Aπό νωρίς συμβούλεψα τους Έλληνες συναδέλφους μου: Χρειάζεστε το εργαλείο της εξωτερικής υποτίμησης για να κάνετε την οικονομία σας και πάλι ανταγωνιστική. Γι’ αυτό και θα πρέπει να φύγετε προσωρινά από τη Νομισματική Ένωση και θα μπορέσετε να επιστρέψετε αργότερα σε αυτήν».
Το παραπάνω απόσπασμα από τη συνέντευξη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Τρίτης, αποτυπώνει ουσιαστικά, μέσα σε λίγες γραμμές, όλο το σχέδιο που είχε ο επί σειρά ετών Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας σχετικά με την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης που ξέσπασε το 2009, κράτησε περίπου μία δεκαετία και είχε ως βασικό πρωταγωνιστή τον ίδιο.
Ο Σόιμπλε βέβαια υπήρξε μία κεντρική πολιτική φιγούρα στη Γερμανία. Το 1998 μάλιστα υπήρξε το φαβορί για να γίνει Καγκελάριος αλλά υπέστη μία ήττα σοκ από τον Γκέρχαρντ Σρέντερ. Δύο χρόνια αργότερα, η πολιτική του πορεία βρέθηκε πολύ κοντά στο τέλος της λόγω ενός σκανδάλου που ξέσπασε. Αφορούσε τη χρηματοδότηση του κόμματός του από γνωστό έμπορο όπλων. Ο ίδιος τα έριξε στη γραμματέα του και κάπως γλύτωσε την καριέρα του επιστρέφοντας στη θέση του Υπουργού Οικονομικών το 2009.
Η σκληρή στάση Σόιμπλε στην ελληνική κρίση
Ιδίως την περίοδο του πρώτου εξαμήνου της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και βασικά με τις διαπραγματεύσεις που έκανε με τον πολύ προοδευτικό και ακόμα περισσότερο θεωρητικό για τα γούστα του, Γιάνη Βαρουφάκη.
Ο ίδιος ο Σόιμπλε καυχιόταν ότι είχε προειδοποιήσει τον Τσίπρα ότι αν υποσχεθεί στους εκλογείς ότι θα φέρει την ανάκαμψη και θα μείνει στην ευρωζώνη, χωρίς να μείνει πιστός στο πρόγραμμα, θα υποφέρει.
Συνολικά, εξάλλου, και πριν τη διακυβέρνηση Τσίπρα ο Σόιμπλε είχε πάρει τον ρόλο του κακού και του πιο σκληρού, δημιουργώντας μία δική του σφαίρα πολιτικών (κυρίως του βορρά) και προωθώντας τη λύση του ως την πλέον ενδεδειγμένη για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης.
Πολλές φορές μάλιστα η στάση του βρισκόταν σε παράλληλη πορεία με την πιο διαλλακτική στάση της Καγκελαρίου Μέρκελ, η οποία κατά άλλους συχνά κρυβόταν πίσω από τον αυστηρό υπουργό της.
Αυτό δεν αφορούσε μόνο την Ευρώπη βέβαια. Ο Γερμανός πρώην υπουργός Οικονομικών είχε σπεύσει να κάνει ένα αστείο στον Αμερικανό ομόλογό του Τζακ Λιού, όταν είχε πέσει στο τραπέζι η βοήθεια εξ Αμερικής. «Αν είναι να αναλάβουν οι ΗΠΑ την Ελλάδα, τότε η Γερμανία θα πρέπει να αναλάβει τη διάσωση του υπό χρεοκοπία Πουέρτο Ρίκο».
Η εκδικητική στάση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε φαινόταν από διάφορες δηλώσεις που έκανε κατά καιρούς. «Το να το θέτεις υπό αμφισβήτηση επί της αρχής μπορεί να είναι αναγκαίο για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους -διαθέτει ισχνή πλειοψηφία, όπως είδα, αυτό ίσως να μην είναι εύκολο. Αλλά δεν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας», δήλωνε σχετικά με τη διαπραγμάτευση με τον Αλέξη Τσίπρα.
Εξάλλου ο Σόιμπλε δεν δίσταζε να μιλάει υποτιμητικά για τη χώρα. Κατά καιρούς είχε δηλώσεις ότι μπορεί οι Έλληνες να είναι «υπέροχος λαός» αλλά ότι η Ελλάδα δεν είναι κράτος. Μιλούσε για ανοησίες όσων διαφωνούσαν με το αυστηρό του πρόγραμμα και τόνιζε ότι το κούρεμα του χρέους της Ελλάδας θα το δεχόταν μόνον αν η Ελλάδα έβγαινε από το ευρώ είτε μόνιμα είτε για μία πενταετία.
Η θεωρία ότι δικαιώθηκε
Και μετά το πέρας της κρίσης των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και δανειστών ο Σόιμπλε φαινόταν να αρνείται ότι είχε σκληρή στάση απέναντι στη χώρα μας. Πολλές φορές μάλιστα δήλωνε και δικαιωμένος για τα όσα πρέσβευε σχετικά με την ελληνική κρίση με δηλώσεις του στιλ «το grexit θα πονέσει μόνο μία φορά». Ταυτόχρονα, υποστήριζε ότι λόγω της εμμονής του με τις μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα τελικά τα κατάφερε.
Είναι πολύ χαρακτηριστική μία απίστευτη φράση που είχε εκστομίσει σε προεκλογική συγκέντρωση που είχε κάνει: «Κάποια μέρα θα μου στήσουν μνημείο στην Ελλάδα, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις μεταρρυθμίσεις που αναγκάστηκαν να κάνουν».
Όπως είναι δεδομένο, η δήλωσή του αυτή γέννησε πλήθος σχολίων στην Ελλάδα ενώ πολλοί σκέφτονταν πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα για την Ευρώπη συνολικά αν οι κυβερνήσεις αντιμετώπιζαν τα δημοσιονομικά προβλήματα που προκάλεσε η πανδημία του κορονοϊού με βάση το αυστηρό πρόγραμμα του Σόιμπλε.