Η Αθήνα γνωρίζει τη Θράκη;
«Να μην αφήσουμε τον εθνικισμό να ανέβει στα προεκλογικά μπαλκόνια», συνηθίζουν να λένε διπλωμάτες, που βλέπουν ότι ο εθνικισμός είναι μεγάλος πειρασμός. Το ίδιο και η προεκλογική αξιοποίηση των εθνικών θεμάτων.
Η περίπτωση της Ροδόπης έδωσε αφορμή το ζήτημα του εθνικισμού να βρεθεί για μία ακόμα φορά στην πρώτη γραμμή.
Με εκλεγμένους Έλληνες βουλευτές να κατηγορούνται ως «πράκτορες».
Ο ρόλος του τουρκικού προξενείου στη Θράκη είναι υπαρκτός. Και με σαφή στόχευση.
Το ερώτημα είναι ωστόσο τι έχουν κάνει όλα τα κόμματα και κυρίως αυτοί που κυβέρνησαν, όλα τα χρόνια, για να περιορίσουν τον ρόλο αυτό.
Αντ’ αυτού όλα τα κόμματα έχουν μπει κατά καιρούς σε ένα φαύλο κύκλο ανταλλαγής κατηγοριών, αποκαλώντας κατά περίπτωση «πράκτορες» εκλεγμένους αντιπροσώπους στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Αν είναι μουσουλμάνοι είναι πιο εύκολος στόχος.
Αφού αυτή τη φορά στο στόχαστρο μπαίνει η Ροδόπη με αφορμή τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ, Οζγκιούρ Φερχάτ. Που θα πρέπει και αυτός όπως και όλοι να αποδείξουν τις προθέσεις τους.
Στο παρελθόν στο στόχαστρο έχουν μπει αρκετές φορές και χριστιανοί.
Με όσους σηκώνουν το δάχτυλο να αγνοούν ή να θέλουν να παραβλέπουν τις πραγματικότητες στην περιοχή.
Και η απορία που δημιουργείται είναι κατά πόσο τελικά έχει η Αθήνα προσπαθήσει να μελετήσει και να μάθει τη Θράκη.
Πόσοι έχουν περπατήσει τα βουνά, έχουν γνωρίσει τους ανθρώπους, έχουν μπει στη διαδικασία να καταλάβουν.
Και πόσοι τελικά γνωρίζουν πως όσο ελκυστικός μοιάζει τόσο επικίνδυνος μπορεί να γίνει ο εθνικισμός. Ακόμα και για τους ίδιους που τον θρέφουν και τον αξιοποιούν κάθε φορά.
Ιδιαίτερα όταν στοχεύει μία περιοχή με ευαισθησίες όπως η Θράκη, με διχασμό. Έναν διχασμό που θα μπορούσε να μετατραπεί στην κύρια απειλή για αποσταθεροποίηση. Με την Άγκυρα απλά να παρακολουθεί.
Ενώ αναλυτές αναρωτιούνται τι θα γίνει αν τελικά η Τουρκία είναι που θα τείνει την χείρα του διαλόγου στην Ελλάδα και αντί για την Άγκυρα η Αθήνα αυτή που θα κλείσει το παράθυρο ευκαιρίας, που συζητάμε τον τελευταίο καιρό…