Εως και 300 ήταν οι τηλεφωνικοί αριθμοί που ήταν κάθε μήνα υπό παρακολούθηση από το predator, γράφει στη στήλη του στα Νέα ο δημοσιογράφος Γιώργος Παπαχρήστος, επικαλούμενος πηγή που γνωρίζει και κατηγορώντας τον Γρηγόρη Δημητριάδη, τον πρώην γραμματέα του Μαξίμου, ότι είπε ψέματα στην Επιτροπή θεσμών και Διαφάνειας.
Όπως σημειώνει μάλιστα, ο άνθρωπος που γνωρίζει τόσες λεπτομέρειες δεν πρόκειται ποτέ να καταθέσει γιατί δεν τον γνωρίζουν οι αρχές…αλλά του αποκάλυψε λεπτομέρειες.
Ότι δηλαδή το “συστηματάκι” δούλευε ως εξής: “Δίνονταν εκατό τηλεφωνικές συνδέσεις, οι οποίες ανήκαν το πολύ σε ισάριθμα άτομα ενδιαφέροντος, εκείνων που είχαν την αρμοδιότητα να εντέλλουν την ομάδα που χειριζόταν το predator. Η τα πελατάκια από την αγορά, που είχαν ένα ενδιαφέρον σχετικά με το τι κάνει ένας επιχειρηματίας ή ένας κοντινός ενός επιχειρηματία”, σημειώνει.
Η αναφορά έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού μοιάζει να φωτογραφίζει τον εργοδότη του Γιώργου Παπαχρήστου Ευάγγελο Μαρινάκη…φίλοι του οποίου φαίνεται να ήταν υπό παρακολούθηση.
Και συνεχίζει: Η διάρκεια της παρακολούθησης ήταν εβδομαδιαία αλλά συνεχής και αδιάλειπτη όλο το 24ωρο, με ότι αυτό σημαίνει για κάποιον που έχει τη λάθος τακτική να πηγαίνει στο κρεβάτι με το κινητό του στο κομοδίνο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι γινόταν και παρακολούθηση ιδιαίτερων στιγμών των θυμάτων των υποκλοπών.
Και ακολουθεί η εξής επισήμανση: “Στο τέλος της εβδομάδας γινόταν ταμείο. Τι απέφερε από τον καθένα των υπό παρακολούθηση το σύστημα. Και εν συνεχεία γινόταν η κατανομή των πληροφοριών. Στα πελατάκια.. Ποιος, τι, πόσα και γιατί. Ωραία δουλειά και νοικοκυρεμένη.”
Και αυτή η επισήμανση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού προσθέτει στο πάζλ των υποκλοπών και τη διάσταση της κόντρας επιχειρηματικών, που μπορεί να ωφελήθηκαν από το σύστημα και τις παρακολουθήσεις…
Στην συνέχεια ο Γιώργος Παπαχρήστος γράφει για το πώς οι συνδέσεις άλλες εγκαταλείπονταν και άλλες συνέχιζαν, σημειώνοντας ότι κάθε εβδομάδα ένα ποσοστό της τάξης του 20-25% των συνδέσεων αντικαθίσταντο από άλλα τηλέφωνα.
Και αφού σημειώνει τα όσα κατέθεσε στην Επιτροπή Θεσμών ο Δημητριάδης, ότι δηλαδή το σύστημα και το κακόβουλο λογισμικό δεν χρησιμοποιήθηκαν από τις κρατικές υπηρεσίες, ρίχνει τη βόμβα:
Τον πιστεύουμε…έως ότου “θα αποδώσει η έρευνα που έχει ανατεθεί (από ποιον δεν ξέρω, μη με ρωτάτε) σε εταιρεία ερευνών του εξωτερικού προκειμένου να αποδείξει το αντίθετο, αν υπάρχει. Τι να υπάρχει; Μια σύμβαση, παιδιά, μια σύμβαση. Τι δεν καταλαβαίνετε;