ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, HELLAS JOURNAL-Αθήνα
Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις 12 Ιουνίου μιλώντας στο Bloomberg να απέκλεισε το ενδεχόμενο αποστολής μαχητικών αεροσκαφών Mirage 2000-5 της 331 Μοίρας «Θησέας» στην Ουκρανία, πλην όμως τα «Δελταπτέρυγα» της Τανάγρας απασχολούν αρκετά το αεροπορικό επιτελείο.
Μπορεί επίσης οι προσπάθειες που είχαν γίνει από το 2020 για την «αναγέννηση» των Mirage 2000-5 να έπιασαν τόπο και οι διαθεσιμότητές τους ν’ ανέβηκαν σε σχέση με την κατάσταση που επικρατούσε πριν την ελληνογαλλική συμφωνία. Το «deal» που είχε γίνει έμοιαζε ως μάννα εξ ουρανού για τους μηχανικούς της 331 Μοίρας και τους ιπταμένους που πετούν με τα πολύτιμα «Δελταπτέρυγα».
Και εκείνο που φάνηκε από την ημέρα που έφταναν τ’ ανταλλακτικά στην Τανάγρα ήταν η διάθεση για δουλειά και επαναφορά των αεροσκαφών στην διαθεσιμότητα.
Περίπου τρία χρόνια μετά υπάρχουν οι ενδείξεις ότι τ’ ανταλλακτικά δεν βρίσκονται σε μια διαρκή γραμμή παραγωγής, κάτι που δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Γι’ αυτό υπάρχει μια μεγάλη συζήτηση σε στρατιωτικό επίπεδο για την μεταγενέστερη, πολυετή υποστήριξή τους.
Και στο σημείο αυτό οι Γάλλοι, σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, επισημαίνουν ότι έχει τεθεί ζήτημα και στην Armee De L’ Air για τα Mirage 2000-5, τα οποία είναι λίγο περισσότερο από 20 μαχητικά.
Τα παραπάνω θυμίζουν λίγο πολύ μια κατάσταση που διαμορφώνονταν από το 2005 και μετά, όταν δηλαδή οι Γάλλοι επιχειρούσαν να προωθήσουν τα Rafale, έναντι των Mirage.
Το πέρασμα τόσων ετών πάντως και οι καταστάσεις που διαμορφώνουν τις διαθεσιμότητες, φανερώνουν ότι όσο τα χρόνια περνούν, αν και τα «Dash5» έχουν μπροστά τους επιχειρησιακή ζωή, η υποστήριξη λαμβάνει πλέον τη μορφή σταγονόμετρου.
Και μπορεί όπως σημειώνουν στρατιωτικές πηγές βασικά συστήματα να βρίσκονται στην αγορά σε επάρκεια, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με ήσσονος σημασίας ανταλλακτικά τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στην πορεία προς την διάθεση του αεροσκάφους ή μη.
Έμπειροι αεροπόροι τονίζουν ότι το Mirage 2000-5 παραμένει ένας ξεχωριστός πολλαπλασιαστής της αεροπορικής ισχύος στον ουρανό του Αρχιπελάγους, έχοντας αποδείξει την επιχειρησιακή του αξία στις αποστολές εθνικής σημασίας.
Γάλλοι και Έλληνες επιτελείς αντιλαμβάνονται ότι όσο υπάρχει αυτό το πρόβλημα από την κατασκευάστρια εταιρεία, τα Mirage είναι βέβαιο ότι τείνουν προς την απαξίωσή τους.
Και οι δυο χρήστες λένε οι ίδιες πηγές αναζητούν την φόρμουλα η οποία είτε θ’ αλλάξει την υφιστάμενη κατάσταση, είτε θα δώσει μια διαφορετική λύση.
Το αεροπορικό επιτελείο έχει εισηγηθεί, όπως πρώτη είχε αποκαλύψει η Hellasjournal, την αύξηση του αριθμού των Rafale ώστε να μπορεί να διατηρήσει το στρατηγικό αεροπορικό προβάδισμα στο FIR Αθηνών αλλά και στον ουρανό της Αν. Μεσογείου.
Πολλές είναι οι προσπάθειες που είναι σε εξέλιξη ώστε η αύξηση αυτή να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με μια συμφωνία που ν’ αφορά τουλάχιστον τα Mirage 2000-5 που είναι σε επιχειρησιακή διαθεσιμότητα.
Ο δίαυλος επικοινωνίας είναι ανοιχτός προς τρία διαφορετικά μέτωπα, με την Ινδία κι ακόμη μια Αραβική χώρα, με γειτονικό κράτος της Γηραιάς Ηπείρου και με την κατασκευάστρια εταιρεία η οποία έχει σχεδιάσει ένα πλάνο συγκέντρωσης των Mirage και προώθησής τους σε έναν ή δυο νέους αγοραστές που είναι ή δεν είναι χρήστες του «Δελταπτέρυγου».
Οι συζητήσεις διευρύνονται και σε πολιτικό επίπεδο με τους αρμόδιους αξιωματούχους ν’ απεργάζονται σχέδια που εισηγούνται οι επιτελείς τους.
Για την Ελλάδα το μεγάλο στοίχημα είναι διπλό.
Από τη μια πλευρά να μην υπάρχει μείωση της οροφής του αεροπορικού στόλου κι από την άλλη να υπάρχει η ποιοτική υπεροχή και τα όπλα που είναι ικανά να φέρουν μόνο τα γαλλικά μαχητικά ως πλατφόρμες στρατηγικού χαρακτήρα.
Την ίδια στιγμή, ανάμεσα στις συνομιλίες, είτε αυτές γίνονται σε επίπεδο επιτελείων, είτε σε πολιτικό, επισημαίνεται από πηγές στο αεροπορικό επιτελείο, ότι εξελίσσονται συζητήσεις με τους Γάλλους οι οποίες δεν σχετίζονται μόνο με την μελλοντική τύχη των εν λειτουργία Mirage 2000-5, αλλά και με συμφωνίες που έχουν να κάνουν με την ελληνική αεροπορική βιομηχανία.
Από την Αθήνα και το επιτελείο στοιχειοθετούν όλα εκείνα τα επιχειρήματα που απαιτούνται για να συνομιλήσουν για ένα υποσκευαστικό έργο που θα μπορούσε ν’ αναλάβει η ελληνική εταιρεία. Ήδη υπάρχουν αρκετά δείγματα μέσω των τελευταίων συμφωνιών που έχουν προκύψει, από τα οποία φαίνεται το έργο που αναλαμβάνουν ελληνικές εταιρείες.