Μπροστά σε βαριές καταγγελίες για βιομηχανία ψευδών γνωματεύσεων για δήθεν ασέλγειες σε ανήλικα παιδιά βρίσκεται η Ελληνική Δικαιοσύνη, καθώς παιδοψυχολόγος φέρεται να έχει τροφοδοτήσει χωρισμένες γυναίκες με γνωματεύσεις κατά των πρώην συζύγων τους για δήθεν κακοποιητικές συμπεριφορές στα παιδιά τους. Η πολύ σοβαρή υπόθεση, η οποία απασχολεί δεκάδες γονείς σε όλη τη χώρα, έχει ανατεθεί σε αρεοπαγίτη εισαγγελέα μετά την καταγγελία που κατέθεσαν 9 γονείς οι οποίοι κατηγορήθηκαν για ασέλγεια στα ανήλικα παιδιά τους με γνωματεύσεις της συγκεκριμένης παιδοψυχολόγου.
Στις 26 σελίδες της καταγγελίας αναφέρονται συνοπτικά οι υποθέσεις των 9 μπαμπάδων, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν εμφανιστεί και άλλοι πατεράδες που δηλώνουν ότι αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα και αναμένεται να προστεθούν και άλλες περιπτώσεις συμπληρωματικά στην καταγγελία που έχει κατατεθεί. Παράλληλα γίνεται αναφορά στη μεθοδολογία και τις πρακτικές που ακολουθεί η συγκεκριμένη παιδοψυχολόγος, η οποία φέρεται να κατηγορεί ψευδώς τους άρρενες γονείς για κακοποιητική συμπεριφορά.
Οι γονείς αναφέρουν ότι όλα γίνονται σε συγκεκριμένο στάδιο της δικαστικής διεκδίκησης του παιδιού με συγκεκριμένη μέθοδο και με εξωφρενικές γνωματεύσεις. «Στο πλαίσιο υποθέσεων που ανέλαβα, για δήθεν ασέλγεια πατέρων επί των τέκνων τους, όπου πατέρες κατηγορούνται από τις μητέρες με ακριβώς το ίδιο σύστημα, αντιλήφθηκα ότι υφίστανται συγκεκριμένοι/ες “παιδοψυχίατροι”, “παιδοψυχολόγοι” και λοιποί τεχνοκράτες, οι ίδιοι/ες κάθε φορά, που αναλαμβάνουν τη στήριξη των ως άνω σκευωριών κατά αθώων, προκειμένου να ενδυθούν με δικαστικό ένδυμα και ψευδοεπιστημονικότητα οι ως άνω κατηγορίες, και υφίσταται κοινή μεθοδολογία στην τέλεση του ως άνω εγκλήματος κατά αθώων.
Η δε Δικαιοσύνη χρησιμοποιείται για τους ως άνω παράνομους σκοπούς στο πανελλήνιο, και η καθυστέρηση των διαδικασιών της οδηγεί σε οικονομική και ηθική εξόντωση αθώους γονείς, οι οποίοι επιπλέον αποξενώνονται πλήρως από τα τέκνα τους μέχρι να ολοκληρωθεί η ποινική διαδικασία, η οποία οδηγεί μεν στην αθώωσή τους, αλλά μετά το πέρας τόσων ετών, ώστε σχεδόν να μην έχει πλέον νόημα, ενώ, ταυτόχρονα, οι υπαίτιοι των εγκλημάτων κατά αθώων συνεχίζουν ανενόχλητοι το καταστροφικό τους έργο.
Εννέα πατέρες κατέθεσαν γνωστοποίηση/αίτηση (υπέχουσα θέση καταγγελίας) ενώπιον της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου (και έπεται συνέχεια). Εκεί έχουν αναγραφεί στοιχεία των υποθέσεων ενός εκάστου καταγγέλλοντος, από τα οποία αποδεικνύεται αβίαστα ότι για όλους τους αδίκως κατηγορηθέντες χρησιμοποιήθηκαν ακριβώς τα ίδια πρόσωπα και οι ίδιες μέθοδοι. Ζητήσαμε, λοιπόν, από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου να επιληφθεί ώστε να διερευνηθεί εις βάθος το ζήτημα για αξιόποινες πράξεις και να ενημερωθούν οι κατά τόπους εισαγγελείς για το εγκληματικό αυτό φαινόμενο.
Η καταγγελία μας αυτή έχει χρεωθεί ήδη σε αρμόδιο εισαγγελέα για περαιτέρω διερεύνηση» ανέφερε στο «ΘΕΜΑ» η δικηγόρος Χριστίνα Φλώρου, που εκπροσωπεί τους γονείς που έκαναν τη σοβαρή καταγγελία. Σύμφωνα με τον νόμο για τη συνεπιμέλεια, στο μέρος που γίνεται λόγος για την επικοινωνία του παιδιού αναφέρεται ότι ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση τής κατά το δυνατό ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή του με το τέκνο όσο και η διαμονή του στην οικία του.
Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε τακτή χρονική βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας ή επιβάλλεται να καθοριστεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν τις συνθήκες διαβίωσης ή το συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο κριθεί ακατάλληλος να ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας. Για τη διαπίστωση της ακαταλληλότητας του γονέα το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο, ιδίως την εκπόνηση εμπεριστατωμένης έκθεσης κοινωνικών λειτουργών ή ψυχιάτρων ή ψυχολόγων.
Μαρτυρία-σοκ
Γονέας ο οποίος χώρισε από τη σύζυγό του το 2016 κρατώντας την ανωνυμία του, μια και το δικαστικό σκέλος της υπόθεσής του βρίσκεται σε εξέλιξη, ανέφερε στο «ΘΕΜΑ» ότι έχει να δει το παιδί του από το 2018. «Είχα προβλήματα πάντα με την επικοινωνία του παιδιού μου, αφού η μητέρα του δεν τηρούσε τις δικαστικές αποφάσεις όσον αφορά τους χρόνους που θα το έβλεπα. Οταν ξαναπαντρεύτηκε, το παιδί μου άρχισε να έχει περίεργη συμπεριφορά απέναντί μου αποκαλώντας με το μικρό μου όνομα και όχι “μπαμπά” ισχυριζόμενο ότι “μπαμπάς” είναι ο νέος άνδρας τής πρώην συζύγου μου.
Αυτό με τσάκισε ψυχολογικά και κάποια στιγμή σκέφτηκα να τα παρατήσω. Ομως το 2020 έκανα ασφαλιστικά και τότε στο δικαστήριο εμφάνισε γνωμάτευση συγκεκριμένης παιδοψυχολόγου σύμφωνα με την οποία δήθεν ασελγούσα στο παιδί μου». Ο παραπάνω γονέας δεν είναι όμως ο μοναδικός που έχει έρθει αντιμέτωπος με κατηγορίες για δήθεν ασέλγεια στο ανήλικο παιδί του.
Πριν από λίγες ημέρες στην Πάτρα ένας ακόμη μπαμπάς κατηγορήθηκε από την πρώην σύζυγό του ότι ασελγούσε στην 4χρονη κόρη τους. Με αυτό τον τρόπο η γυναίκα είχε κερδίσει προσωρινά τα ασφαλιστικά μέτρα, με αποτέλεσμα ο πατέρας να μην μπορεί να βλέπει το παιδί του. Για να επιτευχθεί αυτό η πρώην σύζυγος είχε χρησιμοποιήσει τη γνωμάτευση της συγκεκριμένης παιδοψυχολόγου. «Ο άνθρωπος αυτός πήγε να τρελαθεί.
Οπως είπε, όσα του καταλόγισαν ήταν στη φαντασία της πρώην συζύγου του και ότι ουδέποτε είχε αγγίξει την κόρη του και ότι η πρώην γυναίκα του έστησε τέτοιο σκηνικό με σκοπό να τον εκθέσει» ανέφερε στο «ΘΕΜΑ» ο δικηγόρος Θάνος Αμπατζής. Τουλάχιστον 15 μπαμπάδες από όλη την Ελλάδα έχουν πέσει θύματα με τις γνωματεύσεις της συγκεκριμένης παιδοψυχολόγου, η οποία αν και έχει έδρα στην Αθήνα, φέρεται να δίνει, αντί σημαντικής αμοιβής, γνωματεύσεις για ασέλγεια γονέων στα παιδιά τους.
Η καταγγελία
Η ομαδική καταγγελία στον Αρειο Πάγο για τη συγκεκριμένη παιδοψυχολόγο έγινε όταν πατέρας κατάφερε μέσα από τα social media να εντοπίσει άτομα που αντιμετώπιζαν το ίδιο πρόβλημα με εκείνον και είχαν κατηγορηθεί άδικα χάνοντας τα ασφαλιστικά μέτρα για την επικοινωνία με τα παιδιά τους. «Μετά την ψήφιση του ν. 4800/2021 για τη συνεπιμέλεια και γενικώς την κατανομή του χρόνου επικοινωνίας και του δικαιώματος και ευθύνης ανατροφής των τέκνων και από τους δυο γονείς, πολλοί αναθάρρησαν ότι επιτέλους θα επέλθει ισορροπία στα δικαιώματα επικοινωνίας και κοινής ανατροφής των τέκνων και από τους δύο γονείς τους.
Ωστόσο, αυτή τη χρονική περίοδο, στον ακριβή αντίποδα της παραπάνω θετικής εξέλιξης, συγκεκριμένοι “επιστήμονες” και “ειδικοί”, εκμεταλλευόμενοι την άρρωστη επιθυμία, στο πλαίσιο πάντα της ρήξης του ζευγαριού, για εκδίκηση και την πλήρη αποξένωση του ενός γονέα από το τέκνο του, διαστρεβλώνουν τη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης.
Οι κατά τόπους Εισαγγελίες λοιπόν, ανά το πανελλήνιο, καλούνται να αντιμετωπίσουν ψευδοεπιστημονικές “γνωματεύσεις”, στις οποίες στηρίζονται ψευδείς μηνύσεις για ασέλγεια, με τις οποίες κατηγορούνται γονείς, κυρίως πατέρες, αλλά όχι μόνο, οι οποίοι σέρνονται στα δικαστήρια για το πιο ηθικά ατιμωτικό έγκλημα που υφίσταται, αυτό της παιδεραστίας και αιμομιξίας», υποστηρίζει μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» η κυρία Φλώρου. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι για τη συγκεκριμένη παιδοψυχολόγο διεξάγεται ήδη έρευνα από την Εισαγγελία Κορίνθου όπου έχει καταγγελθεί, ενώ πληροφορίες του «ΘΕΜΑτος» αναφέρουν ότι δεν είναι η μοναδική στην Ελλάδα που φέρεται να χορηγεί τέτοιου είδους γνωματεύσεις για ασέλγεια από πατέρα, χωρίς κάτι τέτοιο να υποστηρίζεται από τα γεγονότα.
Μοντέλο δράσης
Η διασπορά του δικαστικού συστήματος κατά τόπους και η μη ανάδειξη του μεγέθους του προβλήματος σε πανελλήνια κλίμακα έχουν επιτρέψει τη λειτουργία της εγκληματικής αυτής μεθόδου έως τώρα. «Πραγματικά, όταν κάποιος μελετήσει περιπτώσεις τέτοιων κατηγοριών, αναδύεται με σαφήνεια το μοντέλο δράσης των κατηγόρων», αναφέρει η δικηγόρος. «Δρουν λίγο πριν από τη συζήτηση ασφαλιστικών μέτρων για επικοινωνία ή συνεπιμέλεια, έχοντας συνήθως φροντίσει να εξασφαλίσουν “γνωματεύσεις” από συγκεκριμένα πρόσωπα (ψυχολόγους, ψυχιάτρους) για δήθεν ασέλγεια, για τη λήψη των οποίων δεν έχει τηρηθεί κανένα πρωτόκολλο, φυσικά, και στη συνέχεια, έως ότου ξεμπλέξει η υπόθεση (εν τω μεταξύ ο γονέας κατηγορείται ψευδώς για κακουργηματικές πράξεις, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τον ίδιο), δηλαδή έως την αθώωση, παρέρχεται τόσος χρόνος ώστε η αποξένωση μεταξύ του αδίκως κατηγορηθέντος και του παιδιού να έχει παγιωθεί».
Ολο αυτό το σύστημα, η δράση του οποίου, όπως καταγγέλλεται, έχει αυξηθεί δραματικά ανά το πανελλήνιο -δηλαδή η βιομηχανία έκδοσης ψευδών ιατρικών πραγματογνωμοσυνών και ιατρικών πιστοποιητικών, τα οποία στηρίζονται σε αδόκιμες δήθεν ψυχολογικές πρακτικές, για την έκδοση των οποίων κακοποιούνται συναισθηματικά πολύ μικρά παιδιά, έρμαια σε κάθε μητρική παραίνεση και στη συνέχεια χρησιμοποιούνται ως «αποδεικτικά μέσα» ενώπιον των αστικών και των ποινικών δικαστηρίων, εις βάρος αθώων-, ευτυχώς έχει αρχίσει και έρχεται στο φως.
«Ηδη αστικά δικαστήρια αντιλαμβάνονται πριν από τα ποινικά την πραγματικότητα, και συχνά διατηρούν την επικοινωνία του γονέα που κατηγορείται άδικα με το τέκνο του, πριν από την αθώωσή του. Θα πρέπει ωστόσο να κινηθούν και οι Εισαγγελίες προκειμένου αυτές οι κατηγορίες να εξετάζονται άμεσα, κατά προτεραιότητα, με τη συνδρομή εξειδικευμένων διορισμένων παιδοψυχιάτρων», επισημαίνει η κυρία Φλώρου.