Αναλυτικά τι αναφέρει τουρκικό ΜΜΕ:
”Ο απόστρατος υποναύαρχος Cihat Yaycı έκανε μια ανάλυση, για το απόθεμα που θα καλύψει τις ανάγκες της Τουρκίας σε φυσικό αέριο για τα επόμενα έτη.
Ο απόστρατος Υποναύαρχος Cihat Yaycı αναφέρθηκε στην ανάγκη άμεσης δράσης της Άγκυρας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο για το αποθεματικό των υδριτών, που βρίσκεται εκεί, το οποίο θα καλύψει τις ανάγκες της χώρας για 544 χρόνια.
Τα στοιχεία αυτά είναι επίσης συμβατά με τα στοιχεία που παρουσιάζει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των Η.Π.Α. Αυτά τα δεδομένα έγραψα στο άρθρο μου με τίτλο «Ο ρόλος της Λιβύης και ο αντίκτυπος στην οριοθέτηση της θαλάσσιας δικαιοδοσίας στην Ανατολική Μεσόγειο», το οποίο ξεκίνησα να γράφω το 2009 και το οποίο δημοσιεύτηκε ως επιστημονικό άρθρο το 2011, και στο βιβλίο μου με τίτλο «Λιβύη είναι ο γείτονας της Τουρκίας από τη θάλασσα» που δημοσιεύτηκε το 2019.
Μάλιστα, συμπεριέλαβα τον παρακάτω χάρτη που δείχνει τα κοιτάσματα υδριτών στη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο, που ετοίμασαν το Ινστιτούτο Έρευνας και Εξερεύνησης Ορυκτών (MTA), η Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου (TPAO) και ορισμένοι από τους επιστήμονές μας, στο άρθρο μου και στο το βιβλίο μου.
Εκείνη την εποχή, εκτός από λίγους ειδικούς σε αυτό το θέμα στην Τουρκία, κανείς δεν ήξερε για τους υδρίτες αερίου, ποια πηγή πλούτου ήταν ή πού βρίσκονταν στο περιβάλλον μας.
Επιπλέον, οι υδρίτες αερίων δεν αποτελούν μόνο πηγή ενέργειας, αλλά και πρόδρομο, ακόμη και παραγωγό κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου.
Καθώς δεν αρκεστήκαμε σε αυτό, ζητήσαμε μια μελέτη για τους υδρίτες αερίων και την παρουσία τους στις γύρω θάλασσές μας από τη Σχολή Μηχανικών του BAU μέσω του Κέντρου Ναυτιλίας και Παγκόσμιας Στρατηγικής του Πανεπιστημίου Bahçeşehir (BAU DEGS), του οποίου ήμουν Πρόεδρος εκείνη την εποχή.
Ευτυχώς, έκαναν αυτή τη μελέτη επωφελούμενοι από το έργο πανεπιστημίων, ιδρυμάτων και επιστημόνων που εργάζονται σε αυτά τα θέματα και τη δημοσιεύσαμε στους λογαριασμούς κοινωνικών μέσων BAU DEGS το 2020.
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το ενημερωτικό σημείωμα που ετοίμασε εκείνη την εποχή από το Τμήμα Μηχανικών Ενεργειακών Συστημάτων της Σχολής Μηχανικών της BAU για τα Αέρια Υδρώματα με τη μορφή ερωτήσεων και απαντήσεων.
Σήμερα, πιστεύεται ότι τα αποθέματα υδριτών στη Μαύρη Θάλασσα μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες φυσικού αερίου της Τουρκίας για περίπου 272 χρόνια, ενώ στην Ανατολική Μεσόγειο υπάρχουν διπλάσια αποθέματα.
Αναφέρεται δηλαδή ότι ένα κοίτασμα υδριτών που θα καλύψει τις ανάγκες της Τουρκίας σε φυσικό αέριο για τουλάχιστον 544 χρόνια βρίσκεται στο τμήμα της Ανατολικής Μεσογείου της Γαλάζιας Πατρίδας.
Ως εκ τούτου, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν κοιτάσματα υδριτών στη Μαύρη Θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο που μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της Τουρκίας σε φυσικό αέριο.
Αν η Τουρκία κατέχει αυτές τις θάλασσες, θα έχει τους πόρους, και από τη στιγμή που έχει τους πόρους, κανείς δεν μπορεί να κρατήσει την Τουρκία! Μια Τουρκία που έχει λύσει το ενεργειακό της πρόβλημα και είναι ακόμη και εξαγωγέας ενέργειας γίνεται παγκόσμιος παράγοντας!”
Οι Υδρίτες είναι μόρια Μεθανίου εγκλωβισμένα σε κρυσταλλική μορφή όπως το αμερικάνικο σχιστολιθικό αέριο που ανέτρεψε τα δεδομένα του ενεργειακού ανταγωνισμού.
Εντοπίζονται σε μεγάλα θαλάσσια βάθη άνω των 300 μέτρων σαν κι αυτά που υπάρχουν στην Ανατολική Μεσόγειο, νότια από το Καστελόριζο και νότιο – ανατολικά από την Κρήτη, όπου υπάρχει πολύ υψηλή πίεση, χαμηλές θερμοκρασίες και μεγάλη συγκέντρωση Υδριτών.
Μεγάλες συγκεντρώσεις Υδριτών υπάρχουν ακόμα στους δυο πόλους, όπου η Τουρκία πραγματοποιεί όλο και περισσότερα και αποτελεσματικότερα έργα διαθέτοντας Κέντρο Πολικής Έρευνας στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης και επιστημονικές αποστολές που ενισχύουν την πολική παρουσία της.
Το αέριο που περιέχουν οι Υδρίτες απελευθερώνεται είτε με αποσυμπίεση είτε με ψύξη. Η ασφαλής αξιοποίησή του και η μείωση του κόστους της παραγωγής του είναι θέμα χρόνου και της πολλά υποσχόμενης τεχνολογικής προόδου.