Δεν υπάρχει τέλος στη δυστυχία του λαού στο Πακιστάν, καθώς το ισλαμικό έθνος αντιμετωπίζει μια αδιάκοπη οικονομική κρίση εν μέσω κακής διακυβέρνησης. Ο υψηλός πληθωρισμός, η αυξανόμενη ανεργία και η αυξανόμενη έλλειψη τροφίμων έχουν οδηγήσει το έθνος της Νότιας Ασίας σε βαθιά κρίση.
Πρόσφατα, μια Πακιστανή δημοσιογράφος είχε ένα σπάνιο ξέσπασμα στο Twitter που έβριζε τον παππού της επειδή πήρε την απόφαση να επιλέξει το Πακιστάν αντί της Ινδίας κατά τη διάρκεια της διχοτόμησης… Μια μαρτυρία για τις αποκλίνουσες τύχες των δύο εθνών της Νότιας Ασίας Ένα έθνος, μια ακμάζουσα δημοκρατία που προαναγγέλθηκε ως φωτεινό σημείο στην κόσμο, βαδίζοντας προς το να γίνει μια παγκόσμια υπερδύναμη… η άλλη που ασχολείται με τις ταραχές για τα τρόφιμα και μια σπειροειδή οικονομική κατάσταση.
Ένας μεγάλος αριθμός μη προνομιούχων σε όλο το Πακιστάν, που δεν είναι σε θέση να αντέξουν οικονομικά τα απαραίτητα τρόφιμα λόγω του αυξανόμενου πληθωρισμού, αναγκάζονται να κάνουν ουρές για ώρες για να πάρουν ένα σακουλάκι δωρεάν αλεύρι. Επικρατεί χάος σε όλη τη χώρα, καθώς οι κάτοικοι δεν αντιμετωπίζουν μόνο την ντροπή αλλά και τον κίνδυνο για τη ζωή τους.
Στις 31 Μαρτίου, έντεκα άνθρωποι, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά, έχασαν τη ζωή τους σε ταραχή κατά τη διάρκεια διανομής επισιτιστικής βοήθειας στην πόλη Καράτσι. Τουλάχιστον πέντε άλλοι άνθρωποι σκοτώθηκαν και αρκετοί τραυματίστηκαν τις τελευταίες εβδομάδες σε τοποθεσίες σε άλλες επαρχίες του Πακιστάν. Χιλιάδες σακούλες με αλεύρι έχουν επίσης λεηλατηθεί από φορτηγά και σημεία διανομής.
Ο λαός του Πακιστάν βρίσκεται σε στενοχώρια λόγω των αυξανόμενων δαπανών, που επιδεινώνονται από την πτώση του νομίσματος του Πακιστάν. Η κυβέρνηση έχει αφαιρέσει ακόμη και τις επιδοτήσεις λόγω διακανονισμού με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να ξεκλειδώσει την τελευταία δόση των πακέτων οικονομικής στήριξης. Το κόστος των βασικών αγαθών σε όλη τη χώρα έχει εκτιναχθεί, με τις τιμές του αλευριού να διπλασιάζονται.
Ο Razia, κάτοικος από τη Λαχόρη του Πακιστάν, σχολίασε τη σοβαρή κατάσταση των ανθρώπων στο Πακιστάν και είπε ότι «Ερχόμαστε εδώ τις τελευταίες 4 ημέρες, αλλά δεν έχει υπάρξει ακόμη πρόοδος. Μας καθυστερούσαν λέγοντας να έρθουμε μετά από 5 μέρες. Προχθές ήρθαμε εδώ (για να λάβουμε αλεύρι) στις 8 το πρωί και γυρίσαμε σπίτι στις 3 το μεσημέρι και χθες ήρθαμε στις 12 το μεσημέρι και επιστρέψαμε στις 3 το μεσημέρι. Σήμερα ήρθαμε νωρίς, αλλά σήμερα μας είπαν να έρθουμε μετά από 5 μέρες».
Ερχόμαστε τις τελευταίες 4 ημέρες και δεν καταφέραμε να πάρουμε ένα σακουλάκι δωρεάν αλεύρι. Μας ζητάνε να έρθουμε μετά από 5 ή 6 μέρες. Έχουμε λάβει μήνυμα αλλά δεν έχουμε λάβει το αλεύρι.
Ένας άλλος κάτοικος από τη Λαχόρη είχε επίσης παρόμοιες απόψεις για τον αγώνα του ευρύτερου κοινού στο Πακιστάν. Είπε, «Λόγω του υψηλού πληθωρισμού παλεύουμε και στεκόμαστε εδώ σε μια ουρά για να πάρουμε δωρεάν αλεύρι. Η κατάσταση έχει γίνει τέτοια που δεν υπάρχει δουλειά, τώρα τι θα κάνει η εργατική τάξη (εργάτες με γαλαζοκολάρο); Οι επαγγελματίες παίρνουν μισθούς. Τι θα κάνει όμως ο μεροκάματο, το σκέφτεται η κυβέρνηση; Αν σκέφτονται, απαντήστε».
Για να αξιοποιήσει κεφάλαια από το ΔΝΤ ως μέρος του πακέτου διάσωσης των 6,5 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ που συμφωνήθηκε το 2019, η κυβέρνηση του Πακιστάν προέβη σε διάφορες οικονομικές τροποποιήσεις, συμπεριλαμβανομένης της επιβολής υψηλότερων φόρων και της αύξησης των τιμών των καυσίμων. Το ΔΝΤ ζήτησε επίσης από το Πακιστάν, μια χώρα περίπου 220 εκατομμυρίων κατοίκων, να παράσχει τις εγγυήσεις εξωτερικής χρηματοδότησης πριν κάνει το επόμενο βήμα για την αποδέσμευση της δόσης διάσωσης.
Η χώρα, με το φτωχό ιστορικό της διαφθοράς, έχει συναλλαγματικά αποθέματα 4,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων την εβδομάδα που έληξε στις 24 Μαρτίου, τα οποία θα παρέχουν κάλυψη εισαγωγών λιγότερο από ένα μήνα σύμφωνα με την Κρατική Τράπεζα του Πακιστάν.
Ο Sharjil Goplani, Πρόεδρος του Συνδέσμου Εμπόρων Ξυλείας του Πακιστάν, είπε ότι εάν δείτε το νόμισμα του Πακιστάν, υπόσχεται να σας δώσει χρυσό ισοδύναμο με αυτό του γραπτού αριθμού. Όταν μια εμπορική τράπεζα στην οποία κατατίθενται τα χρήματά μου δεν μου δώσει δολάρια τότε προφανώς έχει αθετήσει.
Το Πακιστάν έχει μια ιστορία πολιτικής αβεβαιότητας, ασυνέχειας μακροοικονομικών πολιτικών, εξτρεμισμού, διαφθοράς και ελλείψεων ενέργειας.
Τέτοιες ελλείψεις δημιουργούν εμπόδια, εμποδίζοντας το Πακιστάν να γίνει φιλικό προς τις επενδύσεις έθνος. Πολλές ξένες εταιρείες στο Πακιστάν βρίσκονται στα πρόθυρα διακοπής λειτουργίας.
Το Πακιστάν βυθίζεται στα όρια του πλήρους χάους καθώς συνεχίζει να αντιμετωπίζει πολιτικές συγκρούσεις και οικονομική κατάρρευση.