Χθες το βράδυ, ένα φράγμα φόβου του Ισραήλ έσπασε. Στην περίπλοκη δυναμική της Μέσης Ανατολής, ένας δεύτερος γύρος ισραηλινών επιδρομών στο Ιράν φαίνεται όλο και πιο πιθανός. Πύραυλοι, πύραυλοι και UAV -είτε ιρανικής κατασκευής είτε χρηματοδοτούμενων από το Ιράν- εκτοξεύονται σχεδόν καθημερινά εναντίον του εγχώριου μετώπου του Ισραήλ.
Το κρίσιμο ερώτημα τώρα είναι: Ποιος ήταν ο σκοπός αυτού του χτυπήματος τη συγκεκριμένη στιγμή, με τον IDF να δεσμεύεται σε δύο μέτωπα — τη Γάζα και τον Λίβανο; Είχε σκοπό να υποβαθμίσει τις ιρανικές στρατιωτικές παραγωγικές δυνατότητες και να απενεργοποιήσει τα συστήματα εκτόξευσης; Ή μήπως είχε στόχο να στείλει ένα αποτρεπτικό μήνυμα, να περιορίσει τον κύκλο των αντίποινων;
Η απάντηση του Ιράν θα ξεκαθαρίσει σύντομα την κατάσταση. Εάν η αντίδραση της Τεχεράνης περιοριστεί στη ρητορική που ενθαρρύνει τον «Άξονα του Κακού» να ευθυγραμμιστεί στον Λίβανο και τη Γάζα, μπορεί να σηματοδοτήσει ότι η πολιτική απόφαση και η στρατιωτική δράση έχουν επιτύχει τους στόχους του Ισραήλ. Αλλά εάν το Ιράν αντεπιτεθεί άμεσα ή μέσω πληρεξουσίων στην Υεμένη, τη Συρία, το Ιράκ ή τον Λίβανο, θα μπορούσε να σημαίνει ότι η Τεχεράνη αντιλαμβάνεται τις αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ ως αδύναμες και αναποφάσιστες. Μια τέτοια αντίληψη, ωστόσο, υπογραμμίζει ένα ζωτικό σημείο.
Ένα σημαντικό πλεονέκτημα από αυτή την επίθεση είναι η αίσθηση αδυναμίας στην Αμερική. Εάν η Πολεμική Αεροπορία του Ισραήλ πραγματοποιήσει πρόσθετα πλήγματα στο Ιράν, είναι πιθανό να διαφέρουν, καθώς οι αμυντικές και επιθετικές δυνατότητες του Ιράν έχουν μειωθεί, περιορίζοντας τις απειλές για τα ισραηλινά αεροσκάφη.
Αυτό εγείρει ένα βασικό δίλημμα: ποιος πρέπει να είναι ο επόμενος στόχος; Περαιτέρω χτυπήματα σε στρατιωτικές τοποθεσίες παρόμοιες με αυτές που στοχοποιήθηκαν χθες το βράδυ; Πετρελαϊκές υποδομές; Το πυρηνικό έργο;
Το χτύπημα της χθεσινής νύχτας στο Ιράν —και το πρόσφατο στην Υεμένη— υπογραμμίζουν την αμερικανική αδυναμία. Τα έθνη της Μέσης Ανατολής και ο κόσμος παρατηρούν το Ισραήλ καθώς εκδίδει απειλές και προειδοποιήσεις και τελικά αναλαμβάνει δράση.
Εν τω μεταξύ, οι Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίζονται αποδυναμωμένες στην απάντησή τους στις αναδυόμενες απειλές, προσπαθώντας να συγκρατήσουν τους πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες του Ισραήλ από πιο δυναμικές ενέργειες. Αυτή η αντίληψη ενισχύει τελικά τη θέση του Ισραήλ, ιδιαίτερα με τη Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ.
Τις επόμενες ημέρες, θα εμφανιστούν αναμφισβήτητα στοιχεία για τη ζημιά στο Ιράν, παρά τις προσπάθειες της Τεχεράνης να υποβαθμίσει την έκταση της επιτυχίας της Πολεμικής Αεροπορίας. Εκτέθηκε «ο βασιλιάς» ή αυτή η επιχείρηση ήταν μια στρατηγική κίνηση που αποσκοπούσε στην αποτροπή μιας ευρύτερης κλιμάκωσης;