Τσουχτερή όπως αναμένονταν είναι η οικονομική πρόταση της κοινοπραξίας Γερμανών και Ολλανδών που αφορά την αναβάθμιση των τεσσάρων φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ.
Παρά τις διαπραγματεύσεις, τις συνομιλίες, τις εξηγήσεις που έχουν δοθεί από την ελληνική πλευρά, τα δυο «πλάνα» επιλογής πάνω στα οποία σκόπευε να στηριχθεί το πολεμικό ναυτικό για την αναβάθμιση των τεσσάρων μονάδων επιφανείας, κοστολογήθηκαν δίχως την παραμικρή έκπτωση, όπως λένε χαρακτηριστικά στρατιωτικές πηγές.
Το κόστος ξεπερνά κατά πολύ, όπως φαίνεται το «ταβάνι» που φέρεται να έβαζε η Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών και Επενδύσεων, το οποίο κυμαινόνταν γύρω στα 700 εκατομμύρια ευρώ.
Όλα τα δεδομένα έχουν διαβιβαστεί σε ανώτατο επίπεδο από το ναυτικό επιτελείο, την στιγμή πάντως που και στην συγκεκριμένη περίπτωση οι επιτελείς δείχνουν στοιχεία ευελιξίας για τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να προχωρήσει το συγκεκριμένο κομβικό πρόγραμμα.
Είναι σαφές, εξηγούν οι ίδιες πηγές, ότι η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι τέσσερις νεότερες κύριες μονάδες του στόλου- ετών 30- έχει υπέρ αναλυθεί προς τα ανώτατα κλιμάκια που έχουν κληθεί να λάβουν αποφάσεις για το επόμενο βήμα.
Πάντως η κοινοπραξία, εκτός της κοστολόγησης καταθέτει την δική της πρόταση η οποία στηρίζεται αποκλειστικά στην προτεραιοποίηση των αναγκών που έχει το ναυτικό για κάθε ΜΕΚΟ ξεχωριστά.
Και από τα δυο βασικά «πλάνα» που σχεδιάστηκαν και είχε βασιστεί το ναυτικό, ώστε να δουλέψει μετά την επίτευξη συμφωνίας για την αναβάθμιση, πλέον οι ειδικοί καλούνται ν’ αποφασίσουν και να εισηγηθούν, τι είναι αυτό το οποίο χωρά στον ελληνικό «κουμπαρά».
Στρατιωτικές πηγές, περιγραφικά εξηγούσαν ότι πρέπει να φανταστούμε «ράφια» ή λίστα που το κάθε προϊόν έχει την δική του τιμή και από εκεί μπορεί να γίνει η επιλογή όλων όσα θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην αναβάθμιση.
Άρα ομιλούμε για τέσσερις μονάδες και έναν «κουμπαρά» περίπου 600 εκατομμυρίων ευρώ. Από αυτή τη «λιστα» αναγκαστικά θα πρέπει να γίνει πολύ προσεκτική, επιλεκτική αγορά προϊόντων, που θα οδηγήσουν σ’ αυτό που λέγεται Εκσυγχρονισμός Μέσης Ζωής.
Οι ίδιες πηγές βεβαίως τονίζουν ότι με τις σημερινές τιμές της διεθνούς αγοράς και με τον υφιστάμενο «κουμπαρά», τίθεται εν αμφιβόλω μια αναβάθμιση ουσίας η οποία θα ενισχύσει σημαντικά τις τέσσερις ΜΕΚΟ και θα τις κρατήσει ζωντανές, άκρως επιχειρησιακές στο σύγχρονο περιβάλλον των πολλαπλών απειλών.
Η σκληρή αλήθεια
Άλλωστε απαντήσεις για την επιχειρησιακή κατάσταση των μονάδων, σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση των σύγχρονων απειλών, που μεγαλώνουν ολοένα και περισσότερο, ήδη έχει δώσει η αποστολή της φρεγάτας ΥΔΡΑ στην πολεμική ζώνη της Ερυθράς θάλασσας και του κόλπου του Άντεν που για 100 ημέρες η ελληνική σημαία κυμάτιζε με υπερηφάνεια.
Γι’ αυτή την αποστολή μίλησε γι’ ακόμη μια φορά σε ραδιοφωνικό σταθμό ο υπουργός Εθνικής άμυνας όπου επανέλαβε ότι τα 198 στελέχη του ναυτικού εκτέθηκαν σε κίνδυνο.
«Εκτίθενται, μάλιστα, εκτίθενται. Και πήγα στη φρεγάτα πριν φύγει και πήγα και εν πλω, τους ευχαρίστησα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι επαγγελματίες. Ξέρουν πάρα πολύ καλά τι κάνουν. Η συνταγματική τους υποχρέωση είναι να υπερασπίζουν τα συμφέροντα του ελληνισμού. Εκεί υπερασπίζονται τα συμφέροντα του ελληνισμού.
-Με κίνδυνο της ζωής τους;
-Βεβαίως με κίνδυνο της ζωής τους. Το ξέρουμε όλοι αυτό. Αλλά τις Ένοπλες Δυνάμεις δεν τις έχεις για να μην τις βάζεις ποτέ σε κίνδυνο.», είπε μεταξύ άλλων ο Νίκος Δένδιας.
Και μπορεί στην φρεγάτα ΨΑΡΑ να γίνεται μια πιο ολοκληρωμένη προσπάθεια θωράκισης του πλοίου ώστε ν’ ανταπεξέρχεται στις σύγχρονες απειλές, αλλά αυτό παραμένει ένα face lift και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί αναβάθμιση της μονάδας με ολοκληρωμένα συστήματα και νέα μέσα.
Οι «άγνωστοι» παράγοντες και η ανάγκη ενίσχυσης
Ποια όμως θα είναι η απόφαση για τις τέσσερις ΜΕΚΟ παραμένει ακόμα σε θολό τοπίο, με επιτελείς του ναυτικού ενώ είναι αισιόδοξοι, να παραμένουν ιδιαιτέρως συγκρατημένοι.
Και αυτό έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες, καθώς ήδη ως plan B στο ναυτικό βρίσκεται η περικοπή μονάδων από τον εκσυγχρονισμό ώστε ο «κουμπαράς» να μπορέσει να ισχυροποιήσει όσο καλύτερα γίνεται έστω λιγότερες φρεγάτες.
Στην δυσεπίλυτη εξίσωση για τις ΜΕΚΟ, ουδείς στο πολεμικό ναυτικό αμελεί τόσο την ελληνική νομοθεσία που σε πολλά έχει αποτελέσει «αγκάθι» στις διαπραγματεύσεις αλλά και τον παράγοντα των ναυπηγείων για τα οποία πρέπει να ληφθούν κι άλλες αποφάσεις που θα οδηγήσουν στο αύριο τη ναυπηγική βιομηχανία.
Ανάμεσα στις αναλύσεις που γίνονται ώστε να χτιστεί ο στόλος του σήμερα και του μέλλοντος, τοποθετούνται πολλά από τα συμπεράσματα των σύγχρονων απειλών, όπως και η αντιμετώπισή τους.
Σε όλες τις περιπτώσεις αποκρυσταλλώνεται από το ναυτικό πως ούτε το πεδίο της Μαύρης Θάλασσας είναι το ίδιο με αυτό του Αιγαίου, ούτε αυτό της Μεσογείου καθώς δεν υπάρχουν ναυτικές δυνάμεις στο πεδίο ανάμεσα σε Ισραήλ και Χαμάς.
Η ύπαρξη χιλιάδων νησιών, μικρονησίδων, βραχονησίδων, ένα περιβάλλον σαν το Αρχιπέλαγος δηλαδή, δημιουργούν «νεκρούς τομείς», επισημαίνουν στρατιωτικές πηγές, σε όλων των μορφών τα συστήματα. Και ο μόνος τρόπος για να τα υπερκεράσει κανείς είναι η ύπαρξη πολεμικών πλοίων τα οποία υπερασπίζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα και την κυριαρχία της χώρας.