Άλλο ένα εκτενές ρεπορτάζ για τις πολύπλοκες ελληνοτουρκικές σχέσεις στην εφημερίδα Welt, η οποία μέσω μιας ιστορικής αναδρομής, αλλά και απόψεων που διατυπώνουν ειδικοί στο θέμα, επιχειρεί να δώσει απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα που αφορούν την περιοχή.
«Το ΝΑΤΟ, με τον πόλεμο στην Ουκρανία, βιώνει ίσως τη μεγαλύτερη δοκιμασία για τις αντοχές του.
»Την ίδια ώρα και δύο εταίροι του ΝΑΤΟ απειλούν ο ένας τον άλλον με πόλεμο: η Ελλάδα και η Τουρκία (…) Oι δύο χώρες είναι σύμμαχοι στα χαρτιά.
»Στο πρόσφατο παρελθόν βρέθηκαν πολλές φορές στο χείλος του πολέμου (…)
»Σήμερα πλέον οι διαφωνίες εντείνονται ξανά, ενώ μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία και η ενότητα του ΝΑΤΟ είναι πιο σημαντική από ποτέ» παρατηρεί η Welt.
To ρεπορτάζ επιχειρεί να εξηγήσει στο γερμανικό κοινό το ιστορικό των δύσκολων ελληνοτουρκικών σχέσεων και τα βασικά σημεία της διαμάχης στο Αιγαίο.
Θέτει επίσης μεταξύ άλλων το ερώτημα, σχετικά με το «πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση» και απαντά:
«Ούτε οι εντάσεις, ούτε η απειλή κλιμάκωσης είναι νέες, όμως η χρονική συγκυρία είναι μοιραία.
»”To NATO έχει να αντιμετωπίσει πολλά άλλα προβλήματα με την Ουκρανία και τη Ρωσία. Tώρα πρέπει να στρέψει το βλέμμα και προς τον νότο, ώστε να συγκρατήσει δύο εταίρους από το να στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου” αναφέρει ο Τζίμ Τάουνσεντ, υπεύθυνος επί πολλά έτη για θέματα Ευρώπης και ΝΑΤΟ στο αμερικανικό υπ. Άμυνας (…)
»”Oι δύο χώρες επιδίδονται σε ένα είδος χορού κλιμάκωσης και αποκλιμάκωσης. Το πρόβλημα είναι ότι, εάν γίνει κάποιο λάθος, ένας λάθος υπολογισμός, εάν καταρριφθεί ένα αεροσκάφος και σκοτωθούν άνθρωποι, τότε τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν από τον έλεγχο” αναφέρει ο ίδιος».
Τι θα συμβεί όμως στο ΝΑΤΟ αν όντως η μια χώρα στραφεί στρατιωτικά εναντίον της άλλης:
«Δεν υπάρχει προηγούμενο» αναφέρει η Welt.
«Το άρθρο 5 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου ορίζει ότι μια επίθεση κατά χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ συνιστά επίθεση εναντίον όλων, γεγονός που σημαίνει ότι οι όλοι οι σύμμαχοι προστρέχουν σε βοήθεια.
»Η περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ δύο εταίρων του ΝΑΤΟ δεν ρυθμίζεται από τη Συνθήκη».