«Η δίκη εναντίον των πρώην ηγετών του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου – UCK, ξεκίνησε τη Δευτέρα 3 Απριλίου, μετά από περισσότερα από δύο χρόνια από την επιβεβαίωση του κατηγορητηρίου.
Επί τρεις ημέρες, οι πλευρές έκαναν τις εναρκτήριες δηλώσεις τους για την υπόθεση των Χασίμ Θάτσι, Κάντρι Βέσελι, Γιακούμπ Κρασνίκι και Ρετζέπ Σελίμι», γράφει το αλβανικό δημοσίευμα.
Τα Εξειδικευμένα Επιμελητήρια του Κοσσυφοπεδίου, που εδρεύουν στη Χάγη, αποκάλυψαν το κατηγορητήριο κατά των τεσσάρων πρώην ηγετών του UCK, τους οποίους η Ειδική Εισαγγελία τους ταύτισε με «κοινή εγκληματική επιχείρηση».
Ωστόσο, η δημοσιογράφος και δικηγόρος, Μαρία Ρίστιτς, αμφισβήτησε την αλήθεια της κατηγορίας της διοίκησης ευθύνης των ηγετών του UCK.
Η Ρίστιτς είπε ότι είναι ασαφές πώς οι εισαγγελείς θα αποδείξουν την διοικητική ευθύνη των ηγετών του UCK, αφού σύμφωνα με αυτήν, ο UCK δεν είχε πολύ σαφή δομή, όπως έχουμε με άλλους στρατούς.
«Ποιος είναι ο ρόλος που είχαν στην πραγματικότητα ο Θάτσι και άλλες ισχυρές προσωπικότητες του UCK στη διαταγή των εγκλημάτων;
Ο UCK ήταν μια αντάρτικη ομάδα, επομένως δεν είχαν πολύ σαφή δομή, δεν υπήρχαν τόσα έγγραφα όσα έχουμε με άλλους στρατούς, όπως είχαμε για παράδειγμα για τον γιουγκοσλαβικό στρατό. Θα είμαι πολύ περίεργη να δω ποια είναι τα στοιχεία», τόνισε για τη διεθνή πλατφόρμα «Justice».
Στην ίδια γραμμή σκέψης είναι και ο λέκτορας διεθνούς ποινικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο Vrije στην Ολλανδία, Lachezar Yanev, ο οποίος λέει ότι η εισαγγελία θα δυσκολευτεί να υποστηρίξει την κατηγορία της κοινής εγκληματικής επιχείρησης.
«Η εισαγγελία λέει ότι ουσιαστικά υπήρξε μια πολύ μεγάλη κοινή εγκληματική επιχείρηση που μοιράστηκε μεταξύ του Χασίμ Θάτσι και ορισμένων ανώτερων αξιωματούχων και αξιωματικών του UCK. Είναι δυνατόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι -μιλάμε για εκατοντάδες άτομα- να μαζευτούν και να είχαν κοινή εγκληματική συνωμοσία για να διαπράξουν ένα έγκλημα;», διερωτάται.
«Η εισαγγελία λέει επίσης ότι ορισμένα από αυτά τα μέλη δεν ήταν στην πραγματικότητα μέλη της κοινής εγκληματικής επιχείρησης, αλλά χρησιμοποιήθηκαν ως «εργαλεία» από άλλους για τη διάπραξη αυτών των εγκλημάτων».
Αυτό είναι πολύ πιο ρεαλιστικό», λέει ο Yanev προσθέτοντας ότι «μια τέτοια ασάφεια μπορεί να δώσει στην υπεράσπιση την ευκαιρία να αμφισβητήσει εάν η κατηγορία της κοινής εγκληματικής επιχείρησης μπορεί να αποδειχθεί».