Όπως είναι γνωστό, ο πόλεμος στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και η περαιτέρω ενίσχυση του Αζερμπαϊτζάν, που εξασφάλισε τον πλήρη έλεγχο της περιοχής, είχε αξιοσημείωτο αντίκτυπο τοπικά όσο και εκτός του Νοτίου Καυκάσου, που έγινε μία από τα εστίες μιας σοβαρής γεωπολιτικής σύγκρουσης μεταξύ της Δύσης και Ρωσίας, γράφει σε άρθρο στη ρωσική ο Ελίας Σαφίεφ.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο η «συλλογική Δύση» που αγωνίζεται να ενισχύσει τη θέση της σε αυτή την περιοχή, αλλά και η μακρινή Ινδία, η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο, που πριν από τέσσερα χρόνια σχεδόν δεν ενδιαφερόταν για τον Νότιο Καύκασο.
Σήμερα, η Ινδία, ανήσυχη για την περαιτέρω ενίσχυση της συμμαχίας μεταξύ Αζερμπαϊτζάν, Πακιστάν και Τουρκίας, που σχηματίστηκε κατά τον τελευταίο ο πόλεμο στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, τη θεώρησε απειλή για τα συμφέροντά της και διεύρυνε γρήγορα τις διμερείς σχέσεις με την Αρμενία.
Η Αρμενία φέρνει την Ινδία
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ερεβάν, προσπαθεί να φέρει σε πέρας την εξάρτησή του από τη Μόσχα, αποδυναμώνοντας έναν από τους μοχλούς της επιρροής του, η Ρωσία δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να είναι ικανοποιημένη με την παρουσία του Νέου Δελχί στον Νότιο Καύκασο.
Είναι πλέον γνωστό ότι το Νέο Δελχί όχι μόνο έχει γίνει ο κύριος προμηθευτής όπλων στην Αρμενία, αλλά συζητά επίσης σχέδια με το Ερεβάν για περαιτέρω ανάπτυξη της συνεργασίας σε άλλους τομείς.
Ωστόσο, για να αποκτήσει έδαφος στον Νότιο Καύκασο, η Ινδία δεν αρκείται μόνο στις διμερείς σχέσεις με την Αρμενία, εξετάζει επίσης τις μορφές πολυμερών εταιρικών σχέσεων.
Για παράδειγμα, σήμερα Ινδοί ειδικοί συζητούν όλο και περισσότερο τις προοπτικές μιας τριμερούς συμμαχίας Ινδίας-Ιράν-Αρμενίας.
Και η Ελλάδα μπαίνει στο παιχνίδι
Χαρακτηριστικό από αυτή την άποψη είναι το γεγονός ότι η εμβάθυνση της στρατιωτικοπολιτικής συμμαχίας του Αζερμπαϊτζάν με το Πακιστάν και την Τουρκία, καθώς και η ενίσχυση του ρόλου της κυβέρνησης της Άγκυρας στον Νότιο Καύκασο, προκαλούν γνήσια ανησυχία όχι μόνο στην Ινδία, αλλά και στην Ελλάδα , η οποία έχει επίσης αρχίσει να αναπτύσσει τα τελευταία χρόνια σχέσεις με την Αρμενία.
Παρεμπιπτόντως, πριν από αρκετές εβδομάδες υπογράφηκαν ορισμένα έγγραφα σχετικά με τη στρατιωτική-τεχνική συνεργασία μεταξύ Αθήνας και Ερεβάν.
Και η Ελλάδα έδωσε την παρουσία της στον Καύκασο. Νέα στρατιωτική συνθήκη υπέγραψαν οι επικεφαλής των αμυντικών υπηρεσιών της Αρμενίας και της Ελλάδας
Η περιφερειακή συμμαχία Ινδίας-Αρμενίας-Ελλάδας
Το γεγονός ότι η Ελλάδα και η Ινδία ανησυχούν εξίσου για τον αυξανόμενο ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή δημιουργεί συγκεκριμένες προοπτικές για τη συγκρότηση μιας άλλης περιφερειακής συμμαχίας – Ινδίας-Αρμενίας-Ελλάδας.
Ο Ινδός πολιτικός επιστήμονας Mahesh Ranjan Debata πιστεύει ότι στην περιοχή αυτός ο άξονας μπορεί να παίξει το ρόλο μιας «εξισορροπητικής δύναμης» έναντι του άξονα Αζερμπαϊτζάν-Τουρκίας-Πακιστάν.
Κάτι που, κατά πάσα πιθανότητα, είναι απίθανο να ευχαριστήσει τη Ρωσία.
Ο πολιτικός επιστήμονας υπενθύμισε ότι η Αρμενία και η Ινδία υπέγραψαν συμφωνία για την προμήθεια όπλων ακριβώς μετά τον πόλεμο στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και την προσέγγιση Τουρκίας-Πακιστάν στο ζήτημα του Κασμίρ.
Ο εμπειρογνώμονας πρόσθεσε ότι το Νέο Δελχί και το Ερεβάν έχουν δημιουργήσει αμοιβαία επωφελή συνεργασία, στο πλαίσιο της οποίας η Ινδία επεκτείνει την αγορά εξαγωγών όπλων και η Αρμενία αποκτά αμυντικά όπλα.
Ινδία και Ελλάδα χτίζουν άξονες σε αντίθεση με τη στρατιωτικοπολιτική συμμαχία του Αζερμπαϊτζάν με την Τουρκία και το Πακιστάν
«Η συμφωνία μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και του Πακιστάν για την προμήθεια κινεζο-πακιστανικών μαχητικών JF-17 Thunder στο Μπακού έχει επίσης αντίκτυπο στη συνεργασία Αρμενίας-Ινδίας στον τομέα της ασφάλειας», τόνισε ο Mahesh Ranjan Debata.
Ταυτόχρονα, ο Ινδός πολιτικός επιστήμονας επεσήμανε τη σημασία της αύξησης του ετήσιου εμπορικού τζίρου μεταξύ Αρμενίας και Ινδίας, ο οποίος έχει φτάσει το ένα δισεκατομμύριο δολάρια και εξέφρασε επίσης την ελπίδα ότι ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι θα επισκεφθεί σύντομα την Αρμενία – ένα βήμα που θα ανεβάσει τις σχέσεις Αρμενίας-Ινδίας σε νέο επίπεδο.
Να σημειωθεί ότι η Ρωσία δεν έχει ακόμη εκφράσει δημόσια τη δυσαρέσκειά της για την αυξημένη δραστηριότητα στην περιοχή από την Ινδία, η οποία έχει γίνει και ο κύριος προμηθευτής όπλων για την Αρμενία.
Προς το παρόν, όλη η προσοχή της Μόσχας επικεντρώνεται στη διακοπή των σχεδίων της Δύσης να «διώξει τη Ρωσία από τον Νότιο Καύκασο» χρησιμοποιώντας την Αρμενία ως εφαλτήριο.
Ωστόσο, δεδομένου ότι το Ερεβάν εξαλείφει, τουλάχιστον, την εξάρτησή του από τη Μόσχα, αποδυναμώνοντας έναν από τους μοχλούς επιρροής του, η Ρωσία δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένη με την παρουσία του Νέου Δελχί στον Νότιο Καύκασο.
Και αν λάβουμε υπόψη ότι η πιθανότητα η Ινδία να ενεργεί ως εγγυητής της ασφάλειας της Αρμενίας συζητείται ήδη σε κύκλους εμπειρογνωμόνων, τα συμφέροντα της Μόσχας και του Νέου Δελχί στον Νότιο Καύκασο γίνονται θεμελιωδώς ασύμβατα.
Ο Μόντι στρέφει την προσοχή του στο Ερεβάν
Ο Διάδρομος Μεταφορών Βορρά – Νότου
Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι η Ινδία έφερε στην περιοχή όχι μόνο ανησυχίες σχετικά με την ενίσχυση της συμμαχίας του Αζερμπαϊτζάν, της Τουρκίας και του Πακιστάν.
Ο Νότιος Καύκασος είναι μια βασική περιοχή μέσω της οποίας η Ινδία σχεδιάζει να οικοδομήσει έναν στρατηγικά σημαντικό Διεθνή Διάδρομο Μεταφορών Βορρά-Νότου (INSTC), ο οποίος θα της επιτρέψει να συνδεθεί με την Ευρώπη και τη Ρωσία μέσω του ιρανικού οροπεδίου, που εκτείνεται από την κοιλάδα του ποταμού Ινδού στα ανατολικά. στη Μεσοποταμία – στα δυτικά.
Για να ολοκληρώσουν αυτή τη διαδρομή μεταφοράς, οι Ινδοί πρέπει να κατασκευάσουν έναν σιδηρόδρομο που θα πηγαίνει από το βορειοδυτικό Ιράν μέσω του Νοτίου Καυκάσου στη Ρωσία ή τη Μαύρη Θάλασσα. Από αυτή την άποψη, υπάρχουν δύο δυνατότητες – είτε ένας σιδηρόδρομος μέσω του Ζανγκεζούρ (νότια Αρμενία), είτε ένας σιδηρόδρομος κατά μήκος της ακτής της Κασπίας μέσω του Αζερμπαϊτζάν.
Μια ανάλυση που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από την Eurasia Review ανέφερε ότι πριν από τον πόλεμο των 44 ημερών, η Ινδία ευνοούσε τη δεύτερη επιλογή.
Αλλά μετά τη νίκη του Αζερμπαϊτζάν, άρχισε να θεωρεί τη διαδρομή μέσω της Αρμενίας πιο κερδοφόρα.
Ανησυχία Αζερμπαϊτζάν – Τουρκίας
Την ίδια στιγμή, η Ινδία βλέπει με ενδιαφέρον την άρνηση της Αρμενίας να παραχωρήσει στο Αζερμπαϊτζάν έναν διάδρομο στο Ζανγκεζούρ. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, το ενδεχόμενο να ξεσπάσει πόλεμος για το ζήτημα αυτό μεταξύ Μπακού και Ερεβάν που θέτει σε κίνδυνο τον σιδηροδρομικό σχεδιασμό της Ινδίας και του Ιράν στην περιοχή αυτή.
Και αυτή είναι μια απολύτως λογική προσέγγιση: εάν ξεσπάσει στρατιωτική σύγκρουση ενδεχομένως να γίνουν αλλαγές στα σχέδια για την περιοχή, καθώς η ανησυχία τόσο του Αζερμπαϊτζάν όσο και της Τουρκίας με την εμπλοκή τρίτων, αυξάνεται.