Μεταξύ των αναγνωρισμένων κρατών που διαθέτουν πυρηνικά όπλα, το Πακιστάν παραμένει στην πρώτη γραμμή κυρίως επειδή το Ισλαμαμπάντ αναγνωρίζεται επίσης ως έθνος που ασκεί την τρομοκρατία ως κρατική πολιτική.
Από τότε που το Πακιστάν απέκτησε πυρηνικά όπλα, η πιθανότητα/απειλή ενός πυρηνικού όπλου να προσγειωθεί στα χέρια τρομοκρατών συζητήθηκε σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα στην Ινδία.
Ο λόγος είναι προφανής. Το Πακιστάν έχει παραδεχτεί ανοιχτά ότι τα πυρηνικά του στοχεύουν στην Ινδία. Τέτοιες δηλώσεις με διαφορετική διατύπωση έχουν γίνει κατά καιρούς από Πακιστανούς Προέδρους, Πρωθυπουργούς, Υπουργούς του Υπουργικού Συμβουλίου και, το πιο σημαντικό, από γνωστά τρομοκρατικά σχήματα.
Αναμφίβολα, είναι μια σοβαρή αλλά όχι υπαρξιακή απειλή για την Ινδία. Η ανάγκη, ωστόσο, είναι να εξεταστεί εάν μια τρομοκρατική ομάδα στο Πακιστάν μπορεί να αποκτήσει ένα πυρηνικό όπλο από το οπλοστάσιο του Πακιστάν. Πριν προχωρήσουμε περαιτέρω, θα ήταν σημαντικό να αναφέρουμε ρητά πώς αποθηκεύεται ένα πυρηνικό όπλο σε καιρό ειρήνης.
Τα πυρηνικά δεν μοιάζουν με χειροβομβίδες, όπου χρειάζεται να τραβήξετε μόνο μια καρφίτσα για να ενεργοποιήσετε το όπλο. Τα πυρηνικά δεν μπορούν να ενεργοποιηθούν επειδή κάποιος τα έχει καταλάβει.
Ένα από τα πιο σημαντικά περιστατικά που αφορούσαν την κλοπή ραδιενεργού υλικού ήταν η κλοπή του Cobalt-60 στην Τσετσενία το 1999. Τσετσένοι αντάρτες κατέλαβαν με επιτυχία ένα φορτηγό που μετέφερε Cobalt-60 στην Πόλη του Μεξικού. Ευτυχώς δεν μπόρεσαν να το χρησιμοποιήσουν και προκάλεσαν σημαντικές ζημιές.
Πυρηνικά όπλα
Τα περισσότερα, αντί για όλα, πυρηνικά όπλα όλων των εθνών, συμπεριλαμβανομένης της Βόρειας Κορέας, έχουν εγγενή χαρακτηριστικά ασφαλείας για την προστασία τους. Μια χώρα δεν μπορεί να επιτρέψει στο πυρηνικό πυρηνικό της να ανατιναχτεί ενώ βρίσκεται σε αποθήκευση, μεταφορά ή ζευγαρώσει για να εκτοξεύσει πλατφόρμες.
Χωρίς να υπεισέλθω σε τεχνικές λεπτομέρειες, θα αρκούσε να αναφέρουμε ότι κάθε πυρηνικό έχει τουλάχιστον τέσσερα στάδια προστασίας. Ως εκ τούτου, ακόμη και αν τα τρία πρώτα στάδια παραβιαστούν είτε λόγω σφάλματος είτε εσκεμμένα, το τέταρτο στάδιο θα εξακολουθήσει να διασφαλίζει ότι το πυρηνικό πυρηνικό όπλο δεν θα εκραγεί. Αυτά τα στάδια είναι:
Όλα τα πυρηνικά όπλα, χωρίς εξαίρεση, έχουν ένα κύριο χαρακτηριστικό ασφαλείας που ονομάζεται «Permissive Action Links (PAL).» Πρέπει να τροφοδοτηθεί ένας εξουσιοδοτημένος κωδικός στο κύκλωμα για να ενεργοποιηθεί το πυρηνικό. Μάλιστα, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, εάν το PAL δεν έχει τροφοδοτηθεί σωστά σε πρώτο βαθμό, το όπλο καθίσταται αλειτουργικό.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα πυρηνικά είναι ήδη προ-προγραμματισμένα για ορισμένους προκαθορισμένους στόχους. Αυτά τα πυρηνικά θα εκραγούν μόνο όταν το πυρηνικό έχει ολοκληρώσει την προ-προγραμματισμένη πτήση/απόστασή του.
Το λογισμικό για την ενεργοποίηση ενός πυρηνικού πυρήνα είναι/μπορεί επίσης να προγραμματιστεί ώστε να λαμβάνει υπόψη ορισμένες συγκεκριμένες ακολουθίες γεγονότων πριν από την έκρηξη. Τέτοια γεγονότα θα μπορούσαν να είναι αλλαγές στις περιβαλλοντικές συνθήκες, δηλαδή αλλαγές στην πίεση, τη θερμοκρασία και την πυκνότητα. Ένας συνηθισμένος διακόπτης πίεσης ενεργοποίησε πυρηνικά πάνω από τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Αν δεν πληρούνται οι καθορισμένες και προγραμματισμένες συνθήκες, το πυρηνικό δεν οπλίζεται, επομένως δεν θα εκραγεί.
Και τέλος, ο «πηγαίος κώδικας». Μέχρι να τροφοδοτηθεί ο «πηγαίος κώδικας» στο σύστημα, η πλατφόρμα εκκίνησης δεν θα ενεργοποιηθεί. Για παράδειγμα, οι χώρες που διαθέτουν SSM διαφορετικών σειρών και με πυρηνικό πυρηνικό όπλο στη θέση τους δεν μπορούν να εκτοξευθούν έστω και ακούσια από τους χειριστές, εκτός και αν τους έχει ενημερωθεί ο «πηγαίος κώδικας». Το ποδόσφαιρο των προέδρων των ΗΠΑ και το «Brief Case» του Ινδού Πρωθυπουργού φέρουν τον «Κωδικό Πηγής». Υπάρχει ακόμη ένα επίπεδο προστασίας σε περίπτωση που το «Ποδόσφαιρο» ή το «Brief Case» λανθασμένα τοποθετηθεί ή κλαπεί. Υπάρχει μια πολυεπίπεδη διαδικασία ελέγχου ταυτότητας προτού η αρχή ελέγχου πυρηνικών πυρηνικών μπορεί να διατάξει εκτόξευση.
Η διαθεσιμότητα της πλατφόρμας εκτόξευσης θα παραμένει πάντα το μεγαλύτερο εμπόδιο. Ένα πυρηνικό δεν μπορεί να πεταχτεί από το παράθυρο ενός αυτοκινήτου με ταχύτητα. Μια επίθεση σε οποιαδήποτε τοποθεσία στην Ινδία θα χρειαστεί μια πλατφόρμα εκτόξευσης, ένα αεροσκάφος ή ένα SSM. Είναι σχεδόν αδύνατο οι τρομοκρατικές ομάδες να έχουν την ικανότητα/σύνδεση να διαχειρίζονται μια πλατφόρμα έτοιμη για εκτόξευση. Συμβαίνει μόνο στις ταινίες του Τζέιμς Μποντ. Επειδή η ετοιμότητα/διαθεσιμότητα της πλατφόρμας εκτόξευσης μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν υπάρχει η κρατική υποστήριξη, σε αυτήν την περίπτωση, δεν θα είναι πλέον πράξη τρόμου. Θα ήταν μια επιθετική ενέργεια από το κράτος του Πακιστάν.
Τα παραπάνω γεγονότα, με απλά λόγια, αναφέρθηκαν για να διατυπώσουν και να τονίσουν το γεγονός ότι ένα πυρηνικό δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί ακόμα κι αν μια τρομοκρατική ομάδα κατάφερε να το κλέψει. Επομένως, μια τρομοκρατική ομάδα του Πακιστάν που πραγματοποιεί μια ζωντανή πυρηνική επίθεση εντός ινδικού εδάφους είναι μια απομακρυσμένη πιθανότητα.
Ραδιολογική τρομοκρατία
Οι περισσότεροι Ινδοί στρατιωτικοί στρατηγοί μιλούν πάντα για πυρηνική τρομοκρατία, τις περισσότερες φορές υπονοώντας ότι μια τρομοκρατική στολή εκρήγνυται ένα πυρηνικό όπλο.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είναι μια απομακρυσμένη πιθανότητα. Ωστόσο, οι πιθανότητες ο στρατός του Πακιστάν να συνεννοηθεί με μια τρομοκρατική ομάδα και να εκτοξεύσει ένα SSM ή ένα αεροσκάφος με ζωντανό πυρηνικό δεν μπορεί να αποκλειστεί, λαμβάνοντας υπόψη τον φονταμενταλισμό που εισήχθη στον στρατό του Πακιστάν κατά τη διάρκεια του καθεστώτος Ζία.
Αλλά όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, θα συνεπαγόταν ουσιαστικά άμεση εμπλοκή του κράτους του Πακιστάν.
Ωστόσο, αυτό που έχει εξαιρετική σημασία είναι η πιθανότητα ραδιολογικής τρομοκρατίας. Σε όλο τον κόσμο έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις κλοπής ραδιενεργών υλικών.
Ευτυχώς, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, κανένα από αυτά τα εσκεμμένα και τυχαία γεγονότα ραδιενεργού υλικού σε λάθος χέρια δεν έχει οδηγήσει σε οποιαδήποτε καταστροφή. Μια επίθεση εναντίον οποιουδήποτε κράτους δεν έχει ακόμη συμβεί.
Πριν από τη συζήτηση της σκόπιμης ραδιολογικής τρομοκρατίας, θα ήταν καταλληλότερο να συζητηθούν οι τυχαίες ραδιολογικές καταστροφές. Μικροκλέφτες εισέβαλαν σε εγκαταλελειμμένο ιατρικό κέντρο στη Βραζιλία και πήραν ένα κάνιστρο από ένα μηχάνημα ραδιοτηλεθεραπείας χωρίς να γνωρίζουν μεταξύ άλλων το περιεχόμενό του. Το κάνιστρο περιείχε ένα ισότοπο καισίου 137 σε μορφή σκόνης, μια εξαιρετικά ραδιενεργή ουσία.
Χωρίς να γνωρίζουν το περιεχόμενο, πέταξαν το κάνιστρο σε έναν κάδο σκουπιδιών. Το κάνιστρο άνοιξε κατά λάθος/σκόπιμα, με αποτέλεσμα να διασπαρεί σκόνη καισίου υψηλής ραδιενέργειας στη γειτονιά με τη βοήθεια ευνοϊκών ανέμων. Για περισσότερους από μερικές εκατοντάδες άτομα, οι επιπτώσεις της μόλυνσης και του κόστους καθαρισμού ξεπέρασαν τα 20 εκατομμύρια USD.
Η έκρηξη ενός πυρηνικού όπλου είναι μια πολύπλοκη διαδικασία. Ωστόσο, η απόκτηση ραδιενεργών υλικών είναι πιθανώς πολύ πιο εύκολη. Οι συνέπειες μιας πυρηνικής έκρηξης είναι στιγμιαίες.
Ωστόσο, η ραδιολογική τρομοκρατία είναι πολύ πιο εύκολο και απλούστερο να εκτελεστεί χωρίς να αφήσει ίχνη. Υπάρχουν δύο μέσα ραδιολογικής τρομοκρατίας. Η μία είναι μέσω μιας συσκευής ακτινολογικής διασποράς (RDD) και η άλλη είναι μια συσκευή ακτινολογικής έκθεσης (RED).
Η μέθοδος RDD της τρομοκρατίας μπορεί να εκτελεστεί με τη σκόπιμη εξάπλωση του ραδιενεργού υλικού μέσα και γύρω από την περιοχή στόχο. Η διασπορά μπορεί να πραγματοποιηθεί με απόλυτη μυστικότητα.
Η ρίψη του ραδιενεργού υλικού σε ένα μεγάλο υδάτινο σώμα ή η εξάπλωση της μορφής σε σκόνη σε πυκνοκατοικημένες τοποθεσίες μπορεί και θα προκαλούσε καταστροφικά αποτελέσματα. Ομοίως, το RED μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να προκαλέσει μακροχρόνιες δυσμενείς επιπτώσεις. Το RDD και το RED θεωρούνται και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως «όπλα μαζικής αναστάτωσης».
Κατάσταση των πυρηνικών πυρηνικών του Πακιστάν
Η πιθανότητα μια τρομοκρατική στολή του Πακιστάν να κλέψει ένα πυρηνικό είναι πολύ λιγότερο απομακρυσμένη από τις πιθανότητες ένα «χαλαρό πυρηνικό» να βρει τον δρόμο του στα χέρια τρομοκρατών λόγω της συνεννόησης των «εσωτερικών» με τρομοκρατικές στολές.
Ο εξισλαμισμός του στρατού του Πακιστάν είναι η μεγαλύτερη απειλή, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πτώση πυρηνικών όπλων σε λάθος χέρια.
Ανώτατοι στρατιωτικοί αξιωματούχοι έχουν μιλήσει ανοιχτά για τις θρησκευτικές φονταμενταλιστικές απόψεις τους. Αυτοί οι θρησκευτικοί εξτρεμιστές που κατέχουν σημαντικές θέσεις στον στρατό του Πακιστάν θα μπορούσαν να γίνουν οι διευκολυντές.
Η κατασκευή ακόμη και μιας βόμβας τύπου Χιροσίμα θα απαιτούσε σημαντική διοικητική και τεχνολογική προσπάθεια, η οποία δεν μπορεί να μείνει κρυφή από τα μάτια των κατασκοπευτικών δορυφόρων και άλλων υπηρεσιών πληροφοριών.
Ο τρόμος και τα πυρηνικά έχουν χρησιμοποιηθεί χαλαρά για να υποδείξουν τη συσχέτισή τους. Παρά τις δηλώσεις ηγετών διαφόρων τρομοκρατικών οργανώσεων στο Πακιστάν, η μόνη αξιόπιστη τρομοκρατική ομάδα με σαφώς καθορισμένο στόχο ήταν η Αλ Κάιντα, με επικεφαλής τον Οσάμα Μπιν Λάντεν.
Η Αλ Κάιντα είχε ορκιστεί να σκοτώσει εκατομμύρια Αμερικανούς, για τους οποίους θεώρησε ότι ήταν θρησκευτικό του καθήκον να κλέψει/αγοράσει/παραγάγει ένα πυρηνικό όπλο και να το χρησιμοποιήσει σε μια αμερικανική πόλη.
Η Αλ Κάιντα είχε επικοινωνήσει ακόμη και με την εργαστηριακή εγκατάσταση AQ Khan KRL για να προμηθευτεί ραδιενεργό υλικό, αλλά το θέμα δεν καρποφόρησε για άγνωστους λόγους.
Πυρηνικό οπλοστάσιο του Πακιστάν
Ο ΔΟΑΕ σχημάτισε μια διεθνή επιτροπή για το σχάσιμο υλικό που εκτιμά ότι το Πακιστάν έχει δημιουργήσει περίπου 4.000 κιλά ουρανίου οπλικής ποιότητας (90% συν εμπλουτισμός), που ονομάζεται ουράνιο υψηλού εμπλουτισμού (HEU) και περίπου 400 κιλά πλουτώνιο οπλικής ποιότητας.
Τα πυρηνικά της Χιροσίμα/Ναγκασάκι απαιτούν περίπου 12 έως 15 κιλά HEU ή 5 έως 6 κιλά πλουτώνιο.
Μελλοντικός
Το μίσος του Πακιστάν προς την Ινδία ωθεί τη διαδοχική πακιστανική ηγεσία να επενδύσει στο διαρκώς αυξανόμενο πυρηνικό πρόγραμμα. Η δημιουργία νέων αντιδραστήρων και η συνεχής παραγωγή νέων κεφαλών έχει σημαντικό κόστος.
Η οικονομία του Πακιστάν είναι σε ρήξη. Η κινεζική οικονομική στήριξη μπορεί να μην είναι σε θέση να στηρίξει την πακιστανική οικονομία που πνίγεται.
Το Πακιστάν θέλει να γίνει ένα έθνος με «Πυρηνική Αποτροπή Πλήρους Φάσματος». Στην τυφλή και απρόσιτη προσπάθειά του για πυρηνική υπεροχή επί της Ινδίας, το Πακιστάν συνεχίζει να επενδύει δισεκατομμύρια για να αυξήσει το πυρηνικό του οπλοστάσιο, μη συνειδητοποιώντας ότι η προστασία του πιο ισχυρού όπλου μπορεί να γίνει το πιο σημαντικό του ευθύνη στο άμεσο μέλλον.
Η τρομοκρατία, όπως και να έχει η κρατική της πολιτική, θα στοιχειώσει τις μελλοντικές γενιές του Πακιστάν. Οι εγχώριοι τρομοκράτες μπορεί να αποκτήσουν και να εκραγούν κατά λάθος το πυρηνικό πυρήνα εντός του Πακιστάν. Μια τρομοκρατική ομάδα με τη βοήθεια του Πακιστάν δεν μπορεί να πραγματοποιήσει πυρηνική έκρηξη στην Ινδία. Ωστόσο, η ραδιολογική τρομοκρατία είναι μια ξεχωριστή πιθανότητα.
Το πυρηνικό οπλοστάσιο του Πακιστάν δεν αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την Ινδία, αλλά η πυρηνική ικανότητα της Ινδίας θα παραμείνει μια εξαιρετικά ισχυρή απειλή για την ύπαρξη του Πακιστάν.
Επομένως, θα ήταν περισσότερο προς το συμφέρον του Πακιστάν να διασφαλίσει ότι τα πυρηνικά του δεν θα πέσουν σε λάθος χέρια.
Η ασφάλεια των πυρηνικών του Πακιστάν προς το συμφέρον του Πακιστάν είναι πιο σημαντική για το Ισλαμαμπάντ παρά για την Ινδία. Αφήστε τους Ινδούς στρατιωτικούς στρατηγούς να μην δημιουργήσουν διαφημιστική εκστρατεία για τα πυρηνικά του Πακιστάν που πέσουν στα χέρια τρομοκρατών.