Αποκαλυπτικά είναι τα δημοσιεύματα της γνωστής γαλλικής εφημερίδος Le Figaro για τις αφίξεις παρανόμων μεταναστών στις χώρες της Μεσογείου και για την αποτυχία χωρών όπως η Ελλάς και η Ισπανία, να διαχειρισθούν το πρόβλημα.
- εφημερίδα «Εστία»
Ειδικότερα συμφώνως την έγκυρη εφημερίδα κατά 222% έχουν αυξηθεί οι μεταναστευτικές ροές εφέτος στην Ελλάδα (και να σκεφθεί κανείς ότι ακόμη το έτος δεν έχει τελειώσει) σε σχέση με το παρελθόν έτος 2023. Την ίδια στιγμή αύξηση 155% παρουσιάζουν οι ροές παρανόμων μεταναστών προς την Ισπανία.
Θα υπέθετε κανείς, βλέποντας τα στοιχεία αυτά, ότι υπάρχει μια συνολική αύξησις μεταναστευτικών ρευμάτων δια της θαλάσσιας οδού της Μεσογείου. Δεν είναι όμως έτσι.
Διότι την ίδια στιγμή οι παράνομοι μετανάστες που φθάνουν στην Ιταλία μειώθηκαν κατά 65% σε σχέση με το παρελθόν έτος.
Αφού πρώτα παραθέτει το στοιχείο αυτό, η Le Figaro αναφέρει:
Με ιδιαίτερη ικανοποίηση προβάλλεται η εβδομαδιαία ενημέρωσις του ιταλικού υπουργείου Εσωτερικών για την μετανάστευση. Ο υπουργός Ματτέο Πιαντενόσι, στενός φίλος και πρώην σύμβουλος του Ματτέο Σαλβίνι, είναι το πρόσωπο της μάχης εναντίον της παράνομης μεταναστεύσεως της οποία ηγείται η Πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι. Και η ικανοποίησις αυτή είναι απολύτως δικαιολογημένη. Η αντιμετώπισις της μεταναστεύσεως αποτελούσε προτεραιότητα για την Μελόνι και την κυβέρνησή της. Αρχικά όμως τα αποτελέσματα ήσαν πενιχρά, καθώς κατά το 2023 οι προσπάθειες παρανόμων αφίξεων στην Ιταλία σχεδόν διπλασιάσθηκαν με τον Πιαντενόσι να δηλώνει στην La Stampa ότι τα δεδομένα στις 31 Δεκεμβρίου 2023 «δεν συνάδουν με τους στόχους που είχε θέσει η κυβέρνησις».
Ο ίδιος όμως πλέον, επιβεβαιώνει ότι η διπλωματικές προσπάθειες που έχει αναλάβει η Τζώρτζια Μελόνι ήδη αποδίδουν καρπούς. Τονίζει ότι «η συνεργασία με τις Αρχές της Τυνησίας και της Λιβύης κατέστησε δυνατή την ανακοπή κατά το ήμισυ τουλάχιστον των αφίξεων μεταναστών».
Η Ιταλία λοιπόν επέτυχε, εκεί που η Ελλάς και η Ισπανία αποτυγχάνουν. Δεν πρόκειται δηλαδή για ζήτημα αντικειμενικών συνθηκών, αλλά για ζήτημα κυβερνητικής αποτελεσματικότητος. Η ιταλική κυβέρνησις είναι αποτελεσματική, η ελληνική δεν είναι. Ούτε η ισπανική.
Ο λόγος είναι απλός. Η Ιταλία ακολούθησε πολιτική διττής προσεγγίσεως. Αφ’ ενός μέτρα προστασίας των συνόρων και αφ’ ετέρου διπλωματικές πρωτοβουλίες συνεργασίας με τις χώρες από τις οποίες εκκινούν οι παράνομοι μετανάστες.
Ως προς το πρώτο σκέλος, πέρα από την καθαρά αστυνομική πτυχή της προστασίας των συνόρων, έθεσε ένα πολύ περιοριστικό πλαίσιο για αυτούς που υπό την «βιτρίνα» ΜΚΟ προέβαιναν σε διακίνηση παρανόμων μεταναστών. Ο υποκριτικός ανθρωπισμός τους αντιμετωπίσθηκε επιτυχώς από τις ιταλικές αρχές, οι οποίες μάλιστα εξέθεσαν τις παράνομες δραστηριότητές τους.
Στην Ελλάδα απεναντίας οι ΜΚΟ αλωνίζουν ανεξέλεγκτα. Υπάρχουν συνοικίες των Αθηνών, πολύ κοντά στο κέντρο μάλιστα, που βρίθουν γραφείων και εγκαταστάσεων ποικιλονύμων ΜΚΟ, για τις οποίες ουδείς γνωρίζει τι ακριβώς κάνουν.
Γνωρίζουμε όμως ότι οι διακινητές παρανόμων μεταναστών, δεν μπορούν να επιτελέσουν το εγκληματικό τους έργο αν δεν έχουν συνεργάτες στις χώρες στις οποίες προσπαθούν να τους αποβιβάσουν.
Το δεύτερο σκέλος έχει να κάνει με διπλωματικές κινήσεις προς χώρες όπως η Τυνησία και η Λιβύη, τις οποίες ανέφερε ο Ματτέο Πιαντενοσι. Είτε δια της ισχύος, είτε δια της προβολής ωφελημάτων που μπορούν να έχουν οι χώρες αυτές από την συνεργασία τους με την Ιταλία πείθονται να ανακόψουν τις μεταναστευτικές ροές.
Η Ελλάς απεναντίας έχει κάνει μιαν ατελέσφορη συμφωνία με την Τουρκία, η οποία ουδόλως την έχει τηρήσει μέχρι στιγμής.
Πέρα όμως από αυτά, επειδή η Τζόρτζια Μελόνι είναι διορατική πολιτικός έχει ήδη διαμορφώσει σχέδιο για την αντιμετώπιση του προβλήματος στην ρίζα του. Στην υποσαχάρια Αφρική. Πρόκειται για το «Σχέδιο Ματτέι» το οποίο προβλέπει ιταλικές επενδύσεις στην Αφρική ώστε να υπάρχουν εργασίες και να αποτραπεί η οικονομική εξαθλίωση των ανθρώπων που είναι βασικό αίτιο μεταναστεύσεως.
Δια του τρόπου αυτού υπάρχει τεράστιο οικονομικό όφελος για τις ιταλικές επιχειρήσεις που αποκτούν πρόσβαση στο χαμηλού κόστους εργατικό δυναμικό της Αφρικής, χωρίς να χρειάζεται να το φέρνει στην Ευρώπη. Παρ’ ότι το σχέδιο αυτό θα έδιδε τεράστια στρατηγικά πλεονεκτήματα συνολικώς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι σχετικές προτάσεις της Τζόρτζια Μελόνι προς τις Βρυξέλλες δεν έχουν τύχει ανταποκρίσεως.
Κινήσεις υψηλής πολιτικής όπως αυτή, δεν γίνονται κατανοητές από τους γραφειοκράτες που ελέγχουν τα ευρωπαϊκά όργανα. Η Ελλάς βεβαίως θα μπορούσε να αποδεχθεί τις προτάσεις συνεργασίας που έχουν γίνει.
Όμως φαίνεται και στην Αθήνα υπάρχει δυσκολία κατανοήσεως του Σχεδίου. Για αυτό και εδώ οι μεταναστευτικές ροές αυξήθηκαν κατά 222%, ενώ στην Ιταλία μειώθηκαν κατά 65%.