Πριν από είκοσι επτά χρόνια, στις 5 Φεβρουαρίου 1997, μια ομάδα νεαρών Ουιγούρων οργάνωσε μια ειρηνική διαδήλωση στην πόλη Ghulja (Γινινγκ στα κινέζικα) για να διαμαρτυρηθεί για τις κατασταλτικές πολιτικές της Κίνας. Ένοπλοι κινέζοι αστυνομικοί πυροβόλησαν κατά του πλήθους για να καταστείλουν τη διαδήλωση. Στη συνέχεια ακολούθησε μια σειρά από μεγάλης κλίμακας, αδιάκριτες συλλήψεις, με νεαρούς Ουιγούρους να εξαφανίζονται από τους δρόμους της Ghulja.
Στη συνέχεια, υπήρξαν πολλές αναφορές κρατουμένων που πέθαναν από πάγωμα, βασανίστηκαν ή υπέφεραν ψυχικά προβλήματα μετά την απελευθέρωσή τους. Αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια και μετά το «Περιστατικό Ghulja». Εκείνη την εποχή, όχι μόνο ήταν περιορισμένες οι μέθοδοι επικοινωνίας, αλλά η κινεζική κυβέρνηση έλεγχε αυστηρά τις πληροφορίες σχετικά με το γεγονός.
Κατά συνέπεια, η Κίνα δεν υποβλήθηκε σε αυστηρές κυρώσεις από τη διεθνή κοινότητα. Στην πραγματικότητα, τον ίδιο μήνα που ακολούθησε το περιστατικό, η Ιαπωνία συνέχισε τη χορηγούμενη βοήθεια προς την Κίνα, η οποία είχε καταρχήν παγώσει λόγω των πυρηνικών δοκιμών της Κίνας.
Μετά από αυτό, χάρη στην οικονομική και τεχνική βοήθεια από ανεπτυγμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας, η Κίνα πέτυχε δραματική οικονομική ανάπτυξη. Αυτό επέτρεψε στο Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) να εδραιώσει περαιτέρω τη δικτατορική του διακυβέρνηση. Η διεθνής κοινότητα θα έπρεπε να είχε δώσει τη δέουσα προσοχή σε αυτό το περιστατικό και να σταματήσει να παρέχει οικονομική στήριξη στην Κίνα. Εάν συνέβαινε, ίσως να μην είχαμε το κολοσσιαίο κράτος-τέρας να απειλεί τη διεθνή τάξη που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Διαιρεμένα Ηνωμένα Έθνη
Τώρα, ένα τέταρτο αιώνα αργότερα, σε σχέση με το ζήτημα των Ουιγούρων, συνεχίζεται η αντιπαράθεση στα Ηνωμένα Έθνη. Στη μία πλευρά βρίσκονται δημοκρατικές χώρες που μοιράζονται αξίες όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι χώρες από την άλλη πλευρά έχουν υποκύψει στο δέλεαρ του κινεζικού χρήματος.
Τον Αύγουστο του 2022, το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (OHCHIR) δημοσίευσε μια έκθεση σχετικά με αυτό το θέμα. Αναγνώρισε ότι οι ενέργειες της Κίνας κατά του Ουιγούρου λαού στη Σιντζιάνγκ «μπορεί να συνιστούν διεθνή εγκλήματα, ιδιαίτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».
Ωστόσο, τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ απέρριψε πρόταση που ζητούσε να συζητηθεί το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ουιγούρων με βάση αυτή την έκθεση. Η τεράστια επιρροή που ασκεί η Κίνα στα κράτη μέλη του ΟΗΕ είναι ξεκάθαρη. Ήταν αποφασισμένοι να αγνοήσουν μια έκθεση ενός οργάνου του ίδιου του ΟΗΕ που ασκεί κριτική στις κινεζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.