περιεκτική ανάλυση αποκαλύπτει το βαθύ παράδοξο του Μπαλουχιστάν ως μια στρατηγικά ζωτικής σημασίας αλλά φτωχή περιοχή που χαρακτηρίζεται από συνεχείς αγώνες που συμβολίζονται από επιθέσεις σε αγωγούς φυσικού αερίου. Παρά την τεράστια έκταση και τους άφθονους ορυκτούς του, το Μπαλουχιστάν παραμένει η φτωχότερη επαρχία του Πακιστάν. Τις τελευταίες έξι δεκαετίες, οι υποσχέσεις για δίκαιη κατανομή και ανάπτυξη των πόρων έχουν σε μεγάλο βαθμό δεν έχουν εκπληρωθεί. Η αντίσταση των Μπαλόχ, που έχει τις ρίζες της σε ιστορικά παράπονα και την απάθεια του κράτους, εκδηλώνεται με διαλείπουσες πράξεις περιφρόνησης, που συχνά στοχεύουν τους αγωγούς φυσικού αερίου. Ο Οικονομικός Διάδρομος Κίνας-Πακιστάν (CPEC) εισάγει περαιτέρω πολυπλοκότητες, με ανησυχίες για την εκμετάλλευση των πόρων και τις διακρίσεις. Το φυσικό αέριο, που αποτελεί το ήμισυ της ενεργειακής κατανάλωσης του Πακιστάν, είναι ένας ευάλωτος στόχος. Σε αυτό το ασταθές περιβάλλον, οι άνθρωποι του Μπαλουχιστάν επιμένουν στην αναζήτησή τους για δικαιοσύνη και αυτονομία, διαμορφώνοντας μια περίπλοκη αφήγηση ελπίδας και αντιξοότητας.
Η επαρχία του Μπαλουχιστάν είναι η μεγαλύτερη μεταξύ των επαρχιών του Πακιστάν όσον αφορά την έκταση που αποτελεί σχεδόν το 43 τοις εκατό της συνολικής επικράτειας του έθνους. Παρά την τεράστια έκτασή του, το Μπαλουχιστάν παραμένει η φτωχότερη και λιγότερο πυκνοκατοικημένη επαρχία στο Πακιστάν. Αυτό που ξεχωρίζει το Μπαλουχιστάν, πέρα από το γεωγραφικό του μέγεθος, είναι η αφθονία των ορυκτών πόρων και, κυρίως, η στρατηγικής σημασίας θέση του στο σταυροδρόμι της Κεντρικής Ασίας, της Νότιας Ασίας και της Μέσης Ανατολής. Αυτή η συρροή παραγόντων έχει προσδώσει στο Μπαλουχιστάν τεράστια γεωπολιτική σημασία, καθιστώντας το κομβικό σημείο για πολυεθνικές εμπορικές και ενεργειακές διαδρομές, συμπεριλαμβανομένων των αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαίου. Ωστόσο, το παράδοξο της στρατηγικής σημασίας του Μπαλουχιστάν είναι ότι, τις τελευταίες έξι δεκαετίες, του έχει στερηθεί το νόμιμο μερίδιό του στους εθνικούς πόρους. Οι υποσχέσεις για δίκαιη κατανομή του προϋπολογισμού, σημαντικά αναπτυξιακά έργα, βελτιωμένες οδικές και σιδηροδρομικές υποδομές, εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης και εκπαιδευτικά ιδρύματα παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό ανεκπλήρωτες. Ενώ διεθνή έργα όπως ο Τουρκμενιστάν-Αφγανιστάν-Πακιστάν-Ινδία (TAPI) και οι αγωγοί φυσικού αερίου Ιράν-Πακιστάν-Ινδία (IPI) έχουν αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης από την πακιστανική κυβέρνηση, η εφαρμογή τους ήταν αργή, παρά το επίμονο ενεργειακό έλλειμμα της χώρας.
Αυτή η κριτική ανάλυση εμβαθύνει στον περίπλοκο ιστό των προκλήσεων που αντιμετωπίζει το Μπαλουχιστάν, εστιάζοντας στη στρατηγική συνάφεια της περιοχής, τα πλούσια ορυκτά της και τις διαρκείς ανισότητες στην κατανομή και ανάπτυξη των πόρων. Εξετάζει επίσης τις συνέπειες αυτών των διαφορών στον λαό των Μπαλόχ και στα ιστορικά κινήματα αντίστασής τους. Αναλύοντας αυτές τις πολύπλευρες πτυχές, επιδιώκουμε να φωτίσουμε την περίπλοκη αλληλεπίδραση γεωπολιτικών συμφερόντων, οικονομικών επιταγών και κοινωνικοπολιτικών δυναμικών που καθορίζουν την περίπλοκη πραγματικότητα του Μπαλουχιστάν.
Τα παλιά παράπονα του απλού λαού των Μπαλόχ και η απάθεια της κυβέρνησης του Πακιστάν έχουν δημιουργήσει ένα φαύλο και επικίνδυνο περιβάλλον στην επαρχία. Οι φωνές της προόδου, της ισότητας, της δικαιοσύνης συχνά φιμώνονται από τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες πληροφοριών και τις στρατιωτικές υπηρεσίες. Το Μπαλουχιστάν είναι διαβόητο στην παγκόσμια αρένα για περιοδικά περιστατικά αντίστασης του λαού των Μπαλόχ και διαφόρων ανταρτικών ομάδων. Οι αγωγοί φυσικού αερίου της περιοχής ήταν εδώ και καιρό στόχος αυτών των ομάδων, ως σύμβολο διαμαρτυρίας ενάντια στις φρικαλεότητες που χρηματοδοτούνται από το κράτος σε βάρος των Μπαλόχ.
Στις 22 Οκτωβρίου 2023, ανατινάχθηκε ένας αγωγός φυσικού αερίου στο Πεδίο Pirkoh της περιοχής Dera Bugti, αναστέλλοντας την παροχή φυσικού αερίου σε διάφορες περιοχές. Σε δήλωση μέσων ενημέρωσης, μια ένοπλη ομάδα των Μπαλόχ που υποστηρίζει την ανεξαρτησία, οι Ρεπουμπλικανοί Φρουροί των Μπαλόχ (BRG) ανέλαβαν την ευθύνη για την επίθεση και υποσχέθηκαν να στοχοποιήσουν τις πακιστανικές δυνάμεις και τις εγκαταστάσεις τους μέχρι την ανεξαρτησία του Μπαλουχιστάν. Στις 14 Σεπτεμβρίου, σημειώθηκε έκρηξη στον αγωγό φυσικού αερίου από το Σούι προς το Καράτσι στο χωριό Ghulam Rasool Malik στην περιοχή Kashmore της Sindh. Στις 11 Σεπτεμβρίου, δύο αγωγοί φυσικού αερίου ανατινάχτηκαν στην περιοχή Dera Bugti του Μπαλουχιστάν, αναστέλλοντας τον εφοδιασμό του εργοστασίου Zain Koh. Στις 17 Ιανουαρίου, η παροχή φυσικού αερίου σε ορισμένες περιοχές του Μπαλουχιστάν διακόπηκε μετά από έκρηξη ενός αγωγού φυσικού αερίου διαμέτρου 12 ιντσών στο Sirajabad της περιοχής Bolan.
Σύμφωνα με τους εθνικιστές των Μπαλώχ, από τότε που ανακαλύφθηκε το φυσικό αέριο, η στάση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης απέναντι στον αυτόχθονα πληθυσμό των Μπαλόχ ήταν άσχετη. Οι θέσεις των καλά αμειβόμενων διευθυντών πληρώνονται εκτός της επαρχίας, οι ντόπιοι Baloch προσλαμβάνονται γενικά σε χαμηλές θέσεις εργασίας ως μεροκάματα και η κρατική χρηματοδότηση των ιδρυμάτων τεχνικής κατάρτισης δεν ήταν ποτέ σοβαρά μελετημένη. Ένα κύριο θέμα μεταξύ του Μπαλουχιστάν και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης του Πακιστάν είναι τα δικαιώματα για το φυσικό αέριο που παράγεται στην επαρχία. Το πιο αποφασιστικό και συνεχές παράπονο του λαού των Μπαλόχ ήταν ότι αυτοί οι πόροι έχουν εκμεταλλευτεί η κεντρική κυβέρνηση χωρίς αποδεκτή ανταπόδοση για την επαρχία.
Το Sui εξακολουθεί να είναι το μοναδικό μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου στο Πακιστάν. Το 1952, η PPL ανακάλυψε ένα τεράστιο κοίτασμα φυσικού αερίου στο Sui στη φυλετική περιοχή Bugti του Μπαλουχιστάν. Ήταν το 7ο μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου στον κόσμο και το μεγαλύτερο στο Πακιστάν εκείνη την εποχή. Από εκείνη την ημέρα το φυσικό αέριο απέκτησε όνομα και φήμη ως «Sui gas» σε όλη τη χώρα. Η εμπορική εκμετάλλευση του πεδίου ξεκίνησε το 1955. Έκτοτε, το Σούι Πεδία καλύπτει ένα σημαντικό μέρος των ενεργειακών αναγκών του Πακιστάν. Αρχικά, μια γραμμή μεταφοράς φυσικού αερίου 406,4 mm (16 ίντσες) τοποθετήθηκε από το Sui στη βιομηχανική πόλη του Καράτσι με μήκος 559 KM (347 μίλια). Οι αρχικοί πελάτες ήταν οι σταθμοί παραγωγής ενέργειας στο Καράτσι. Στη συνέχεια δόθηκε σημασία στις βιομηχανικές περιοχές του Καράτσι και τελικά σε οικιακούς και εμπορικούς καταναλωτές.
Παρά τον σημαντικό πλούτο των φυσικών πόρων, το Μπαλουχιστάν είναι η φτωχότερη επαρχία του Πακιστάν. Η προέλευση των μακροχρόνιων διαφωνιών μεταξύ του λαού των Μπαλόχ και του πακιστανικού κράτους εντοπίζεται στην ανακάλυψη φυσικού αερίου στο Σούι. Η εισαγωγή φυσικού αερίου στις μεγάλες πόλεις του Πακιστάν ξεκίνησε το 1964, σηματοδοτώντας μια σημαντική εξέλιξη. Ωστόσο, είναι λυπηρό το γεγονός ότι η πρωτεύουσα του Μπαλουχιστάν, η Κουέτα, χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 1986 για να λάβει υπηρεσίες φυσικού αερίου, και ακόμη και τότε, κατευθυνόταν κυρίως για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των στρατιωτικών καντονιών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα σημαντικό μέρος των πόρων φυσικού αερίου της χώρας προέρχεται από τις φυλετικές περιοχές Bugti, μια περιοχή που πλήττεται βαθιά από την μαχητική δράση των Baloch. Είναι σημαντικό να τονιστεί η περίπλοκη σχέση μεταξύ της εξόρυξης πόρων, των τοπικών παραπόνων και της εξέγερσης σε αυτό το πλαίσιο.
Το Sui βρίσκεται στην περιοχή Dera Bugti, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια από τις πιο επισιτιστική περιοχή στο Πακιστάν. Αυτό αντανακλά τις ευρύτερες κοινωνικοοικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν πολλοί στην περιοχή, επιδεινώνοντας περαιτέρω τις υπάρχουσες εντάσεις. Ο αγώνας του Μπαλουχιστάν για δίκαιη κατανομή και ανάπτυξη των πόρων παραμένει συνυφασμένος με τα επίμονα ζητήματα της επισιτιστικής ανασφάλειας, των οικονομικών ανισοτήτων και των ανησυχιών για την ασφάλεια.
Το Μπαλουχιστάν έχει αρκετά αποθέματα φυσικού αερίου και υπάρχουν εικασίες ότι μπορεί επίσης να διαθέτει μεγάλα αποθέματα πετρελαίου. Τώρα, ωστόσο, είναι το φυσικό αέριο της επαρχίας που έχει ιδιαίτερη σημασία στο ενεργειακό προφίλ του Πακιστάν. Το φυσικό αέριο, που αντιπροσωπεύει περίπου το 50 τοις εκατό της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας του Πακιστάν, είναι σήμερα η κύρια πηγή ενέργειας της χώρας. Η αρμοδιότητα των μαχητών εθνικιστών είτε να εμποδίσουν είτε να διαταράξουν τις λειτουργίες της βιομηχανίας φυσικού αερίου είναι προφανώς σημαντική, δημιουργώντας μια πραγματική απειλή, όχι μια απλή ενόχληση.
Εν τω μεταξύ, η κινεζική παρουσία με τη μορφή του Οικονομικού Διαδρόμου Κίνας-Πακιστάν (CPEC), προσθέτει λάδι στην ασταθή κατάσταση στο Μπαλουχιστάν. Η Κίνα έχει επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στην οικονομία του Πακιστάν από το 2015 με τη δημιουργία του CPEC. Έχουν αφιερώσει δισεκατομμύρια για την ανάπτυξη υποδομών, συμπεριλαμβανομένου ενός δικτύου αγωγών φυσικού αερίου εντός του Πακιστάν, εγκαταστάσεων Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) και εκσυγχρονισμού της υποδομής ενέργειας και μεταφορών. Οι μαχητές της εθνοτικής Baloch αξιοποίησαν ιδιαίτερα το αίσθημα ότι οι κινεζικές επενδύσεις δεν έχουν ωφελήσει τους ντόπιους. Η πρόσφατη επανέγκριση του κινεζικού έργου 300 μεγαβάτ στο Γκουαντάρ έχει επίσης εγείρει τόσο οικονομικά όσο και περιβαλλοντικά ερωτήματα. Οι εθνικιστές των Μπαλόχ είναι της άποψης ότι τα έργα στο πλαίσιο του CPEC αποτελούν παραβίαση της ζωής των κοινών Baloch. Τα έργα δεν εκμεταλλεύονται μόνο τους φυσικούς πόρους του Μπαλουχιστάν αλλά και τους δημιουργικούς κινεζικούς θύλακες στο έδαφος της επαρχίας, μαζί με τις ανεξέλεγκτες διακρίσεις κατά του τοπικού πληθυσμού των Μπαλόχ.
Η οικονομία του Πακιστάν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το φυσικό αέριο, το οποίο αντιπροσωπεύει πάνω από το ήμισυ της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας της χώρας. Οι επιθέσεις εναντίον αυτής της παροχής ενέργειας από αντάρτες Μπαλόχ είναι μια διαμαρτυρία καθώς θεωρούν τους αγωγούς ως σύμβολο ενός σκληρού κρατικού θεσμού, που σκοτώνει κατάφωρα τους δικούς τους ανθρώπους από τη δημιουργία του Πακιστάν. Οι άνθρωποι των Μπαλόχ έχουν στερηθεί τη βασική τους αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στη ζωή. Τα επεισόδια εκρήξεων σε αγωγούς φυσικού αερίου είναι μια σκληρή πραγματικότητα, χωρίς λύση σύντομα. Επί τόπου, το πακιστανικό κράτος διατηρεί αυστηρά και κατασταλτικά μέτρα και ο απλός λαός φέρει το βάρος των παραβάσεων του.
Συμπερασματικά, ο διαρκής αγώνας του Μπαλουχιστάν για δικαιοσύνη και αυτονομία, που συμβολίζεται από επιθέσεις σε αγωγούς φυσικού αερίου, υπογραμμίζει τις περίπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζει αυτή η στρατηγικής σημασίας αλλά φτωχή περιοχή. Η παρουσία τεράστιων φυσικών πόρων, ιδιαίτερα του φυσικού αερίου, έχει προσθέσει περαιτέρω πολυπλοκότητα, με τους μαχητές των Μπαλόχ να διαταράσσουν το status quo. Η εισαγωγή του Οικονομικού Διαδρόμου Κίνας-Πακιστάν (CPEC) ενισχύει τις εντάσεις, εγείροντας ανησυχίες για την εκμετάλλευση των πόρων και την τοπική στέρηση δικαιωμάτων. Το Μπαλουχιστάν παραμένει τόπος ελπίδας και δυσκολίας, καθώς ο λαός του επιμένει να διεκδικεί τα βασικά δικαιώματα και την αξιοπρέπειά του.