Βρίσκεσαι σε συζήτηση με πολλές γυναίκες. Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από ένα ρούχο. Μετά από αρκετή σκέψη παίρνεις το θάρρος να μιλήσεις. «Είναι κόκκινο» λες… Σταματούν όλοι και σε κοιτούν. Νιώθεις άβολα. «Μα καλά δεν βλέπεις; Είναι κοκκινωπό» απαντά μια γυναίκα από την παρέα. Δεν μιλάς. Προσπαθείς να καταλάβεις τι βλέπει που… δεν βλέπεις εσύ.
Κι όμως το ίδιο πράγμα βλέπετε. Απλά εκείνη το ερμηνεύει διαφορετικά. Το ίδιο κι εσύ. Κανείς από τους δυο σας δεν φταίει. Έτσι είστε προγραμματισμένοι…
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Σύμφωνα με έρευνα από το πανεπιστήμιο City της Νέας Υόρκης, άντρες και γυναίκες όντως αντιλαμβάνονται με διαφορετικό τρόπο τα χρώματα και δεν πρόκειται απλά για κάποια παρατήρηση που όλοι έχουμε κάνει, ειδικά όταν πρόκειται για αγορά κάποιου ρούχου!
Εκεί, μια γυναίκα μπορεί να δει πολλές αποχρώσεις σε ένα βασικό χρώμα, ενώ ο άντρας συνήθως θα αναγνωρίσει μεν όλες αυτές τις αποχρώσεις, αλλά θα τις ερμηνεύσει ως ένα βασικό χρώμα.
Σύμφωνα με το iatropedia.gr, η έρευνα έδειξε ότι ο αρσενικός και ο θηλυκός εγκέφαλος ακολουθούν την διαδικασία αναγνώρισης των χρωμάτων με ελαφρώς διαφορετικούς τρόπους.
Αυτό σημαίνει ότι αν και τα δύο φύλα βλέπουν πχ. χρώμα πορτοκαλί, η γυναίκα θα το αντιληφθεί ενδεχομένως πιο κοκκινωπό από τον άνδρα. Ομοίως, το γρασίδι φαίνεται πιο κίτρινο σε έναν άνδρα και πιο πράσινο σε μια γυναίκα. Και οι διαφορές δεν τελειώνουν εκεί.
Οι άντρες πασχίζουν να διακρίνουν λεπτές διαφορές στις αποχρώσεις του κίτρινου, του πράσινου και του μπλε. Το αποτέλεσμα είναι πολύ μικρό, αλλά αυτό μπορεί να σημαίνει ότι η επιλογή ενός απόχρωση του χρώματος μέσα από δεκάδες άλλα σε ένα δειγματολόγιο, είναι μια δουλειά στην οποία ανταποκρίνεται καλύτερα μια γυναίκα.
Η απάντηση βρίσκεται στον εγκέφαλο
Τα ενδιαφέροντα αυτά ευρήματα προέρχονται από πειράματα στα οποία οι επιστήμονες έδειξαν σε άνδρες και οι γυναίκες λάμψεις φωτός και τους ζήτησαν να πουν ποια χρώματα είδαν.
Όλοι οι συμμετέχοντες είχαν φυσιολογική όραση και κανείς δεν είχε αχρωματοψία, ένα χαρακτηριστικό που είναι γνωστό ότι είναι πολύ πιο συχνό στους άνδρες παρά στις γυναίκες.
Ο επικεφαλής της έρευνας, δρ Israel Abramov, υποστηρίζει ότι οι διαφορές στον τρόπο αντίληψης των χρωμάτων δεν μπορούν να εξηγηθούν από την δομή του ματιού σε άντρα και γυναίκα.
Ως εκ τούτου, η απάντηση πρέπει να βρίσκεται στον εγκέφαλο, με την ανδρική ορμόνη (τεστοστερόνη) να επηρεάζει πιθανότατα το πώς επεξεργάζεται και αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλος τις πληροφορίες που λαμβάνει από το μάτι.