Σε προεκλογικούς ρυθμούς βαδίζει και αρκετό διάστημα η Τουρκία. Το κυβερνών κόμμα του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξετάζει μια «μικροαλλαγή» στην ημερομηνία των εκλογών που είναι προγραμματισμένες για τα μέσα Ιουλίου, ανέφερε σήμερα ένα υψηλόβαθμο στέλεχος του AKP.
Ως την πιο σημαντική εκλογική αναμέτρηση στον πλανήτη χαρακτηρίζει το Politico τις εκλογές του Ιουνίου στην Τουρκία, τόσο για την ίδια την πορεία της γειτονικής χώρας όσο και για το μέλλον του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εκτιμώντας ότι ο δρόμος προς τις κάλπες θα είναι στρωμένος με ένταση.
Μία από τις αρκετά σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις για το νέο έτος είναι η εκλογική μάχη στην Τουρκία, με τις πιθανότητες επανεκλογής του Ερντογάν να μην είναι με το μέρος του, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις.
Ο «Σουλτάνος» ήδη έχει ξεκινήσει την παροχολογία αυξάνοντας τον μισθό των πολιτών και καταργώντας το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης. Ακόμη, φαίνεται να είναι έτοιμος, σύμφωνα με το Politico, να σείρει την χώρα σε έναν τελείως περιττό πόλεμο, με στόχο να συσπειρώσει ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού υπό την αρχηγία του, εργαλειοποιώντας πλήρως τη σύρραξη.
Οι πολεμικές βλέψεις του Ερντογάν
Το άρθρο του Politico υπενθυμίζει ότι ο Ερντογάν ετοιμάζεται -παρά τις ενστάσεις ΗΠΑ και Ρωσίας- να ξεκινήσει νέα επιχείρηση στη Βόρεια Συρία κατά των κουρδικών πολιτοφυλακών – συμμάχων της Δύσης στον πόλεμο κατά του ISIS, που η Τουρκία θεωρεί παρακλάδι του PKK, και να δημιουργήσει μια ζώνη ασφαλείας.
«Την ίδια ώρα, ο Τούρκος πρόεδρος απειλεί να επιτεθεί στη σύμμαχο στο ΝΑΤΟ Ελλάδα εν μέσω κατασκευασμένων διαφωνιών γύρω από τις γεωτρήσεις για εξόρυξη φυσικού αερίου, την Κύπρο και τη φερόμενη «στρατιωτικοποίηση» ελληνικών νησιών στο Αιγαίο – μολονότι το διεθνές οικονομικό και πολιτικό κόστος τέτοιων κινήσεων τις καθιστά λίαν απίθανες», αναφέρει ο αρθρογράφος του Politico.
Θυμίζει δε πως ο Ερντογάν εμφανίζει από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία τη χώρα του ως μεσολαβήτρια μεταξύ Μόσχας και Κιέβου συμβάλλοντας στην επίτευξη συμφωνιών για τα σιτηρά και φιλοξενώντας ομιλίες μεταξύ Αμερικανών και Ρώσων αξιωματούχων. Επίσης, από τη μία υποστηρίζει την Ουκρανία με τις πωλήσεις drones και από την άλλη συνεχίζει τις εμπορικές και ενεργειακές σχέσεις με τη Ρωσία χωρίς να διακινδυνεύει τη σχέση του με τον Βλαντίμιρ Πούτιν ή να υποστεί την οργή της Δύσης.
Το εσωτερικό μέτωπο
Για πρώτη φορά από το 2002, που ο Ερντογάν πήρε την εξουσία, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο στην Τουρκία να υπάρξει πολιτική αλλαγή. Ο πληθωρισμός τρέχει με πάνω από 80% ετησίως, η τουρκική λίρα σημειώνει συνεχή κατακόρυφη πτώση και η δημοτικότητα της κυβέρνησης έχει βυθιστεί καθώς οι οικονομικές δυσκολίες έχουν αυξηθεί.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, o Ερντογάν μετά και την αλλαγή του συντάγματος φαίνεται να αντιμετωπίζει πολιτικά προβλήματα, με το ΑΚΡ να λαμβάνει μόλις 30% υποστήριξη.
Ο Ερντογάν φλερτάρει με το εθνικιστικό ακροατήριο της Τουρκίας
Μένει να δούμε, αναφέρει το άρθρο, πόσο μακριά θα το τραβήξει ο Ερντογάν όσον αφορά την ανάληψη πραγματικής στρατιωτικής δράσης για να προσελκύσει το εθνικιστικό ακροατήριο της Τουρκίας ενόψει των εκλογών.
Από την πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες», τα πρώτα χρόνια της θητείας του ο Ερντογάν προχώρησε σε συγκρούσεις με τη Συρία, την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και την Αρμενία, αν και εσχάτως έχει επιδοθεί σε μια προσπάθεια αναθέρμανσης των σχέσεων με ορισμένες εξ αυτών, καθώς η αποτυχία των υποστηριζόμενων από την Άγκυρα εξεγέρσεων της «Αραβικής Άνοιξης», και κυρίως η ανάγκη του για αραβικά και δυτικά κεφάλαια με στόχο της στήριξη της τουρκικής οικονομίας, τον ανάγκασαν να αναπροσαρμόσει την εξωτερική του πολιτική.