Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL, Αθήνα
Η εισήγηση της πολεμικής αεροπορίας στο Συμβούλιο Αρχηγών για την αξιολόγηση που έκανε στα ελικόπτερα έρευνας και διάσωσης, μπορεί να έφεραν ως προτεινόμενα τα ιταλικά AW-139, αλλά ο δρόμος μέχρι την τελική απόφαση και την υπογραφή της σύμβασης, δείχνει ιδιαίτερα μακρύς.
Μπορεί η εταιρεία των AW-139 να έχει εξηγήσει ότι η γραμμή παραγωγής μπορεί να αποδίδει δυο ελικόπτερα κάθε μήνα και περίπου εντός 2ετίας να έχουν παραδοθεί και τα 14 εξελιγμένα ελικόπτερα έρευνας- διάσωσης στην πολεμική αεροπορία, αλλά μέχρι να φτάσουμε σε εκείνες τις ημέρες και την αλλαγή σελίδας, προηγούνται άλλες που ως τώρα δεν έχουν γραφτεί…
- Από την ολοκλήρωση της επιχειρησιακής αξιολόγησης, την εισήγηση στα αρμόδια στρατιωτικά όργανα, μέχρι την μεταφορά του φακέλου στη Βουλή στις αρμόδιες επιτροπές, στο Κυβερνητικό Συμβούλιο, την επικύρωση της απόφασης, την εντολή σύνταξης σύμβασης και τέλος την υπογραφή της, η ιστορία έχει δείξει ότι το χρονικό περιθώριο διευρύνεται πολλές φορές δυσανάλογα με την επιτακτική ανάγκη απόκτησης του μέσου.
Με τα παραπάνω ως δεδομένα τα Super Puma, τα ελικόπτερα με τον μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, αποτελούν έναν μονόδρομο, το λιγότερο δυο ή τρία χρόνια, ίσως και περισσότερα, που θ’ αποτελούν τον κύριο ανθρωπιστικό αλλά και Εθνικό βραχίονα, με τον οποίο η πολεμική αεροπορία θα προασπίζεται την αρμοδιότητα της έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Το γεγονός ότι η Follow On Support το διάστημα αυτό βρίσκεται στο ελεγκτικό συνέδριο είναι ακτίδα φωτός για την μοίρα των «Από μηχανής Θεών», καθώς τα πολύπαθα ελικόπτερα θα έχουν την συντήρηση που απαιτείται ώστε ν’ ανέβει και η διαθεσιμότητα τους.
- Το θέμα της αναβάθμισης μέρους του στόλου των Super Puma ως στιγμής έχει κριθεί ασύμφορο διότι οι τιμές που δίνει η εταιρεία προσεγγίζει εκείνες της αγοράς καινούριου ελικοπτέρου, οπότε η προσπάθεια εστιάζεται στην συντήρησή του.
Μπορεί η συγκεκριμένη FOS να μην είναι εκατοντάδων εκατομμυρίων, αλλά και αυτές οι δεκάδες που προβλέπονται είναι ικανές να λειτουργήσουν καταλυτικά όπως επισημαίνουν πηγές του αεροπορικού επιτελείου, ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες μιας μικρής «ανάστασης», για ορισμένα από τα ελικόπτερα.
Μένουν 6 και συνεχίζουν…
Μια από τις κύριες εισηγήσεις- προτάσεις που έχουν γίνει προς το επιτελείο από τους χρήστες, είναι, η άφιξη των AW-139 να μη συνοδευτεί με την απαξίωση των Super Puma. Και αυτό διότι με το ελάχιστον κόστος και την εν συνεχεία υποστήριξη των συγκεκριμένων ελικοπτέρων, η πολεμική αεροπορία μπορεί να διευρύνει το «χέρι» της προς τον συνάνθρωπο, προφυλάσσοντας παράλληλα τα μελλοντικά, νέα αποκτήματα για την έρευνα/ διάσωση, κυρίως από τις ώρες των αεροδιακομηδών.
- Δυο από τα υφιστάμενα Super Puma έχουν ολοκληρώσει την μεγάλη εργοστασιακή επιθεώρηση κι άλλα δυο οδεύουν προς αυτή. Με την ολοκλήρωση των διαδικασιών από το ελεγκτικό συνέδριο, ως πρώτη προτεραιότητα είναι η εκκίνηση της συγκεκριμένης διαδικασίας, με την ελπίδα να μην υπάρξουν περαιτέρω καθυστερήσεις.
Απ’ εκεί και μετά οι λεγόμενες «500ώρες» επιθεωρήσεις είναι πιο εύκολο να βγουν και να λειτουργήσουν με τον ενδεδειγμένο τρόπο που θα δώσουν ανάσες σε ελικόπτερα και πληρώματα.
«Έξι ελικόπτερα Super Puma» μπορούν με σχετική ευκολία να υποστηριχθούν και πάντοτε θα βρίσκονται, ένα σε προγραμματισμένη συντήρηση και πέντε διαθέσιμα, λένε οι άνθρωποι που γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να λειτουργήσει η συμφωνία για την μετέπειτα τεχνική υποστήριξη. Και ομιλούν για έξι πτητικά μέσα με ρεαλισμό, υπολογίζοντας πάντα τον οικονομικό παράγοντα και ότι παρέχει το κράτος στην πολεμική αεροπορία για την συντήρηση των ελικοπτέρων έρευνας και διάσωσης.