«Η Εκκλησία οφείλει να έχει λόγο για το Κυπριακό»
γράφει η Φανούλα Αργυρού*
Δύο μεγάλες φυσιογνωμίες που ξεχωρίζουν στην πρόσφατη ιστορία της Ελληνικής Νήσου Κύπρου και στην υπεράσπιση των εθνικών της δικαίων και ελευθερίας είναι α) ο μ. Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος Α’ και β) ο νυν Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Γεώργιος.
Η φετινή Αρχιεπισκοπή Εγκύκλιος διαβάστηκε σε όλες τις Εκκλησίες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Απευθύνεται ανοικτά και απερίφραστα και προειδοποιεί τόσο την ΜΗΤΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ για τις καταστροφικές συνέπειες των ενεργειών της, όσο και τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας που εκλιπαρεί…τον κατακτητή για συνομιλίες από εκεί που έμειναν άκουσον άκουσον στο Κράν Μοντανά! Προειδοποιεί την Ελλάδα, (εγγυήτρια δύναμη με υπογραφή), να υπερασπίζεται την ελευθερία και ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Υπό το ανήσυχο κλίμα που επικρατεί λόγω των πολλαπλών ενδείξεων ότι η κυβέρνηση των Αθηνών εγκατέλειψε την Κυπριακή Δημοκρατία για ξένα συμφέροντα και εκείνα της ΤΟΥΡΚΙΑΣ, του αιμοσταγούς κατακτητή για 50 χρόνια της μισής μας πατρίδας. Λέγει μεταξύ πολλών ξεκινώντας με την Ανάσταση του Κυρίου:
«…Η Εκκλησία, προβάλλοντας για δύο χιλιάδες χρόνια την Ανάσταση του Χριστού ,δεν προσφέρει επιστημονικές αποδείξεις του υπερφυούς αυτού γεγονότος. Καλεί όλους με την προτροπή «εξέρχεσθε οι πιστοί εις την Ανάστασιν» σε βιωματική εμπειρία του γεγονότος… η πίστη δεν επιδέχεται επιστημονική τεκμηρίωση. Μάρτυρες της Αναστάσεως υπήρξαν οι Απόστολοι, οι Μυροφόρες γυναίκες …»
Συνεχίζει με τα 50 χρόνια τουρκικής κατοχής
«…Αν τα 50 χρόνια της κατοχής για κάποιους άλλους φαίνονται πολλά, οι Έλληνες που μετρούμε τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια στον τόπο αυτό, έχουμε άλλη μονάδα μέτρησης του χρόνου, πολύ μεγαλύτερη από το βιολογικό όριο μιας γενιάς. Ζήσαμε κι άλλες μεγαλύτερες, σε χρονική διάρκεια, κατοχές. Τη σκυτάλη που πήραμε από τον Τεύκρο και τον Αγαπήνορα, τον Ευαγόρα και τον Ονήσιλο, τον άγιο Σπυρίδωνα και τον άγιο Νεόφυτο, τον Αυξεντίου και τον Μάτση θα την παραδώσουμε οπωσδήποτε στις επόμενες γενιές όσος χρόνος κι αν χρειασθεί. Το χρέος μας είναι ξεκάθαρο: να περιφρουρήσουμε την τιμή και την εθνική αξιοπρέπειά μας και να ανακτήσουμε την ελευθερία της πατρίδας μας. Για όσο χρόνο η μισή πατρίδα μας παραμένει υπό κατοχή και η υπόλοιπη κινδυνεύει, δεν έχουμε το δικαίωμα επανάπαυσης και ολιγωρίας.
Μέσα στο ορυμαγδό των συγκρούσεων στην περιοχή μας και στις αναβαθμιζόμενες απαιτήσεις της κατοχικής δύναμης, θεωρούμε ότι είναι σφάλμα η αποδοχή των νέων τουρκικών προϋποθέσεων για επανέναρξη διαλόγου για επίλυση του προβλήματος μας. Η Τουρκία δεν επιδιώκει διάλογο. Επιδιώκει επιβολή των απαράδεκτων θέσεων της στην πλευρά μας.
Οφείλουμε, υπό τις περιστάσεις, όσο οδυνηρό και ανεπιθύμητο κι αν είναι για μας, να περιφρουρήσουμε, επί του παρόντος, ό,τι κατέχουμε, κυρίως την κρατική μας υπόσταση, και να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και για τον λαό μας. Είμαστε ισότιμο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δικαιούμαστε κι εμείς ό,τι απολαμβάνουν όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι.
Παράλληλα οφείλουμε να ενισχύσουμε την άμυνά μας, δίνοντας το μήνυμα ότι όχι μόνο κάθε προσπάθεια επέκτασης της κατοχής θα έχει μεγάλο κόστος για τον εχθρό αλλά και ότι δεν θα αποδεχθούμε ποτέ τα τετελεσμένα της εισβολής και κατοχής και ότι θα εργαζόμαστε συνεχώς για αποκατάσταση των δικαιωμάτων όλων των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου.
Θεωρούμε απαραίτητη προϋπόθεση για επιτυχία του αγώνα μας την κοινή δράση Ελλάδας και Κύπρου σε όλα τα μέτωπα για την προώθηση του εθνικού μας θέματος. Και μας ανησυχεί ιδιαίτερα η πρόσφατη απόφαση στο Συμβούλιο της Ευρώπης για το Κόσσοβο, που λήφθηκε με ελληνική εισήγηση. Επιτείνονται μάλιστα, οι φόβοι μας για επαλήθευση των φημών ότι η Ελλάδα αποδέχτηκε εισήγηση της Τουρκίας όπως το Κυπριακό μη επηρεάσει την ανάπτυξη των μεταξύ τους σχέσεων.
Απευθύνουμε αγωνιώδη έκκληση προς την Κυβέρνηση της Μητρός Πατρίδας: «Ακούστε, όσο είναι καιρός, τη φωνή μας. Κρατηθήκαμε για αιώνες στη γη των πατέρων μας με πολλές θυσίες και ποταμούς αιμάτων. Φαίνεται, όμως, πώς οι καιροί άλλαξαν κι αν δεν ενεργήσουμε αμέσως και με τρόπο αποτελεσματικό, φοβούμαστε ότι σέ λίγο ως Ελληνισμός θα είμαστε παρελθοντική αναφορά για τη Κύπρο. Αντέχετε μια τέτοια καταδίκη της Ιστορίας; Εμείς δεν θα εγκαταλείψουμε τον αγώνα. Η υπερ-τρισχιλιετής Ελληνική παρουσία μας στην Κύπρο, όμως, μας δίνει το δικαίωμα να απαιτούμε τη συμπαράταξη ολόκληρου του Έθνους!…»
Ολόκληρη η Εγκύκλιος εδώ
Η συνέντευξη της Α.Μ Αρχιεπισκόπου κ.κ. Γεωργίου στην «Σημερινή» 4.5.2024 εδώ:
«Σ»: «Αν πέσει η Κύπρος, πέφτει και η Ελλάδα» – «Η Εκκλησία οφείλει να έχει λόγο για το Κυπριακό»
ΟΧΙ στις ερμαφρόδιτες λύσεις
Η δραματική έκκληση του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου κ.κ. Γεωργίου, μας φέρνει στο νου και την χριστουγεννιάτικη εγκύκλιο του Μακαρ. Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου Α’ 25 Δεκεμβρίου 1995. Όταν με το ίδιο σθένος και εθνικό καθήκον η Α.Μ ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Α’ κάλεσε το λαό να πεί «ΟΧΙ στις ερμαφρόδιτες λύσεις, πέστε όχι στους λωτούς» εννοώντας την βρετανο-τουρκική ραδιουργία της ρατσιστικής Δικοινοτικής, Διζωνικής Ομοσπονδίας.
Είπε τότε μεταξύ άλλων: «…Χρειαζόμαστε το υπερήφανο ελληνικό ΟΧΙ σε υποδείξεις ή πιέσεις για αποδοχή ερμαφρόδιτων λύσεων… Γιορτάζουμε Χριστούγεννα μέσα σε συνθήκες ημικατοχής της πατρίδας μας…δεν πρέπει να υποκύψουμε και να δεχθούμε λύσεις, που όχι μόνο δεν αποκαθιστούν τα δικαιώματα του λαού μας, αλλά θέτουν τα θεμέλια για ολοκληρωτική καταστροφή και μελλοντική τουρκοποίηση όλης της Κύπρου… Μας ζητούν να απαρνηθούμε πατρογονικές εστίες, αλλά και δημοκρατικές αρχές για να μας δώσουν τι; Μήπως κάποια από τα δικά μας εδάφη που μας άρπαξαν;
Μη δεχθείτε να φάτε τους λωτούς που σκόπιμα σας προσφέρουν, για να λησμονήσετε τις πατρογονικές σας εστίες. Μην προδώσετε τους τάφους των πατέρων σας. Από τη δική σας αντίσταση, από τη δική σας αντοχή, από τη δική σας επιμονή και αγωνιστική απαίτηση των πατρογωνικών σας εστιών, θα εξαρτηθεί βασικά η έκβαση του αγώνα μας».
Και είπαμε το ΟΧΙ στις 24 Απριλίου 2004. Αλλά οι «ηγέτες» Κύπρου και Ελλάδας δεν το σεβάστηκαν δυστυχώς …και 20 χρόνια αργότερα ο ολοκληρωτικός κίνδυνος βρίσκεται προ των πυλών έτσι και η μεγάλη προειδοποίηση/ερώτημα προς κυβέρνηση Αθηνών (ταυτόχρονα και Προεδρικό Κύπρου) της Α.Μ του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου: «Αντέχετε μια τέτοια καταδίκη της Ιστορίας; Αν πέσει η Κύπρος, πέφτει και η Ελλάδα».
Ας το βάλουμε πιο απλά, ενθυμούμενοι τον Ελευθέριο Βενιζέλο: Αντέχετε μια τέτοια ΑΤΙΜΙΑ;
Η Κύπρος είναι Ελληνική για 3 και πλέον χιλιάδες χρόνια
Η κα Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου στην Ουάσιγκτον
Και για όσους εγκάθετους, φιλότουρκους, αδιάβαστους ή ξένους που τολμούν να αμφισβητούν την για 3 και πλέον χιλιάδες χρόνια ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ της Νήσου Κύπρου περιλαμβανομένου και του βρετανικού Φόρειν ΄Οφις, θυμίζω ότι για δεκαετίες η πιο κάτω ιστορική παρακαταθήκη που δέσποζε στην ιστοσελίδα του Βρετανικού Υπουργείου Άμυνας, το 2009 κατατέθηκε στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο στο σύνδεσμο που παραθέτω.
Υ.Γ. Εμείς εντοπίσαμε ενωρίς και γράψαμε για την εγκατάλειψη της Κύπρου, από τις δηλώσεις της υφυπουργού κας Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου στις ΗΠΑ . Βλέπε εδώ 26.2.2024
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Φωτογραφία υπογραφής «Συνθήκης Εγγυήσεως» 16.8.1960 εκ μέρους της Ελλάδας υπέγραψε ο Γεώργιος Χριστόπουλος
Ιστορία της Κύπρου Λίγες χώρες έχουν ιστορία πάνω από 10.000 χρόνια, όμως σχεδόν 8.000 χρόνια προ Χριστού η νήσος Κύπρος ήταν ήδη κατοικημένη και διένυε τη νεολιθική εποχή της. Μία από τις πλέον σημαντικές ανασκαφές που έγιναν στη χώρα αυτήν ήταν η ανακάλυψη του χαλκού, copper, ή Kuprum στα Λατινικά, από τον οποίο και πήρε το όνομα Κύπρος, η ελληνική ονομασία της Κύπρου.
Η στρατηγική θέση της νήσου, τα αποθέματα χαλκού και η ξυλεία της ήταν εκείνα που έφεραν τους πρώτους Έλληνες στο νησί πριν από 3.000 και τόσα χρόνια, προς το τέλος των Τρωικών πολέμων. Εγκαταστάθηκαν στο νησί, φέρνοντας μαζί τους και δημιουργώντας την ελληνική ταυτότητα.
Διά μέσου των αιώνων η Κύπρος πέρασε από πολλούς δυνάστες, περιλαμβανομένων των Αιγυπτίων, Ασσυρίων και Περσών, που αντικατέστησαν τον Μέγα Αλέξανδρο και τους Ρωμαίους, προτού η Κύπρος γίνει μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αργότερα ήλθαν οι Σταυροφόροι, οι Φράγκοι, Λουζινιανοί και Ενετοί, οι Οθωμανοί και οι Βρετανοί.
Η Κύπρος κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1960, για πρώτη φορά έπειτα από 3.500 χρόνια, όμως η ελληνική ταυτότητα της γλώσσας και πολιτισμού είχε διατηρηθεί.
MINISTRY OF DEFENCE
Cyprus History
Few countries can trace the course of their history over 10,000 years, but in approximately 8,000 BC the island of Cyprus was already inhabited and going through its Neolithic Age. Of all the momentous events that were to sweep the country through the next few thousand years, one of the most crucial was the discovery of copper – or Kuprum in Latin – the mineral which took its name from “Kypros”, the Greek name of Cyprus, and generated untold wealth.
The island’s strategic position, its copper deposits and its timber attracted the first Greeks who came to the island over 3,000 years ago at the end of the Trojan wars. They settled down, bringing in with them and establishing the Greek identity.
Over the centuries Cyprus came under the sway of various rulers including the Egyptians. Assyrians, Persians, the successors to Alexander the Great and the Romans, before Cyprus became part of the Byzantine Empire. Later came the Crusaders, the Frankish Lusignans and Venetians, Ottomans and British.
Cyprus gained its independence in 1960, for the first time in 3,500 years, but the Greek identity of language and culture has been retained.
http://webarchive.nationalarchives.gov.uk/+/http:/www.mod.uk:80/DefenceInternet/DefenceFor/ServiceCommunity/ACyprusPosting/Background/
ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 12/5/2024