«Το κόστος που είχε προεκλογικά η τοποθέτηση Κατρούγκαλου δεν σχετιζόταν µε όσα είπε, αλλά µε αυτό που έδειχνε στον κόσµο. Οτι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει σοβαρότητα», σχολίασε ο εκδότης του Documento.
Το Documento να προχωρά σε μία ιδιαιτέρως αιχμηρή ανάλυση υπό τον τίτλο «Ο Καταυλισμός» για την προεκλογική στρατηγική που ακολούθησε το κόμμα του κ. Τσίπρα, αλλά και τα λάθη που «έπεσε» καθόλη την διάρκεια της τελευταίας τετραετίας.
Σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση του Documento, ο εκδότης του Κώστας Βαξεβάνης σημειώνει για τον ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ άλλων ότι «αντί να αλιευτούν νέα στελέχη από τη βάση, πρόσωπα µε κοινωνική καταξίωση και κοινωνική γείωση, δηµιουργήθηκαν τεχνητά διλήµµατα για τον χαρακτήρα του κόµµατος. Το κόµµα θα ήταν αριστερό, δεξιό, κεντρώο; Μόνο ένα δεν τους ενδιέφερε: να είναι σοβαρό! … Το κόστος που είχε προεκλογικά η τοποθέτηση Κατρούγκαλου δεν σχετιζόταν µε όσα είπε, αλλά µε αυτό που έδειχνε στον κόσµο. Οτι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει σοβαρότητα».
Μεταξύ άλλων ο κ. Βαξεβάνης σημειώνει: «Στις εκλογές της 21ης Μαΐου η επιλογή των πολιτών έγινε και είχε συγκεκριµένη διάσταση γιατί υπήρχαν λόγοι. Το να προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, η Αριστερά αν θέλετε, να της αποδώσει µεταφυσικά στοιχεία και να δώσει εξηγήσεις που σχετίζονται αποκλειστικά µε τη θολή σκέψη του κόσµου προέρχεται από την ηθικοπλαστική αντίληψη που επιµένει να δίνει στην πολιτική µάχη, ξεχνώντας όλα τα υπόλοιπα στοιχεία της. Κυρίως δε αυτά που αφορούν τις ευθύνες της. Η επιλογή ψήφου στη Ν∆ και στον Κυριάκο Μητσοτάκη, την ώρα µάλιστα που είχε αποδείξει πόσο επιζήµια είναι η διακυβέρνησή του, µπορεί να είναι άδικη, µπορεί να είναι παράλογη, αλλά είναι αληθινή. Η Ν∆ έχοντας µιντιακή υπεροπλία µπορούσε να δηµιουργεί την πολιτική ατζέντα, να στρεβλώνει το πραγµατικό πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, να δηµιουργεί συνθήκες για να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ απολογούµενος για ό,τι έκανε ή για ό,τι δεν έκανε το 2015, αλλά δεν ήταν παντοδύναµη. Την παντοδυναµία τής την παρέδωσε πολύ πριν από τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ µε την αδυναµία του να λειτουργήσει ως κόµµα, και όχι ως ασκέρι, µε συνέπεια και πειθώ».
Στη συνέχεια ο εκδότης του Documento τονίζει: «(…) Αντί να αλιευτούν νέα στελέχη από τη βάση, πρόσωπα µε κοινωνική καταξίωση και κοινωνική γείωση, δηµιουργήθηκαν τεχνητά διλήµµατα για τον χαρακτήρα του κόµµατος. Το κόµµα θα ήταν αριστερό, δεξιό, κεντρώο; Μόνο ένα δεν τους ενδιέφερε: να είναι σοβαρό! Η αδυναµία παρέµβασης του ΣΥΡΙΖΑ µέσω ΜΜΕ µεγιστοποιήθηκε από την ασχετοσύνη των στελεχών που έβγαιναν στην τηλεόραση. Αδιάβαστοι, πρόχειροι και προβληµατικοί (φυσικά όχι όλοι), πήγαιναν στα κανάλια για να εγγραφούν στην επετηρίδα της αυριανής εκλογής µέσα από τη δηµοσιότητα. Τα κανάλια µε τη σειρά τους καλούσαν τους χειρότερους ακριβώς για να δείξουν την εικόνα της µετριότητας. (…)
Τις πιο κρίσιµες στιγµές τα πεφωτισµένα στελέχη του αντί να παραγάγουν πολιτική, έκριναν απλώς την πολιτική της ηγεσίας και τον κατηγορούσαν άλλοτε για σκανδαλολογία και άλλοτε για ρηχότητα. Πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαν τους ευνούχους, οι οποίοι ξέρουν τα πάντα γύρω από το σεξ αλλά δεν έχουν κάνει ποτέ. Το κόστος που είχε προεκλογικά η τοποθέτηση Κατρούγκαλου δεν σχετιζόταν µε όσα είπε, αλλά µε αυτό που έδειχνε στον κόσµο.
Οτι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει σοβαρότητα. Η επικοινωνιακή οµάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έβγαζε προς τα έξω την πολιτική γραµµή του κόµµατος αλλά προσπαθούσε αγωνιωδώς να ανασκευάσει τις γκάφες της υψηλής πολιτικής διανόησης της απραγίας. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει τελειώσει πολιτικά παρά την ήττα. ∆εν έχει τελειώσει ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ µπροστά σε αυτή την εκλογική µάχη. Ο Τσίπρας πρέπει να ξεφύγει από τη δύναµη της συνήθειας και να εµπιστευτεί όσους τον εµπιστεύονται, όχι αυτούς που δεν εµπιστεύεται».
Ωστόσο, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του άρθρου είναι η κατάληξή του. Στο υστερόγραφο ο κ. Βαξεβάνης επισημαίνει το εξής: «Το πρωί της Παρασκευής έµαθα από την κυρία που απασχολείται κάποιες µέρες µε τον καθαρισµό του σπιτιού µου ότι ψήφισε Ν∆. Οταν τη ρώτησα γιατί, µου απάντησε: «Γιατί οι άλλοι δεν είναι σοβαροί, δεν είναι να τους εµπιστεύεσαι».