Τι αναφέρει τουρκικό ΜΜΕ:
”Ο Μητσοτάκης χρησιμοποιεί τη σχέση του με το Ισραήλ ως διαπραγματευτικό χαρτί για να προβάλει την εικόνα μιας «ισχυρής και συμμαχικής Ελλάδας» στην εσωτερική πολιτική. Ωστόσο, όπως τονίζει η αντιπολίτευση, αυτή η «φυσική επαφή» με τον Νετανιάχου αποδυναμώνει τον ισχυρισμό της Ελλάδας ότι είναι «υπερασπιστής του διεθνούς δικαίου». Αυτό ανοίγει μια νέα διπλωματική οδό για την Τουρκία να αναδείξει τις ασυνέπειες της Ελλάδας σε διεθνή πλατφόρμες.
Η κατ’ ιδίαν συνάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον Νετανιάχου στο Ισραήλ την 1η Απριλίου 2025 θεωρείται συμβολικό και πολιτικό σημείο καμπής, ειδικά δεδομένου ότι λαμβάνει χώρα μετά την απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) για τον Νετανιάχου.
Ωστόσο, αξίζει να εξετάσουμε τα βασικά σημεία που επισημαίνονται από αυτή την κατάσταση από μια διαφορετική οπτική γωνία.
- Διεθνές Δίκαιο και Ευθύνη
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτή η επαφή υψηλού επιπέδου με ένα άτομο για το οποίο το ΔΠΔ έχει εκδώσει ένταλμα σύλληψης αποδυναμώνει τους διεθνείς νομικούς κανόνες. Η στάση της Αθήνας εγκυμονεί δύο κύριους κινδύνους:
Έμμεση Συνεργασία
Αναφέρεται ότι η στρατιωτική, υλικοτεχνική ή διπλωματική υποστήριξη που παρέχεται στο Ισραήλ θα μπορούσε να θέσει την Ελλάδα υπό νομική «ευθύνη» στο πλαίσιο της ανθρωπιστικής κρίσης στη Γάζα και των ισχυρισμών για εγκλήματα πολέμου.
Κριτική για Διπλά Μέτρα και Στάσεις
Η έμφαση της Ελλάδας στο διεθνές δίκαιο όσον αφορά την Ουκρανία, ενώ υιοθετεί διαφορετική στάση για τη Γάζα, περιγράφεται ως «ασυνεπής».
- Γεωπολιτικές Ισορροπίες και «Στρατηγική Συνεργασία»
Τα κύρια κίνητρα πίσω από την προθυμία της κυβέρνησης Μητσοτάκη να αναλάβει αυτά τα ρίσκα είναι γενικά τα εξής:
Η Εξίσωση της Ανατολικής Μεσογείου
Η επιθυμία να διατηρηθεί το Ισραήλ ως ισχυρός σύμμαχος στον ανταγωνισμό με την Τουρκία.
Ενέργεια και Άμυνα
Το έργο του αγωγού EastMed και οι συνεργασίες πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων στην αμυντική βιομηχανία.
Σχέσεις με τις ΗΠΑ
Να ενισχύσει τη θέση της Ελλάδας στα μάτια των ΗΠΑ κερδίζοντας την υποστήριξη του ισραηλινού λόμπι στην Ουάσινγκτον.
- Διχασμοί εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Η κίνηση της Ελλάδας σηματοδοτεί μια ρήξη εντός της ΕΕ. Ενώ χώρες όπως η Ισπανία, η Ιρλανδία και το Βέλγιο υποστηρίζουν αυστηρότερες κυρώσεις κατά του Ισραήλ, η πιο «προστατευτική» ή «σιωπηλή» στάση που τηρούν χώρες όπως η Ελλάδα, η Νότια Κύπρος και μερικές φορές η Γερμανία, δυσκολεύει την ΕΕ να ακολουθήσει μια κοινή εξωτερική πολιτική.
Τελικά, η επίσκεψη του Μητσοτάκη την 1η Απριλίου δεν θεωρείται απλώς ως διμερής συνάντηση, αλλά ως σαφής δήλωση ότι η Ελλάδα θέτει τα «στρατηγικά της συμφέροντα» στην κορυφή της ιεραρχίας του διεθνούς δικαίου. Αυτό θα μπορούσε να θέσει την Αθήνα σε δύσκολη θέση στα διεθνή δικαστήρια ή στον ΟΗΕ στο μέλλον.”