Οι δύο μολύβδινες σαρκοφάγοι που βρέθηκαν θαμμένες κάτω από το κεντρικό κλίτος της Παναγίας των Παρισίων κατά τις εργασίες αποκατάστασης του καθεδρικού ναού άρχισαν να αποκαλύπτουν τα μυστικά τους, όπως αποκάλυψαν Γάλλοι επιστήμονες την περασμένη Παρασκευή.
Η πρώτη σαρκοφάγος περιείχε τα λείψανα ενός ανώτατου κληρικού που πέθανε το 1710, έπειτα από μία μακρά και «καθιστική ζωή», όπως μπόρεσαν να προσδιορίσουν οι επιστήμονες. Η σορός στη δεύτερη σαρκοφάγο δεν έχει ακόμη ταυτοποιηθεί – και αυτό μπορεί να μη γίνει ποτέ. Οι ειδικοί πάντως πιστεύουν ότι επρόκειτο για έναν νέο και προνομιούχο ευγενή, ο οποίος πιθανόν να έζησε ακόμα και τον 14ο αιώνα.
Οι δύο τάφοι συμπεριλαμβάνονται στον ιστορικό «θησαυρό» που ανακαλύφθηκε κάτω από το κεντρικό κλίτος του ναού μετά την καταστροφική φωτιά του 2019. Εκτός από τις μολύβδινες σαρκοφάγους, ο «θησαυρός» αυτός περιλάμβανε αγάλματα και τμήματα από το αρχικό τέμπλο του 13ου αιώνα του καθεδρικού ναού.
Οι δυο τάφοι είχαν περιγραφεί ως ευρήματα μεγάλης επιστημονικής αξίας και εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια διερευνητικής ανασκαφής που έγινε πριν ανεγερθεί μια μεγάλη σκαλωσιά για την τοποθέτηση του νέου καμπαναριού της Νοτρ Νταμ.
Ο «Le Cavalier» και ο «αρχιερέας»
Συμφωνα με τον Guardian, αν και τα περισσότερα ευρήματα βρέθηκαν σε βάθος μόλις 20 εκατ. από το πάτωμα του ναού, η μία από τις σαρκοφάγους, που είχε σχήμα ανθρώπινου σώματος, ήταν θαμμένη σε βάθος ενός μέτρου. Όταν την άνοιξαν ειδικοί στην Τουλούζη, βρήκαν μέσα τα οστά ενός άνδρα ο οποίος ήταν πιθανότατα γύρω στα 30 όταν πέθανε. Σε αυτόν τον άγνωστο άνδρα δόθηκε το παρατσούκλι «Ιππότης», επειδή τα οστά της λεκάνης του αποκάλυψαν ότι ήταν έμπειρος ιππέας.
Στη συγκεκριμένη σαρκοφάγο δεν υπήρχε επιγραφή ονόματος και είναι πολύ πιθανό η πραγματική ταυτότητα του «Le Cavalier» να μην ανακαλυφθεί ποτέ. Η ομάδα των ερευνητών συνεχίζει να εξετάζει τα κομμάτια υφάσματος και τα υπολείμματα φυτών που βρέθηκαν στη σαρκοφάγο, και λένε ότι η σορός του νεαρού ευγενούς ταριχεύτηκε, μια αρκετά σπάνια πρακτική στον μεσαίωνα. Μια ακόμη λεπτομέρεια για τον «Ιππότη» είναι ότι ενταφιάστηκε φορώντας ένα λουλουδένιο στέμμα.
Η πλακέτα που υπήρχε στη δεύτερη χαλύβδινη σαρκοφάγο επιβεβαίωσε ότι περιείχε τα λείψανα του Αντουάν ντε λα Πορτ, ανώτατου κληρικού του καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων, που πέθανε την παραμονή των Χριστουγέννων του 1710, σε ηλικία 83 ετών.
Σύμφωνα με τον Ερίκ Κρουμπέζι, καθηγητή Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Τουλούζης που ήταν παρών κατά το «άνοιγμα» των σαρκοφάγων, είναι εμφανές πως και οι δυο άνδρες θεωρούνταν πολύ σημαντικά πρόσωπα, ο καθένας στην εποχή του, γι’ αυτό και ενταφιάστηκαν με τόση επισημότητα στην «καρδιά» του καθεδρικού ναού.
Σε αντίθεση όμως με τον ντε λα Πορτ, που έζησε μια μακρά και άνετη ζωή, ο «Ιππότης» δεν στάθηκε τόσο τυχερός. Ο νέος άνδρας πιστεύεται ότι έπασχε από μία «χρόνια πάθηση», η οποία είχε καταστρέψει όλα του τα δόντια πριν πεθάνει. «Το τέλος του πρέπει να ήταν δύσκολο» εξηγεί ο Κρουμπέζι, επισημαίνοντας ότι ακόμη και το κρανίο του ήταν αρκετά παραμορφωμένο, επειδή του έδεναν σφιχτά το κεφάλι όταν ήταν μωρό.