Για πάνω από δύο εβδομάδες, η οικονομική πρωτεύουσα της Κίνας, η Σαγκάη, έχει κλειδωθεί. Περίπου 26 εκατομμύρια άνθρωποι μαραζώνουν στα διαμερίσματά τους, κοιτάζοντας τα άδεια πλέον ψυγεία τους, ανίκανοι να πατήσουν το πόδι τους έξω για να αναζητήσουν τροφή από φόβο σύλληψης και φυλάκισης.
Οι ξένοι βρίσκονται στην ίδια δύσκολη θέση, όπως παραπονέθηκε κάποιος στο Twitter:
Ημέρα 16η του lockdown για τον COVID στη Σαγκάη σήμερα και το φαγητό είναι το κλειδί στο μυαλό των ανθρώπων. Δεν επιτρέπεται να φύγουμε από το σπίτι, επομένως η παράδοση είναι ο μόνος τρόπος που ξυπνούσα στις 6 το πρωί χθες προσπαθώντας να λάβω οποιοδήποτε είδος παράδοσης, αλλά τίποτα δεν ήταν διαθέσιμο όλη την ημέρα. Μέχρι στιγμής τα ίδια αποτελέσματα και σήμερα
Ωστόσο, οι δεσμευμένοι στο σπίτι είναι οι τυχεροί.
Οι άτυχοι είναι εκείνοι που βγαίνουν θετικοί στον COVID κάθε μέρα, όπως οι 17.077 Σαγκαϊνοί που έκαναν την Τετάρτη. Συμπτωματικά ή όχι – και εννέα στους 10 δεν παρουσιάζουν σημάδια ασθένειας – μεταφέρονται σε καταυλισμούς καραντίνας που δημιουργήθηκαν βιαστικά.
Το lockdown στη Σαγκάη, το μεγαλύτερο από το πρώτο lockdown της Wuhan πριν από δύο χρόνια, είναι η τελευταία προσπάθεια της Κίνας να επιτύχει το COVID Zero. Ένας στρατός εργαζομένων στον τομέα της υγείας, περίπου 38.000 συνολικά, έχουν σταλεί στη Σαγκάη, με οδηγίες για την πλήρη εξάλειψη του κορωνοϊού στην πόλη. Δοκιμάζουν και ξαναδοκιμάζουν μανιωδώς τους πάντες.
Ανίκανοι να διαμαρτυρηθούν για το κλείδωμά τους με άλλο τρόπο, οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να εκτονώνουν το θυμό τους φωνάζοντας έξω από τα παράθυρα του διαμερίσματός τους. Τα περισσότερα παράπονά τους έχουν να κάνουν με το φαγητό. «Δεν έχουμε φαγητό να φάμε», ουρλιάζουν. «Δεν έχουμε φάει εδώ και πολύ καιρό. Πεθαίνουμε από την πείνα».
Ένας πεινασμένος κλειστός βρήκε έναν πιο ήσυχο τρόπο να διαμαρτυρηθεί στο στομάχι του που γρυλίζει. Έβαλε το ψυγείο του στο μπαλκόνι του και άνοιξε τις πόρτες του. Το εσωτερικό είναι εντελώς άδειο.
Άλλες διαμαρτυρίες έχουν πάρει πιο τραγικές μορφές. Όπως έκαναν στη Γουχάν πριν από δύο χρόνια, οι άνθρωποι πηδούν και πάλι από τα μπαλκόνια των πολυώροφων πολυκατοικιών. Ένα βίντεο που κυκλοφορεί στην Κίνα δείχνει ένα ζευγάρι να πέφτει μέχρι θανάτου. Ο σύζυγος λέγεται ότι ήταν εκνευρισμένος επειδή το lockdown του είχε κοστίσει την επιχείρησή του.
Όσοι είναι αρκετά απελπισμένοι για να βγουν έξω για να αναζητήσουν τροφή, κυνηγούνται από τους «Μεγάλους Λευκούς» – μέλη των δυνάμεων ασφαλείας που οφείλουν το παρατσούκλι τους στα λευκά κοστούμια hazmat που φορούν. Περιπολώντας στους δρόμους μέρα και νύχτα, οι «Μεγάλοι Λευκοί» συλλαμβάνουν και φυλακίζουν όποιον πιαστεί να παραβιάζει την καραντίνα, που συχνά ξυλοκοπούνται στη διαδικασία.
Όσοι στέλνονται σε στρατόπεδα μαζικής καραντίνας για να βγουν θετικοί στον COVID το έχουν ελάχιστα καλύτερα. Αυτές οι πρόχειρες εγκαταστάσεις συχνά στερούνται βασικών αναγκών. Ένα βίντεο από το στρατόπεδο Nanhui της Σαγκάης δείχνει ανθρώπους να τσακώνονται για περιορισμένες προμήθειες κουβέρτες, νερό και τρόφιμα.
Κανείς, ούτε καν τα μικρά παιδιά, δεν εξαιρείται από τον κανόνα της καραντίνας. Εκατοντάδες βρέφη και νήπια έχουν χωριστεί από τους γονείς τους αφού βρέθηκαν θετικά. Όπως παραπονέθηκε μια πενθείσα μητέρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Είμαι τόσο αναστατωμένη… Αυτό είναι απάνθρωπο».
Όπως και οι προηγούμενες προσπάθειες της Κίνας να περιορίσει την εξαιρετικά μολυσματική παραλλαγή Omicron, έτσι και αυτή είναι καταδικασμένη να αποτύχει, αν και όχι πριν αποκομίσει τεράστιο κόστος. Οι διαστάσεις του ανθρώπινου πόνου αναδεικνύονται σε μερικά από τα βίντεο που ανάρτησαν οι πάσχοντες κάτοικοι.
Όπως υποδηλώνουν αυτές οι ιστορίες, η Κίνα έχει εξαπολύσει ένα ακόμη σόου τρόμου COVID στον πληθυσμό της. Μα γιατί?
Σχεδόν κάθε άτομο στον πλανήτη αναγνωρίζει πλέον ότι απλά θα πρέπει να ζει με τον κορωνοϊό από εδώ και πέρα, με τον ίδιο τρόπο που μάθαμε να ζούμε με την εποχική γρίπη. Ακόμη και χώρες που προσκολλήθηκαν στο μοντέλο μαζικού περιορισμού της Κίνας μέχρι το 2021, όπως η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και η Γερμανία, τώρα το εγκαταλείπουν.
Ωστόσο, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα συνεχίζει να επιδιώκει το αδύνατο όνειρο του COVID Zero.
Τώρα, μπορείτε να πείτε ότι σε καμία πολιτική οργάνωση δεν αρέσει να παραδέχεται ότι ήταν λάθος. Στην πραγματικότητα, όταν ρωτήθηκε πρόσφατα γιατί η Κίνα αρνήθηκε να αναγνωρίσει ότι ο COVID είναι πλέον ενδημικός, ένας ανώτατος αξιωματούχος της Εθνικής Επιτροπής Υγείας είπε απλώς: «Αν σταματήσουμε όλα τα μέτρα περιορισμού τώρα, σημαίνει ότι όλες οι προηγούμενες προσπάθειες είναι μάταιες».
Αλλά σε ακόμη βαθύτερο επίπεδο, βλέπω την επιμονή του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος στα lockdown ως έκφραση της ώθησής του για απόλυτο έλεγχο.
Θυμάμαι τον αξιωματούχο του ΚΚΚ που, το 1980, στην αρχή της πολιτικής του ενός παιδιού, διακήρυξε με σιγουριά: «Είμαστε μια σοσιαλιστική χώρα. Μπορούμε να ελέγξουμε την αναπαραγωγή με τον ίδιο τρόπο που ελέγχουμε την παραγωγή: βάσει ενός κρατικού σχεδίου».
Τώρα η στάση του Xi Jinping φαίνεται να είναι: «Είμαστε μια σοσιαλιστική χώρα. Μπορούμε να ελέγξουμε την αναπαραγωγή ενός ιού με τον ίδιο τρόπο που ελέγχουμε την παραγωγή: βάσει ενός κρατικού σχεδίου».