Έχουν εντελώς ξεφύγει οι σύμβουλοι του Ερντογάν, που μιλούν μέχρι και για ”Τουρανικό κράτος”!
Η συμμετοχή της Τουρκίας στον πόλεμο πέρυσι στο Ναγκόρνο Καραμπάχ μεταξύ Αζέρων και Αρμενίων, είχε ως απώτερο σκοπό την επικοινωνία του Ανατολικού με το Δυτικό Αζερμπαϊτζάν με την κατάληψη του στρατηγικής σημασίας διαδρόμου του Ζangezur, και κατ’ έπέκταση της Τουρκίας μέσω Αζερμπαϊτζάν με την Κασπία θάλασσα και μέσω αυτής με το Καζακστάν.
Από την πλευρά της εύλογα η Ρωσία δε θέλει κάτι τέτοιο αφού θέλει να κάνει η ίδια κουμάντο στην αυλή της, έχοντας χώρες “μαξιλάρια” προκειμένου να μην συνορεύει άμεσα με δυνάμεις που μπορούν να την απειλήσουν μεταγενέστερα.
Για να πετύχει τον σκοπό της αυτό η Τουρκία αρχικά προσπαθεί με όχημα τον Οργανισμό Τουρκικών κρατών, να δημιουργήσει με κέντρο την ίδια έναν εμπορικό και οικονομικό συνασπισμό, μια “μίνι ΕΕ θα λέγαμε τουρκόφωνων κρατών στην Υπερκαυκασία”.
Η Τουρκία άρχισε να επεκτείνει την παρουσία της στην Κεντρική Ασία και στον Καύκασο αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και ήταν μία από τις πρώτες που αναγνώρισε την ανεξαρτησία αυτών των κρατών.
Οργανώθηκαν επίσης: το Τουρκικό Συμβούλιο, η Παγκόσμια Συνέλευση των Τουρκογενών πληθυσμών, ο Οργανισμός Συνεργασίας και Ανάπτυξης (TIKA) και δημιουργήθηκε το τηλεοπτικό κανάλι της Ευρασίας στην τουρκική γλώσσα.
Βάσει του σχεδίου «σύγχρονος δρόμος του μεταξιού», η Άγκυρα θέλει να γίνει ένα είδος γέφυρας μεταξύ της Κεντρικής Ασίας και της Ευρώπης. Η συνεργασία στον ενεργειακό τομέα διεξάγεται στο πλαίσιο του αγωγού πετρελαίου Baku-Tbilisi-Ceyhan και του αγωγού φυσικού αερίου Baku-Tbilisi-Erzurum, ο οποίος θα μεταφέρει αέριο από την κεντρική Ασία προς την Ευρώπη μέσω του αγωγού φυσικού αερίου Trans-Anatolian.
Η Άγκυρα έχει συνάψει στενή αμυντική σχέση με το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο είναι στρατηγικός και σημαντικός οικονομικός εταίρος της Τουρκίας, ενώ η χώρα αυτή διατηρεί σχέσεις ήδη με τη Μόσχα.
Ρώσοι εμπειρογνώμονες που συμμετείχαν σε ειδική συζήτηση για την κατάσταση στην περιοχή του Καυκάσου, πιστεύουν ότι η Ρωσία έχασε πολλά επιτρέποντας στην Τουρκία να κερδίσει σταθερά έδαφος στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία.
Tι αναφέρουν τώρα οι Τούρκοι:
”Μεταξύ των τουρκικών κρατών, η Τουρκία είναι το ισχυρότερο πολιτικά. Για όλους αυτούς τους λόγους, εάν στο μέλλον ιδρυθεί ένα Τουρανικό κράτος, θα ξεκινήσει πάνω από το έδαφος της Δημοκρατίας της Τουρκίας και πρωτεύουσά του θα είναι η Άγκυρα.
Ο Τουρανισμός είναι μια πολιτική άποψη που υποστηρίζει την ενότητα όλων των Ουραλαλταϊκών φυλών. Εμφανίστηκε αρχικά ως η συνένωση Τουνγκούζων, Μογγόλων και Τούρκων μαζί με Ούγγρους, Φινλανδούς, Εσθονούς και Φινο-Ουγγρικές φυλές στη Ρωσία!
Το δημοσίευμα:
Ο Οργανισμός Τουρκικών Κρατών είναι ένας διεθνής οργανισμός που ιδρύθηκε μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν, του Καζακστάν, της Κιργιζίας και της Τουρκίας με τη Συμφωνία του Ναχτσιβάν που υπογράφηκε στις 3 Οκτωβρίου 2009 στο Ναχτσιβάν.
Η είδηση του στρατού του Τουράν τρόμαξε τους Ρώσους
Το «en.topwar.ru», ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς ιστότοπους της Ρωσίας, μετέφερε τις απόψεις των ρωσικών αμυντικών κύκλων, οι οποίοι ενοχλήθηκαν από το γεγονός ότι ο Yaycı Pasha δήλωσε ότι πρέπει να ιδρυθεί ο «Στρατός του Τουράν» σε μια συνέντευξη. Δηλώνοντας ότι ο Μπαχτσελί παρουσίασε στον Πρόεδρο Ερντογάν τον χάρτη «Μεγάλο Τουράν», που περιλαμβάνει μεγάλο μέρος των Ουραλίων, της Δυτικής και της Ανατολικής Σιβηρίας, ο ιστότοπος ανέφερε επίσης τον Οργανισμό Τουρκικών Κρατών.
Ενώ η Άγκυρα προσπαθούσε να υποτάξει τις χώρες της Κεντρικής Ασίας, υπογράφηκαν συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας με το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν πριν από μερικά χρόνια. Ομοίως, υπάρχουν σχέδια για επέκταση της ένωσης με το Κιργιστάν, το Αζερμπαϊτζάν και το Τουρκμενιστάν. Ταυτόχρονα, ο Ερντογάν έχει ήδη ένα πρωτότυπο στρατιωτικής συμμαχίας – μια οργάνωση τουρκικών κρατών που εκτός από την Τουρκία περιλαμβάνει επίσης το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, το Κιργιστάν και το Ουζμπεκιστάν. Σε καθεστώς παρατηρητή, το Τουρκμενιστάν και μάλιστα η Τουρκική Ουγγαρία. Οι στρατιωτικές επιτυχίες του ντουέτου Αζερμπαϊτζάν-Τουρκίας στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ δίνουν ιδιαίτερη γεύση στις δραστηριότητες της Τουρκικής Ένωσης. Η σύγκρουση έλαβε ακόμη και ένα φιλόδοξο όνομα όπως «ο Πατριωτικός Πόλεμος 44 ημερών για την απελευθέρωση των κατεχόμενων εδαφών».
Τότε ήταν που ο ένθερμος εθνικιστής Devlet Bahçeli παρουσίασε στον Τούρκο πρόεδρο τον περιβόητο χάρτη «Great Turan», ο οποίος περιελάμβανε τα Ουράλια και μεγάλο μέρος της Δυτικής και Ανατολικής Σιβηρίας. Αυτό προφανώς γύρισε το κεφάλι του Ερντογάν και πέρυσι έγινε μια σημαντική συνεδρίαση της οργάνωσης των τουρκικών κρατών, κατά την οποία αποφασίστηκε ο «Μηχανισμός Πολιτικής Άμυνας».
Ένας τόσο φανταχτερός όρος υποδήλωνε μια δομή που είχε παραστρατιωτικό καθεστώς εντός της οργάνωσης και ήταν ο πρόδρομος του πραγματικού «Στρατού του Τουράν». Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι Τούρκοι πολιτικοί πρέπει να ενεργήσουν πολύ προσεκτικά. Επιτίθενται στις φιλοδοξίες και της Ρωσίας και της Κίνας με το «Μεγάλο Τουράν» τους. Όχι μόνο χτίζεται ένα στρατιωτικό μπλοκ κοντά στα σύνορα της Ρωσίας, αλλά δημιουργεί επίσης σύγχυση στους εταίρους της Μόσχας».”