HellasJournal
Η Εύα Καϊλή θα βρίσκεται προφυλακισμένη σε βελγική φυλακή εδώ και τέσσερις μήνες, αυτή τη Δευτέρα. Και ποτέ δεν προβλήθηκε κάποιος πειστικός λόγος από το δικαστικό σύστημα πέρα από το Quiévrain για να δικαιολογήσει αυτόν τον εγκλεισμό, ο οποίος ωστόσο μπόρεσε να είναι τόσο παραγωγικός, ώστε τροφοδότησε τον τοπικό τύπο με στοιχεία του φακέλου, φυσικά μόνο εις βάρος της Ελληνίδας ευρωβουλευτού.
Έτσι ξεκινά το άρθρο του ο Jean Quatremer, ανταποκριτή για την Ευρώπη της εφημερίδας Liberation. Σημειώνει τα εξής:
Υπενθυμίζουμε ότι αυτή η Ελληνίδα σοσιαλίστρια ευρωβουλευτής, πρώην Αντιπρόεδρος της Ευρωβουλής, είναι μία από τους πρωταγωνιστές του λεγόμενου Κατάργκεϊτ. Αν και ο ρόλος της είναι περιθωριακός, ήταν αυτή που πέρασε τον περισσότερο χρόνο σε ένα βελγικό cul-de-basse-fosse, στερώντας της την διχρονη κόρη της, την οποία μπορούσε να δει μόνο για λίγες ώρες εδώ ή εκεί.
Όλα τα άλλα άτομα που στοχοποιήθηκαν από την έρευνα αφέθηκαν ελεύθερα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που οργάνωσαν αυτό που εξακολουθεί, μετά από τέσσερις μήνες θεαματικής έρευνας που διεξήγαγε ο ανακριτής Michel Claise, να είναι μόνο μια απάτη που διαπράχθηκε σε «βάρος» ξένων κυβερνήσεων από μερικά «σπασμένα χέρια», και όχι μια «εγκληματική συνωμοσία» που εμπλέκει ολόκληρη την Ευρωβουλή, όπως ισχυρίστηκαν κάπως γρήγορα ορισμένες εφημερίδες.
Το σκάνδαλο αυτής της σύλληψης μίας φερόμενης ως αθώας, ας θυμηθούμε, είναι ακόμη μεγαλύτερο, διότι, από την Πέμπτη, ο άνθρωπος που οργάνωσε τα πάντα, ο πρώην Ιταλός σοσιαλιστής ευρωβουλευτής, Pier Antonio Panzeri, ανέκτησε με τη σειρά του ένα καθεστώς ημι- ελευθερίας κάτω από ένα ηλεκτρονικό βραχιόλι.
Προηγουμένως, στα τέλη Φεβρουαρίου, ο βασικός συνεργός του Panzeri, Francesco Giorgi, κοινοβουλευτικός βοηθός και σύντροφος της Εύας Καϊλή, είχε αποφυλακιστεί διακριτικά, επίσης με ηλεκτρονικό βραχιόλι.
Ακόμα πιο σεληνιακό
Σήμερα, μόνο δύο άτομα παραμένουν στη φυλακή, η Eva Kaïlí, αλλά και ο Βέλγος σοσιαλιστής ευρωβουλευτής, Marc Tarabella, ο οποίος βρέθηκε μαζί της, στις 10 Φεβρουαρίου, πίσω από τα κάγκελα.
Η πρόωρη σύλληψή του από τη βελγική αστυνομία που έγκρινε ο δικαστής Michel Claise, είναι ακόμη πιο σεληνιακή από εκείνη της Καϊλή, η οποία, τουλάχιστον, πιάστηκε σε «αυτόφωρη» κατάσταση: κατά τη διάρκεια έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε ξενοδοχείο 9 Δεκεμβρίου, βρέθηκαν 600.000 ευρώ, ποσά των οποίων η προέλευση παραμένει αβέβαιη. Μέχρι σήμερα αναφέρθηκαν το Κατάρ, μετά το Μαρόκο και μετά η Μαυριτανία.
Ωστόσο, τίποτα παρόμοιο για τον Tarabella: όχι μόνο η αστυνομία δεν βρήκε τίποτα στο σπίτι του, στο γραφείο ή στους τραπεζικούς του λογαριασμούς, αλλά ψήφισε την άρση της δικής του βουλευτικής ασυλίας για να μπορεί να εξηγηθεί ελεύθερα ενώπιον του δικαστή. Κι όμως, είναι προφυλακισμένος εδώ και δύο μήνες, μόνο και μόνο επειδή ο Πάντζερι είπε ότι του έδωσε μετρητά 120.000 ή 130.000 ευρώ από τα οποία δεν υπάρχει ίχνος.
Χωρίς ποινικό μητρώο δικαιοσύνης
Επομένως, γιατί να κρατάνε προληπτικά μόνο αυτούς τους δύο βουλευτές; Κανονικά, αυτή η μορφή κράτησης δικαιολογείται μόνο εάν υπάρχει κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια.
Ωστόσο, ούτε η Καϊλή ούτε ο Tarabella, που δεν έχουν ποινικό μητρώο, απείλησαν, τραυμάτισαν ή σκότωσαν κανέναν. Επιπλέον, λένε, υπάρχει κίνδυνος διαρροής ή καταστροφής αποδεικτικών στοιχείων ή υποτροπής: ωστόσο, όλα τα αποδεικτικά στοιχεία έχουν κατασχεθεί, ο δικαστικός έλεγχος ανταποκρίνεται στον κίνδυνο διαρροής και η υποτροπή είναι απλώς απίθανη.
Στην περίπτωση του Tarabella, που περίμενε ήσυχα στο σπίτι του για δύο μήνες, το προληπτικό είναι ακόμη πιο μπαρόκ: όχι μόνο θα είχε χρόνο να καταστρέψει τυχόν στοιχεία, αλλά θα μπορούσε να είχε φύγει ή, ας είμαστε τρελοί, να βάλει φωτιά στο Βέλγιο και να προκαλέσει αίμα… Με βάση όσα γνωρίζουμε, η Καϊλή κινδυνεύει στη χειρότερη περίπτωση με πρόστιμο και ποινή φυλάκισης με αναστολή για ξέπλυμα. Μόνο αυτό.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κοιτάζει αλλού
Πρέπει να συγκρίνουμε τη μεταχείριση που επιφύλαξε ο δικαστής Claise σε αυτούς τους ευρωβουλευτές με εκείνη του Serge Kubla, πρώην υπουργού της περιοχής της Βαλλονίας, που κατηγορήθηκε το 2014 για διαφθορά, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και παράνομη κατάχρηση συμφερόντων.
Πόσες μέρες κόλλησε στην τρύπα αυτή η βελγική υπόθεση; Είκοσι τέσσερις ώρες… Ωστόσο, ήταν ένας υπουργός που είχε τα μέσα να καθαρίσει τους φακέλους του και να ασκήσει πίεση στους μάρτυρες.
Επιπλέον, λογαριασμοί στο όνομά του βρέθηκαν σε φορολογικούς παραδείσους και τα ποσά που κατασχέθηκαν ήταν πολλά εκατομμύρια ευρώ… Και μετά από εννέα χρόνια -ναι, εννιά- η βελγική δικαιοσύνη καταδίκασε τον Kubla, στα τέλη Φεβρουαρίου, σε δύο χρόνια φυλάκιση με αναστολή και μέγα πρόστιμο, η συνηθισμένη ποινή σε τέτοιου είδους περιπτώσεις.
Από εκεί και πέρα μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι ο δικαστής Κλαίζ, που θα αποσυρθεί στο τέλος της χρονιάς, θέλει να φύγει προκαλώντας «έκρηξη». Ειδικά που δεν τον ενδιαφέρει καν το αποτέλεσμα: ξέρει ότι η δίκη θα πάρει περίπου δέκα χρόνια…
Η χρήση του προληπτικού στο Βέλγιο είναι τόσο μεταβλητή που σε κάνει να ζαλίζεσαι. Λοιπόν, γιατί το βελγικό δικαστικό σύστημα δεν συνέλαβε καν έναν διευθυντή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τον Εσθονό Margus Rahuoja, ωστόσο κατηγορούμενο για έγκλημα, και όχι για ένα έγκλημα όπως η Εύα Καϊλη, αυτό του βιασμού μιας νεαρής υφισταμένης του (καταδικάστηκε τελικά, μετά από επτά χρόνια διαδικασίας, σε φυλάκιση με αναστολή);
Το πιο συγκλονιστικό είναι ότι, εκτός από μερικούς Ιταλούς σοσιαλιστές ευρωβουλευτές που διαμαρτυρήθηκαν για την τύχη της Εύας Καϊλή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κοιτάζει αλλού.
Αν η υπόθεση είχε γίνει στην Ουγγαρία ή την Πολωνία, μπορούμε εύκολα να φανταστούμε τις κραυγές τους… Θα υπήρχαν δύο μέτρα και δύο σταθμά στην Ένωση, αφού οι δυτικοευρωπαϊκές χώρες δεν μπορούν από τη φύση τους να παραβιάζουν το κράτος δικαίου; Η υπόθεση της Καϊλη αποδεικνύει δυστυχώς ότι αυτό είναι πράγματι έτσι.