Τέμπη, ώρα 23.39 – «Με πήρε τηλέφωνο. Λέει ‘μαμά τρέχα, θα καούμε. Μαμά τρέχα. Μάλλον έχω κόψει το πόδι μου’. Ένα θρίλερ που βλέπεις στην τηλεόραση, το οποίο να το ζεις. Ούτε στον χειρότερο μου εχθρό μου δεν το εύχομαι δηλαδή αυτό».
«Στις 23.29 με πήρε εμένα τηλέφωνο το βράδυ. Λέει ‘μαμά τρέχα, θα καούμε. Μαμά τρέχα. Μάλλον έχω κόψει το πόδι μου’. Ένα θρίλερ που βλέπεις στην τηλεόραση, το οποίο να το ζεις. Ούτε στον χειρότερο μου εχθρό μου δεν το εύχομαι δηλαδή αυτό».
Ο χρόνος γι’ αυτούς τους ανθρώπους έχει παγώσει το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου.
Γονείς που έψαχναν τα παιδιά τους στα επείγοντα, φοιτητές που σώθηκαν την τελευταία στιγμή και δραματικές ιστορίες ανθρώπων που μπλέκονται μεταξύ τους με έναν τρόπο τραγικό.
Τραγωδία στα Τέμπη – «Το χειρότερο πράγμα που έζησα»
Ο Λάζος Παπαζήσης είναι ένας από τους επιζώντες, αλλά κι εκείνος που προσέφερε χείρα βοηθείας σε έναν άλλο επιβάτη, τον Βασίλη, τον νεαρό αγόρι που επέζησε, αλλά και για τη σύντροφό του, Κλαούντια, που «έσβησε» μέσα στα χαλάσματα.
«Βοήθησα πολύ τον Βασίλη από τη Λάρισα που έχασε την κοπέλα του, να επικοινωνήσει με το τηλέφωνο το δικό μου με τους γονείς του».
Λίγες μέρες μετά ο Λάζος θα λάβει ένα μήνυμα στο κινητό του.
«Γεια σας. Είμαι η μητέρα του Βασίλη που του προσφέρατε το τηλέφωνο για να μας ενημερώσει για το ατύχημα. Ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά και να σας ευχηθώ από βάθος της καρδιάς μου να έχετε την υγεία σας και ό,τι καλύτερο εύχομαι στη ζωή σας».
Τραγωδία στα Τέμπη «Είδα διαμελισμένους ανθρώπους»
Ο Λάζος βρισκόταν στο βαγόνι 2. Ακαριαία πήδηξε από το φλεγόμενο τρένο και με το κινητό του τηλέφωνο άρχισε να καταγράφει τις σκηνές της απόλυτης φρίκης.
«Ακούμε ένα ‘μπαμ’ δυνατό. Αρχίζουν σπάνε τα τζάμια από το παράθυρο, σκύβω, πέφτω κάτω. Άρχισαν να πετάγονται γυαλιά στο κεφάλι. Αφού έσβησαν τα φώτα από το τρένο, φωτίζαμε με φακό από το κινητό και μετά ένας ένας πηδήξαμε κάτω. Τσίριζαν τα κορίτσια, που ούρλιαζαν ‘βοήθεια’ και ήταν δύο κορίτσια με κομμένα πόδια.
Κατάφεραν και βγήκαν πάνω στην εθνική οδό. Λίγα λεπτά μετά κατέφτασαν και τα οχήματα της Πυροσβεστικής που τους απομάκρυναν από το σημείο.
Με ασθενοφόρο θα μεταφερθεί στο νοσοκομείο από το οποίο έλαβε εξιτήριο το περασμένο Σάββατο.
«Έζησα αυτά που έβλεπα στις ταινίες»
Ο Κώστας Μυλώνας είναι οδηγός τουριστικού λεωφορείου. Έφτασε πρώτος στο σημείο της πολύνεκρης τραγωδίας και χωρίς δεύτερη σκέψη άρχισε να μεταφέρει τους πρώτους επιβάτες που έβρισκε, στη Θεσσαλονίκη με το λεωφορείο του.
«Ένα θρίλερ που βλέπεις στην τηλεόραση, το οποίο να το ζεις. Είχα πάει Θεσσαλονίκη, είχα αφήσει ένα δρομολόγιο και γύριζα άδειος. Πέρασα μέσα από τα Τέμπη γιατί μου αρέσει η διαδρομή. Ευτυχώς δεν είδα το μπαμ. Λες τώρα πρέπει να βοηθήσεις και σκέφτηκα ότι πρέπει να πάρω τον κόσμο από εκεί για να έρθουν τα ασθενοφόρα να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να ενοχλούνται από τον κόσμο που είναι μια χαρά».
Η διαδρομή μέχρι τη Θεσσαλονίκη βουβή. Από μικρά παιδιά μέχρι ηλικιωμένους, όλοι παρέμεναν σιωπηλοί σε κατάσταση σοκ.
«Πανικός ξέρεις πότε με έπιασε; 05.00 το πρωί έφτασα στο σπίτι, καθάρισα το αυτοκίνητο γιατί είχα δρομολόγιο μετά. 06.00 μπήκα μέσα στο σπίτι και ανοίγω τα κανάλια και βλέπω να παίζεται αυτό το πράγμα. Και όταν βλέπω τα βαγόνια να καίγονται και κατάλαβα τι έβλεπα ότι καίγονταν τότε με έπιασε πανικός».
Τραγωδία στα Τέμπη: «Ήμουν εγκλωβισμένος και έβλεπα τη φωτιά»
Ο κύριος Μυλωνάς επιβίβασε όσους μπορούσε. Άλλοι ταξιδιώτες βρίσκονταν ακόμη μέσα στο φλεγόμενο τραίνο. Ακούστε τη συγκλονιστική μαρτυρία ενός 22χρονου φοιτητή που έβλεπε τη φωτιά να έρχεται κατά πάνω του όσο εκείνος παρέμενε εγκλωβισμένος μέσα σε λαμαρίνες.
«Του Δημήτρη το πόδι ήταν εγκλωβισμένο. Κόψανε λαμαρίνες για να μπορέσουν να το βγάλουν, δεν μπορούσε να μετακινηθεί. Στο σημείο που έχει το κάταγμα, είχε πέσει ένα μεγάλο σίδερο επάνω του και ήταν εγκλωβισμένος», λέει η μητέρα του.
«Είχε γυρίσει το βαγόνι τούμπα και βρέθηκα στην κάτω πλευρά. Όταν τα άνοιξα τα μάτια μου, είχε πέσει ήδη ένας ολόκληρος τοίχος του βαγονιού πάνω στο αριστερό πόδι μου. Ήταν μια κυρία από πάνω μου, η κυρία που καθόταν στη διπλανή θέση», λέει ο 22χρονος.
Τα δευτερόλεπτα έμοιαζαν αιώνες. Η ατμόσφαιρα βάραινε, οι καπνοί τους έπνιγαν και ο 22χρονος Δημήτρης βρήκε το θάρρος να καλέσει τη μητέρα του στο τηλέφωνο.
«Και να με παίρνει το παιδί μου και να λέει ‘μαμά τρέχα, θα καούμε. Μαμά τρέχα. Μάλλον έχω κόψει το πόδι μου’».
«Ήταν δίπλα και νεκρό κορίτσι. Και την έβλεπε και άκουγε μια άλλη κοπέλα που έλεγε ‘βοήθεια. Βοηθήστε με είμαι διπλωμένη’ και μετά σταμάτησε να μιλάει. Μετά… σιγή που μου λέει ότι μάλλον ‘έφυγε’».
Ο 22χρονος φοιτητής νοσηλευόταν μέχρι χτες το βράδυ στο νοσοκομείο με ανοιχτό κάταγμα κνήμης κι ένα ρωγμώδης κάταγμα στην λεκάνη. Μπροστά του έχει μια μακρά περίοδο ανάρρωσης για να μπορέσει ξανά να περπατήσει.
«Ευχαριστώ τον Θεό που με έσωσε από την κόλαση του Δάντη» – Ο εφιάλτης που έζησε επιβάτης στο τρένο της εθνικής τραγωδίας
Ο Στέφανος Γωγάκος ήταν επιβάτης της μοιραίας επιβατικής αμαξοστοιχίας και ήταν στο βαγόνι με τον αριθμό πέντε.
«Εγώ ταξίδεψα το πρωί με το πρώτο τρένο από Θεσσαλονίκη για Αθήνα και το απόγευμα πήρα το τρένο της επιστροφής. Στο Παλιοφάρσαλο κάναμε αναγκαστική στάση που μας ανησύχησε. Εξαρχής ήμουν στο βαγόνι 5 και στην Λάρισα ανέβηκαν πολλοί φοιτητές που έκατσαν στις άδειες θέσεις στο βαγόνι πέντε και ήταν κατειλημμένες».
Για την ώρα της σύγκρουσης περιέγραψε ο κ. Γωγάκος: «Ξαφνικά ακούμε ένα δυνατό κρότο και τα τζάμια έσπασαν όλα με την μία και δεχθήκαμε στο κεφάλι μας τα θραύσματα από τα τζάμια. Κάποια καθίσματα γύρισαν ανάποδα και τα προσωπικά μας αντικείμενα εκσφενδονίστηκαν».
Στη συνέχεια όσοι απεγκλωβίστηκαν από το βαγόνι πέντε χρειάστηκε να περπατήσουν, όπως περιέγραψε ο κ. Γωγάκος, περίπου 1500 μέτρα, φθάνοντας σε ένα ξέφωτο, όπου τότε κι εκεί αντίκρισαν οι διασωθέντες την θηριώδη φωτιά.
Καταλήγοντας ο επιβάτης ανέφερε χαρακτηριστικά «ευχαριστώ τον Θεό που με έσωσε από την κόλαση του Δάντη».
Τραγωδία στα Τέμπη: «Μπαμπά, καιγόμαστε»
Τέμπη, ώρα μηδέν. Η Βασιλική και ο Σταύρος είναι ένα νεαρό ζευγάρι που έζησαν την απόλυτη κόλαση το βράδυ της Τρίτης. Είδαν τον θάνατο με τα μάτια τους και βγήκαν ζωντανοί από την κόλαση.
«’Μπαμπά’ λέει ‘αν δεν ήμουνα εγώ, το άλλο το παιδί θα ήταν…’, και ο ένας βοήθαγε τον άλλον. Αυτή φώναζε ‘Στέλιο’, αυτός φώναζε ‘Βασιλική’.
Όταν το σήκωσε τη δεύτερη φορά μου λέει ‘Μπαμπά εγώ είμαι πιο καλά, ο Στέλιος θα πεθάνει’», λέει ο πατέρας της Βασιλικής.
Ο Στέλιος όμως, παρά τα σοβαρά εγκαύματα τα κατάφερε. Πριν λίγες ώρες ξύπνησε από τη διασωλήνωση, με τον πατέρα του να μιλά συγκινημένος στο Mega.
«Είχε εγκαύματα στο χέρι, την πλάτη, το στήθος και το πρόσωπο. Πρώτου βαθμού ήταν αυτά από ό,τι μας είχαν πει. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον έχει περισσότερα στο πρόσωπο. Είναι καθαρός και δεν είναι τόσο πολύ. Τα υπόλοιπα όλα φτιάχνονται και θα περάσουν με τον καιρό».
Τα δύο παιδιά με καταγωγή από τη Θήβα ταξίδευαν μαζί με το τρένο. Η σύγκρουση ήταν τόσο σφοδρή που το βαγόνι τους άνοιξε στη μέση. Χώθηκαν σε μια τρύπα που άνοιξε και έτσι σώθηκαν.
«Εντελώς ξαφνικά αφού βρήκε ο ένας τον άλλον. Φωνάξανε ο ένας τον άλλον, πιαστήκαν στο χέρι και λέει ‘βρήκαμε μια τρύπα, βρήκαμε από μια τρύπα στο δάπεδο’. Αυτό ήταν η σωτηρία τους. Μου είπαν οι άνθρωποι ότι από αυτό το βαγόνι δεν γλίτωσε κανένας και μάλιστα είχαν παραξενευτεί πως γλίτωσαν τα δικά μας τα παιδιά. Τι να σας πω… μια τρύπα μας έσωσε».
Πριν λίγες ώρες η 19χρονη Βασιλική ανέβασε μια κοινή τους φωτογραφία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μέσα σε λίγα λεπτά κατακλύστηκε από μηνύματα αγάπης και ευχές για ταχεία ανάρρωση.
«Μια νοσοκόμα ενδιαφέρθηκε, του έδωσε το τηλέφωνο και μας πήρε τηλέφωνο και λέει ‘μαμά μη φοβάστε θα το περάσουμε και αυτό’. Είδαμε το παιδί που ήταν μέσα στους καπνούς και μέσα στα αίματα», λέει ο πατέρας του Στέλιου.
Τραγωδία στα Τέμπη: «Μπαμπά καιγόμαστε»
«Στις 23.29 με πήρε εμένα τηλέφωνο το βράδυ. ‘Μπαμπά καιγόμαστε! Τρακάραμε’». Έπεσε η γραμμή εκεί. Το τηλέφωνό της είχε εκσφενδονιστεί, είχε πάρει από κάποιον άλλον».
Κι αυτή είναι η συγκλονιστική μαρτυρία ενός άλλου γονιού που μίλησε 8 λεπτά μετά τη μετωπική σύγκρουση των τρένων και άκουσε δύο λέξεις. «Μπαμπά καιγόμαστε».
«Έξω από την Λάρισα μας ξαναπήρε τηλέφωνο ότι ήταν από τον διασώστη το τηλέφωνο και ότι πάμε στο πανεπιστημιακό (νοσοκομείο)».
Το κορίτσι του βγήκε σώο και αβλαβές από το βαγόνι 4. Χρειάστηκε όμως να απεγκλωβιστεί με σκοινί που της είχαν ρίξει οι διασώστες.
«Έσπασαν με τα πόδια το τζάμι. Βγήκαν έξω. Και για να πάνε εκεί που ήταν το ασθενοφόρο, τους ρίξανε σκοινί και ανέβηκαν πάνω».
«Είδε τη γατούλα της σοπράνο»
Με λευκά λουλούδια και το μήνυμα «ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά από τα σπίτια τους», φίλοι, συμμαθητές και καθηγητές του 1ου γυμνασίου Ελευθερίου Κορδελιού αποχαιρέτησαν τον 15χρονο Παναγιώτη Μπουρνάζη. Το μικρότερο θύμα του τραγικού δυστυχήματος, το οποίο ταξίδευε μαζί με τον πατέρα του σε κουκέτα.
Οι ιστορίες τραγικές και απερίγραπτες. Συγκλονισμένη παραμένει μια νεαρή φοιτήτρια που έμαθε από τις ειδήσεις πως η κοπέλα στη διπλανή θέση που έπαιζε με την τυφλή γατούλα της λεγόταν Ελισσάβετ. Ήταν σοπράνο, ηθοποιός και μοντέλο. Ταξίδευαν δίπλα – δίπλα μα δεν γνώριζαν τίποτα η μία για την άλλην.
«Είδε μια κοπέλα η οποία εκτινάχθηκε και πρέπει να είναι αυτή η σοπράνο που είχε τη γάτα που λένε. Γιατί είδε και τη γάτα. Αυτή κρατούσε μια γάτα γιατί της αρέσουν τα ζώα της Μαρίας και τα είχε προσέξει».
Επιβάτες άγνωστοι μεταξύ τους που έζησαν μαζί την πιο φρικιαστική εμπειρία της ζωής τους. Η Μαρία επέζησε, η Ελισσάβετ όχι.
Τραγωδία στα Τέμπη – Οργισμένος ο πατέρας του πολυτραυματία
«Είμαι πλήρης απογοητευμένος. Είχα πει από την πρώτη στιγμή ότι ήθελα να βγω και να φωνάξω, να εκφράσω την αγανάκτηση και την οργή του κόσμου, όχι γιατί είμαι ψώνιο», τόνισε ο πατέρας του 20χρονου πολυτραυματία.
Σχετικά με την κατάσταση του γιου του, ο κ. Στρατέλος είπε ότι είναι βελτιωμένη, έχει αποσωληνωθεί από χθες και έχει πόνους λόγω της πλαστικής που του έγινε λόγω εγκαυμάτων που υπέστη.
Για την κοπέλα του Στέλιου, την Βασιλική που ήταν μαζί μέσα στο μοιραίο τρένο, σημείωσε ο πατέρας του Στέλιου ότι αντιμετωπίζει προβλήματα τόσο υγείας όσο και με τη ψυχολογία της, καθώς τα βράδια η κοπέλα πετιέται στον ύπνο της.
Κλείνοντας την επικοινωνία που είχε με τον Νίκο Ευαγγελάτο ο Νίκος Στρατέλος θέλησε να ευχαριστήσει τους γιατρούς που περίθαλψαν τον γιο του και ζήτησε να αποδοθεί δικαιοσύνη στην μνήμη των θυμάτων.
Τραγωδία στα Τέμπη – Βαγόνι 4: Τέτοιες στιγμές καταλαβαίνεις τη σημασία του… «στείλε μου όταν φτάσεις»
Τέμπη – Ιστορίες μέσα από τα συντρίμμια, με την Υρώ να είναι μία από εμάς.
Ιστορίες ζωής, αλλά και θανάτου από το μοιραίο Intercity 62 που συγκρούστηκε με εμπορική αμαξοστοιχία που κατέβαινε από τη Θεσσαλονίκη, το βράδυ της Τρίτης 28 Φεβρουαρίου.
57 άτομα έχασαν τη ζωή τους , ανάμεσά τους και 12 φοιτητές του ΑΠΘ, ενώ 26 ακόμη νεαροί φοιτητές και φοιτήτριες του γνωστού Πανεπιστημίου ήταν ανάμεσα στους τραυματίες (από τους 88 συνολικά).
Η Υρώ Παπαδημητρίου, η οποία ανέβαινε με ένα ακόμη καλό της φίλο στη συμπρωτεύουσα, επέλεξε – για καλή της τύχη – το βαγόνι 4.
Νοσηλεύτηκε για ένα βράδυ στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας έχοντας ευτυχώς επιπόλαια χτυπήματα, ενώ ο φίλος της εξακολουθεί και νοσηλεύεται στο Πανεπιστημιακό της Λάρισας, χωρίς να εκφράζονται φόβοι για τη ζωή του.
Ωστόσο για τη νεαρή Λαμιώτισσα, δευτεροετή στο Τμήμα Ψυχολογίας, αλλά και για τους λοιπούς επιζώντες του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, μεγαλύτερα είναι τα τραύματα στην ψυχή τους.
Συνειδητοποιούν το μέγεθος της τραγωδίας, αλλά και το μέγεθος του κινδύνου που διέτρεξαν οι ίδιοι και διατρέχουν όλοι όσοι χρησιμοποιούν το σιδηρόδρομο, καθώς αποδείχτηκε ότι ένας άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις ζωές χιλιάδων!
Ειρωνεία ότι στη Θεσσαλονίκη την περίμενε η δίδυμη αδερφή της η οποία ήταν στο προηγούμενο Intercity που αντιμετώπισε πρόβλημα στον Παλαιοφάρσαλο με τα ηλεκτροφόρα καλώδια και καθυστέρησε πολλές ώρες.
Εκείνο τουλάχιστον έφτασε στον προορισμό του….
«Σίγουρα δεν πρόκειται να πάω κάπου και να μη στείλω ότι έφτασα. Γιατί κάποιοι δεν έφτασαν ποτέ…».