Η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) βρίσκεται ξαφνικά σε μία άνευ προηγουμένου κρίση: Ο αυταρχικός Βίκτορ Όρμπαν επέλεξε ως «φιλικά και συμμαχικά στρατόπεδα» τις αυλές του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Ταγίπ Ερντογάν, δύο μεγάλων εχθρών της ενωμένης Ευρώπης. Διότι και ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας σκέφτεται για τις Βρυξέλλες, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, όπως και ο ομόλογός του της Ρωσίας.
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
ΠΗΓΗ: Hellas Journal
Μετά από τη Μόσχα, όπου συναντήθηκε με τον εισβολέα Βλαντιμίρ Πούτιν, ο αυταρχικός πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, ταξίδευσε στη Σούσα του Αζερμπαϊτζάν για τη σύνοδο των λεγόμενων «Τουρκικών Κρατών», που μετονομάστηκε σε σύνοδο του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών.
Ο Βίκτορ Όρμπαν δεν ξεχνά βέβαια ότι προεδρεύει για το δεύτερο εξάμηνο του 2024 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το θυμάται πολύ καλά. Το γεγονός αυτό, θεωρεί ότι δεν τον σταματά να κάνει του κεφαλιού του. Ανέλαβε την προεδρία της Ε.Ε. την 1η Ιουλίου και μέσα σε 5 μέρες προκάλεσε πολιτικό «σεισμό» στα υπόλοιπα κράτη-μέλη. Με την επίσκεψη στον Πούτιν δημοσιοποίησε ευρύτατα όσα λέει και πράττει ιδιωτικά μέσα στις συνόδους, στα συμβούλια και στις λοιπές επιτροπές. Υπερασπίζεται τον Ρώσο πρόεδρο σθεναρά.
Για τον Όρμπαν ο εχθρός δεν είναι η Ρωσία, είναι η Δύση, της οποίας όμως είναι μέλος. Για όσους το ξεχνούν, η Ουγγαρία είναι κομμάτι του ΝΑΤΟ. Ο ίδιος την άλλη εβδομάδα θα έρθει στην Ουάσιγκτον για να λάβει μέρος στη Σύνοδο Κορυφής της Δυτικής Συμμαχίας! Λόγω της συμμετοχής της Ουγγαρίας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., ο Όρμπαν μπορεί να “παγώσει” με τα βέτο του και τους δύο οργανισμούς. Κατά τα άλλα οι Αμερικανοί σχεδιάζουν μακροχρόνια αφού, όπως ισχυρίζονται, προβλέπουν ορθά…
Χθες πήγε στην πόλη Σούσα του Αζερμπαϊτζάν ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση του άλλου φίλου του, του επίσης αυταρχικού Ερντογάν. Ο ίδιος βεβαίως τον παράτησε και αυτόν και τους υπόλοιπους ηγέτες και πήγε στο Βερολίνο με την θρήσκα Εμινέ και τον διεφθαρμένο υιό του Μπιλάλ, για να παρακολουθήσουν μαζί τον …θρίαμβο της Τουρκίας εναντίον των Ολλανδών.
Συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Η Ολλανδία κέρδισε και ταπείνωσε, εκτός των Τούρκων παικτών, και τον Ερντογάν. Όσο νικούσε η Εθνική της χώρας του μέχρι το 70ο λεπτό, …έπλεε σε πελάγη ευτυχίας, όπως δείχνουν τα βίντεο και οι φωτογραφίες. Μετά το τέλος και τον αποκλεισμό έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι.
Ο Όρμπαν, λοιπόν, πήγε στη Σούσα για να πανηγυρίσει μαζί με τους τουρκόφωνους ηγέτες την ένταξη της παράνομης και μη αναγνωρισμένης «τδβκ» στη σύνοδο του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών. Διότι εδώ και ένα χρόνο, ο Ερντογάν, ο Όρμπαν, ο Αλίεφ, που ασκεί γενοκτονική πολιτική εναντίον της Αρμενίας και οι υπόλοιποι του Οργανισμού, οργάνωσαν τη χθεσινή φιέστα.
Η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας πληροφορήθηκε τα καθέκαστα και έδρασε, με τη βοήθεια της Ελλάδας και άλλων φιλικών χωρών. Αλλά το βάρος το ανέλαβαν ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης, ο υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κόμπος και μία ομάδα διπλωματών που έλαμψαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
Η πρόταση για ένταξη του ψευδοκράτους στον Οργανισμό Τουρκικών Κρατών ΔΕΝ πέρασε. Όλα τα υπόλοιπα είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Ο νεοσουλτάνος έχασε μέσα στο γήπεδο του, διότι δύο συγκεκριμένες χώρες αρνήθηκαν να βάλουν υπογραφή. Θα δούμε στη συνέχεια και άλλες καλές εξελίξεις. Αυτή η διπλωματική επιτυχία αποδεικνύει στην Αθήνα και τη Λευκωσία ότι πρέπει να αφήσουν τα καλοπιάσματα, να σταματήσουν να είναι τα “καλά παιδιά”. Έχουν την ισχύ του βέτο στα χέρια τους στην Ε.Ε. και πρέπει να αρχίσουν να τη χρησιμοποιούν.
Το ατόπημα του ελεεινού Όρμπαν είναι τεραστίων διαστάσεων. Η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να τον αντιμετωπίσουν, όπως του αξίζει. Πρέπει να βραχυκυκλώσουν την Ουγγαρία στις Βρυξέλλες. Και αν κάνει τον γύρο των ευρωπαϊκών πρωτευουσών, ως προεδρεύων της ΕΕ., να μην τον δεχθούν στην Αθήνα και τη Λευκωσία. Έδρασε ύπουλα εναντίον της Κύπρου, ενώ γνώριζε πως θα αναλάβει την προεδρία της Ε.Ε. και ενώ διαβεβαίωνε τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη ότι θα σταματήσει τα μασκαραλίκια εναντίον της Κύπρου.
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης ας δείξουν επιτέλους το θυμό τους στα όργανα της Ε.Ε. Δεν θα χαλάσει κανένα κλίμα «συναίνεσης» ανάμεσα στους εταίρους. Άλλωστε, στο τέλος-τέλος τι είναι σήμερα η Ένωση. Ένα μάτσο κράτη, που βρίσκονται μονίμως σε αδιέξοδο…