Κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα ένα μικρό μόλις 30 σελίδων βιβλίο του αγαπητού νομικού Πάνου Ιωαννίδη με τον τίτλο «ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΕΡΩΤΑΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ» με τον υπότιτλο «Κυπριακή Δημοκρατία & Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ) και Πρόταση Ελάχιστης Επιδίωξης για την Κύπρο». Εκδόσεις ΓΕΡΜΑΝΟΣ (Θεσσαλονίκη) πρώτη έκδοση Σεπτέμβριος 2023.
Η έκδοση αυτή μας φέρνει στο νου την προ του δημοψηφίσματος 2004 εποχή. ΄Όταν εκδόθηκαν ουκ ολίγα βιβλία και γράφτηκαν εκατοντάδες άρθρα, εξηγώντας στο λαό τι ακριβώς σήμαινε και περιλάμβανε το λεγόμενο «Σχέδιο Ανάν» των 9,000 τόσων σελίδων… Το βρετανικό «Σχέδιο Ανάν» ήταν βασισμένο στην διαιρετική απαρτχάιντ βρετανο-τουρκική δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία, την οποία ο λαός απέρριψε ταυτόχρονα με το «Σχέδιο Ανάν», καθόσον πάνω σ΄αυτήν ήταν σχεδιασμένο και εκείνο το έκτρωμα.
Η ΔΔΟ είναι η ραχοκοκκαλιά κάθε διχοτομικής, διαιρετικής υποτιθέμενης λύσης που προωθούν οι Βρετανοί με βοηθούς τους Αμερικανούς, Ρώσους και γενικά το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με πρωτοπαλίκαρο τον κάθε Γενικό του Γραμματέα. Ο λαός το απέρριψε με ένα δυνατό 76% απορρίπτοντας και την ΔΔΟ. Αυτό αναγνώρισε, με ανάρτηση στην ιστοσελίδα της, ακόμα και η διζωνική «International Crisis Group». Οι μόνοι που δεν σεβάστηκαν τη απόφαση του λαού ήταν οι ηγέτες του. Με πρώτο τον τότε Πρόεδρο μ. Τάσο Παπαδόπουλο, όσο και των λοιπών «φεουδαρχών» των κομμάτων μέχρι σήμερα (με μοναδική εξαίρεση το ΕΛΑΜ και ΕΔΕΚ).
Η έκδοση «ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΕΡΩΤΑΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ» ήλθε σε μια τέτοια κατάλληλη στιγμή. Να διαφωτίσει το κοινό, το οποίο μπερδεύουν οι υποκρισίες και ψευτιές των διαφόρων. Τονίζει τις αλήθειες που βιάζονται καθημερινά, τόσο από αδιάβαστους, ανίκανους και ανάξιους πολιτικούς Κύπρου και Ελλάδας, όσο και από ενσυνείδητους υποκριτές εις βάρος των εθνικών συμφερόντων της πατρίδας μας, και όχι μόνο…
Το βιβλίο λοιπόν εξηγεί, σε μόνο 30 σελίδες, τι ακριβώς σημαίνει ΔΔΟ και ποιος ευθύνεται. Προτείνει και αλλαγή πορείας, για τη σωτηρία του Ελληνισμού και της Κυπριακής Δημοκρατίας από την πλήρη τουρκοποίηση, στην οποίαν στοχεύει η βρετανο-τουρκική ΔΔΟ από το 1956 και το σχέδιο Δρ. Νιχατ Ερίμ για επανάκτηση της Κύπρου σε συνεργασία με το Λονδίνο και η οποία καμία σχέση έχει με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, όπως ψευδώς διαλαλούν οι διάφοροι διζωνικοί παπαγάλοι…
Ψήφισμα 649/90
Στις σελίδες 7-8-9 γράφει : «Η ΔΔΟ με πολιτική ισότητα» θα συνεπάγεται την διάλυση του κράτους για να διαμοιραστεί η κυριαρχία στα δύο νέα μορφώματα…το 649/90 προωθήθηκε από τους Βρετανούς και το δέχθηκε ο Γιώργος Βασιλείου για να νομιμοποιηθεί η ΔΔΟ… μέχρι το 1990 ήταν ανύπαρκτη ως πολιτική ορολογία… το 649/90 παραβιάζει πολλαπλά το Χάρτη του ΟΗΕ, το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, τις Αρχές Ανθρωπάκων Δικαιωμάτων…
Απλώς ενισχύω.
Ο Γ. Βασιλείου μάλιστα ευθύνεται για το ψήφισμα 649/90 (που δέχθηκε δίχως καμία λαϊκή έγκριση). Εξού και οι Βρετανοί τον χαρακτήρισαν «precious asset» («πολύτιμο κεφάλαιο») έχοντας υποστηρίξει την υποψηφιότητά του… Ο Γιώργος Βασιλείου είχε δεχθεί, (δήλωση Γκ. Φειζέλ του ΟΗΕ) το 99% των τουρκικών αξιώσεων. Ο δε μ. ΄Υπ. Αρμοστής της Κύπρου στο Λονδίνο Τάσος Παναγίδης είχε πει και αυτός στους αξιωματούχους του Φόρειν ΄Οφις ότι ο Γ. Βασιλείου έκανε ότι του ζήτησαν, τι άλλο να έκανε…
Σημ. Τον Ιούλιο του 1987 η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του βρετανικού Κοινοβουλίου είχε αποφασίσει (και πρότεινε στο Φόρειν ΄Οφις) λύση συνομοσπονδίας και εμπόριο των κατεχομένων με τον έξω κόσμο…
Χρειαζόντουσαν όμως κάποια νομιμοποίηση της ΔΔΟ που δεν υπήρχε μέχρι τότε (1990), καθόσον οι κατευθυντήριες γραμμές Μακαρίου/Ντενκτάς 1977 και Κυπριανού/Ντενκτάς 1979 δεν ήταν «Συμφωνίες» και δεν έφεραν υπογραφές, αλλά απλές οδηγίες προς τους διαπραγματευτές και τίποτα περισσότερο, που κρατήθηκαν στα πρακτικά των συναντήσεων. Δυστυχώς, τόσο από δικούς μας όσο και ξένους και τον ΟΗΕ πλασαρίστηκαν λίγο αργότερα σιγανά και σταδιακά από τους υποστηρικτές της ΔΔΟ ως τάχα «Συμφωνίες» ως άλλοθι για την προώθησή της. Μέχρι σήμερα, αυτό παραμένει μια ΜΕΓΑΛΗ ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΚΑΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ. Έτσι, βρήκαν τον Γιώργο Βασιλείου να δεχθεί το ψήφισμα 649/90 που ετοίμασαν οι Βρετανοί, για να «νομιμοποιήσουν» την ΔΔΟ και να ανοίξει πλέον ο δρόμος για να μας σερβίρουν τις συνομόσπονδες «Ιδέες Γκάλι», που απέρριψε ο λαός με λαϊκές διαδηλώσεις, και που συνεχίστηκαν με το «Σχέδιο Ανάν» και με το Κράν Μοντανά μέχρι σήμερα…
Ο Μακάριος είχε δεχθεί την ΔΔΟ παρασκηνιακά δίχως τη γνώση και έγκριση του λαού, το είχε πει στους Βρετανούς και Αμερικανούς από το 1975. ΄Όμως δεν την υπέγραψε, στις δε κατευθυντήριες γραμμές του 1977 ζήτησε από τον Ραούφ Ντενκτάς να μην αναφέρεται πουθενά η λέξη «διζωνική», για να του διδόταν καιρός «να προετοίμαζε το λαό του»… Δεν πρόλαβε, γιατί πέθανε.
Ο Σπύρος Κυπριανού, που διαδέχθηκε τον Μακάριο, δεν δέχθηκε την ΔΔΟ. Γεγονός, που επιβεβαιώθηκε από την Άντζελα Γκίλον του νομικού τμήματος του Φόρειν ΄Οφις, όταν μέρες πριν την μονομερή ανακήρυξη του ψευδοκράτους από τον Ρ. Ντενκτάς το 1983, ρωτήθηκε αν ο Σπ. Κυπριανού την είχε δεχθεί και προς τιμήν της απάντησε με ένα ΟΧΙ. Παρ’ όλ’ αυτά, η ΑΠΑΤΗ συνεχίστηκε από όλους τους μετέπειτα Προέδρους…
649/90, ΔΔΟ και Ευρωπαϊκό Κεκτημένο
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ισχυρότερη τεκμηρίωση για το γεγονός ότι «η ΔΔΟ παραβιάζει και δεν συμβιβάζεται με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα», από τις δηλώσεις του Τουρκοκύπριου καθηγητή Δρ. Ερόλ Κειμάκ. Στις 8 Φεβρουαρίου 2017 ο Δρ. Κειμάκ σε σεμινάριο στο Λονδίνο, προεδρεύοντος του Σερ Ντέιβιντ Χάνει με συνομιλητή τον πρώην πρέσβη της ΚΔ, Δρα Μιχάλη Ατταλίδη, εν τη παρουσία και του τότε Υπ. Αρμοστή στο Λονδίνο Ευριπίδη Ευρυβιάδη δήλωσε απερίφραστα:
«Η Διζωνική βρίσκεται αντίθετη με τα δημοκρατικά ιδεώδη, δεν συμβιβάζεται με αρχές Δημοκρατίας και ανθρώπινα δικαιώματα», και τόνισε:
«…Και θα πρέπει να είμαι πολύ προσεκτικός εδώ, γιατί επιδιώκουμε μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Η οποία είναι μια ομοσπονδία με διαμοιρασμό εξουσίας. Δεν επιδιώκουμε μια δημοκρατία, δεν επιδιώκουμε σταθερότητα, ή πολλά άλλα πράγματα που γνωρίζετε, επιδιώκουμε μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία.
Όμως, υπάρχουν συγκρουόμενες αξίες εδώ, κάποιες από αυτές λένε ότι το σύστημα πρέπει να είναι όσο δυνατόν γίνεται δημοκρατικό, ότι το σύστημα πρέπει να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, ακόμα περισσότερο, με την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, η λύση πρέπει να συμβαδίζει με το ευρωπαϊκό κεκτημένο… στο τέλος της ημέρας πρέπει να καταλάβουμε ότι η δομή των διαπραγματεύσεων είναι μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, και το πώς χειριζόμαστε το θέμα των περιουσιών και του εδαφικού. Το τι συζητείται σήμερα είναι παρόμοιο με το περιεχόμενο του Σχεδίου Ανάν, αλλά, λόγω του ότι η Κύπρος έγινε μέλος της ΕΕ από τότε και επειδή οι Ελληνοκύπριοι και η ΕΕ δεν έχουν το στομάχι να επαναδιαπραγματευθούν την ένταξη της Κύπρου, θα πρέπει να επανερμηνευθεί το Πρωτόκολλο 10, διότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία παραβιάζει τους νόμους της ΕΕ σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι Τουρκοκύπριοι φοβούνται ότι μπορούν οι Ελληνοκύπριοι να τους πάρουν στα δικαστήρια και να ανατρέψουν οποιεσδήποτε συμφωνίες…».
Ο καθηγητής Κεϊμάκ, σύμφωνα με το βιογραφικό του που ανάρτησαν τότε οι διοργανωτές, συνεργάστηκε για εκθέσεις με την ειρηνευτική δύναμη, με το ΠΡΙΟ Νορβηγίας και άλλους οργανισμούς, διετέλεσε σύμβουλος του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ντερβίς Έρογλου, δούλεψε στενά με τη διαπραγματευτική ομάδα των Τουρκοκυπρίων μεταξύ 2010 και 2015, και ήταν μέλος των τεχνικών επιτροπών το 2004 που δούλεψαν με τα Ηνωμένα Έθνη για την ολοκλήρωση του «Σχεδίου Ανάν».
Βλέπε άρθρο Φ.Α. στη «Σημερινή», 28.2.2017, «Διζωνική vs Δημοκρατία». https://simerini.sigmalive.com/article/2017/2/28/dizonike-vs-demokratia/
Φωτογραφία της εκδήλωσης, στη μέση ο Σερ Ντέιβιντ Χάνει πλαισιωμένος από τον Δρ. Ε. Κειμάκ και Δρ. Μ. Ατταλίδη.
Ισραήλ – ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΚΥΠΡΟ
Τα αιματηρά πρόσφατα γεγονότα στο Ισραήλ με την επίθεση της Χαμάς από τα νότια σύνορά του, κτυπούν ΚΑΜΠΑΝΕΣ στην ημικατεχόμενη Κύπρο. Όταν οι μυστικές υπηρεσίες μιας χώρας όπως το Ισραήλ «πιάστηκαν στο ύπνο» τι πρέπει να υπολογίζει ένας σε περίπτωση παρόμοιας ενέργειας των Τούρκων στην Κυπριακή Δημοκρατία όταν μόνο στα ελεύθερα της εδάφη υπάρχουν 6-7% μουσουλμάνοι; Όπως δήλωσε ειρωνικά και ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός…
Η Κύπρος βρίσκεται αντιμέτωπη με παρόμοιο και μεγαλύτερο κίνδυνο. Η αλλαγή πορείας είναι αναπόφευκτη για τη σωτηρία του Ελληνισμού. Εναλλακτική στρατηγική υπάρχει, ηγέτες με τόλμη χρειάζεται ο τόπος να απαλλαγεί από τις ΑΠΑΤΕΣ. Έχοντας υπόψη ότι «ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ» (Κώστας Χατζηκωστής «Σημερινή» 24.5.1993.)