Την καταστροφή που έρχεται, είχαν αντιληφθεί οι επιβάτες του υποβρυχίου «Titan», περίπου ένα λεπτό πριν το σκάφος συνθλιβεί και τους παρασύρει στον θάνατο, σύμφωνα με όσα δήλωσε ειδικός στον τομέα των υποβρυχιων.
Συγκεκριμένα, ο Ισπανός εμπειρογνώμονας Χοσέ Λουίς Μαρτίν υποστήριξε στην εφημερίδα της χώρας του, Nius, ότι το υποβρύχιο της OceanGate έχασε τη σταθερότητά του λόγω ηλεκτρικής βλάβης, η οποία το άφησε χωρίς σύστημα πρόωσης, με συνέπεια να οδηγηθεί προς τον πυθμένα «σαν βέλος» και με το φινιστρίνι του στραμμένο προς τα κάτω.
Εκτίμησε, ακόμα, ότι όταν το υποβρύχιο βρισκοταν σε βάθος περίπου 5.600 ποδιών (1.600-1.700 μέτρα), άρχισε ελεύθερη πτώση «σαν να ήταν πέτρα και χωρίς κανένα έλεγχο» για περίπου 3.000 πόδια, μέχρι που στα 8.600 πόδια «έσκασε σαν μπαλόνι» λόγω της ταχύτατα μεταβαλλόμενης πίεσης.
Ο Μαρτίν εκτίμησε ότι οι πέντε επιβάτες έζησαν μια τρομακτική εμπειρία μέσα στο απόλυτο σκοτάδι και στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο καθ’ όλη τη διάρκεια της πτώσης, η οποία είχε διάρκεια από 48 έως 71 δευτερόλεπτα.
Το υποβρύχιο «Titan» έχασε την επικοινωνία με το σκάφος υποστήριξής του την Κυριακή 18 Ιουνίου, κατά τη διάρκεια της κατάβασης στο ναυάγιο του Τιτανικού, ενώ μερικές ημέρες αργότερα, έπειτα από μεγάλη επιχείρηση στην οποία συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, σκάφη από τον Καναδά και τη Γαλλία, ανασύρθηκαν τα συντρίμμια του.
«Όταν το υποβρύχιοέφτασε στα 1.700 μέτρα, παρουσίασε μια ηλεκτρική βλάβη. Έμεινε χωρίς κινητήρα και χωρίς σύστημα πρόωσης. Τότε ήταν που έχασε την επικοινωνία με το Polar Prince», σημείωσε ο Ισπανός εμπειρογνώμονας, οδηγούμενος στην υπόθεση ότι η έλλειψη πρόωσης είχε ως αποτέλεσμα να χάσει τη σταθερότητά του και να αρχίσει να κατεβαίνει γρήγορα προς τον πυθμένα. «Το Titan άλλαξε θέση και άρχισε να πέφτει κάθετα προς τα κάτω, σαν βέλος, λόγω και των 400 κιλών των επιβατών που είχαν στοιβαχτεί στο φινιστρίνι» πρόσθεσε ο Μαρτίν.
Από αριστερά προς τα δεξιά: Χάμις Χάρτινγκ, Σαχζάντα και Σουλέμαν Νταγούντ, Πιέρ Ανρί Ναρζολέ, Στόκτον Ρας
«Φανταστείτε τη φρίκη, τον φόβο και την αγωνία. Πρέπει να ήταν σαν ταινία τρόμου. Λόγω του βάθους και της έλλειψης τόσο φυσικού φωτός όσο και ηλεκτρικού ρεύματος, η ομάδα θα βρισκόταν σε απόλυτο σκοτάδι, καθώς βυθιζόταν προς τον πυθμένα του Ατλαντικού. Σε αυτό το χρονικό διάστημα συνειδητοποίησαν τα πάντα. Είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τι βίωσαν εκείνες τις στιγμές. Μετά από αυτά τα 48 δευτερόλεπτα, ή ένα λεπτό, επέρχεται η κατάρρευση και ο ακαριαίος αιφνίδιος θάνατος», είπε.
Σημειώνεται πως το υποβρύχιο έχασε την επαφή με το μητρικό σκάφος (Polar Prince) περίπου 105 λεπτά μετά την κατάδυση και περίπου 400 μίλια από τις ακτές του νησιού της Νέας Γης στον Καναδά.
Η αμερικανική ακτοφυλακή επιβεβαίωσε το θάνατο των θυμάτων τέσσερις ημέρες αργότερα, ενώ οι έρευνες για την κατάρρευση του υποβρυχίου βρίσκεται σε εξέλιξη.