Σε απόσταση 55χλμ από την Καλαμάτα, βρίσκεται ένα πανέμορφο ψαροχώρι της Μεσσηνιακής Μάνης με παραδοσιακό ύφος, που ξεχωρίζει εκτός από τη φυσική του ομορφιά και για το αρχαιοπρεπές όνομα, το οποίο οφείλει στο σχήμα του. Ο λόγος για την Τραχήλα.
Οι πρώτες αναφορές για το χωριό συναντώνται σε έγγραφο σχετικό με τους Μανιάτες που επιβιβάστηκαν από εκεί για την Κορσική στις αρχές του 18ου αι., αλλά όπως όλα δείχνουν αναπτύχθηκε κυρίως από τον 19οαι. και μετά, αποτελώντας θαλάσσιο συγκοινωνιακό κόμβο και βάση του διαμετακομιστικού εμπορίου με τα ορεινά χωριά.
Η Τραχήλα Μάνης είναι ένα μικρό γραφικό λιμανάκι και η παραλία του Αγίου Δημητρίου, 6 χλμ βορειοδυτικά, με απίθανες, παρθένες παραλίες με βράχια και πεντακάθαρα νερά, καθώς και η ακτή του Πανταζή, με γκρίζα αμμουδιά, αρμυρίκια και υπέροχα γαλαζοπράσινα νερά είναι ένα από τα πανέμορφα τοπία του γραφικού χωριού.
Ωστόσο, το σπήλαιο Καταφύγι ίσως είναι το πιο εντυπωσιακό αξιοθέατο της περιοχής. Το μήκος του υπολογίζεται γύρω στα 2.000 μέτρα και θεωρείται ως ένα από τα μεγαλύτερα σπήλαια στην Ελλάδα, ενώ ακόμα δεν έχει εξερευνηθεί πλήρως.
Μεγάλο τμήμα του σπηλαίου εξερευνήθηκε το 1953 από το Γιάννη Πετροχείλου και το Σουηδό σπηλαιολόγο K. Lindberg. Αργότερα συνεχίστηκε η εξερεύνηση το 1972 από το σπηλαιολόγο Ιωάννη Ιωάννου οπου το χαρακτηρίζει ως «μνημείο της φύσης, και από τα πιο σημαντικά σπήλαια που διαθέτει η χώρα μας».
Το σπήλαιο είναι κοίτη παλαιού υπόγειου ποταμού, θεωρείται ως η παλαιά κοίτη του σημερινού υπόγειου ποταμού που εκβάλλει στη θάλασσα σε απόσταση 200 μέτρων από τη σπήλαιο, η οποία ονομάζεται Δράκος. Η είσοδος του σπηλαίου υπήρξε η έξοδος του παλαιού ποταμού, η οποία είναι εντυπωσιακή καθώς έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο αμφιθέατρο απαράμιλλης άγριας ομορφιάς.
Στο συγκεκριμένο σημείο έχει δημιουργηθεί φυσική παραλία με λείους βράχους στους οποίους μπορεί άνετα κάποιος να ξαπλώσει πάνω. Κάτω απο την επιφάνεια της θάλασσας υπάρχει υποθαλάσσιο σπήλαιο ιδανικό για σπηλαιοκατάδυση.
Το σπήλαιο έχει επίσης ιστορική σημασία καθώς υπήρξε κρυψώνα (γιαυτό και η ονομασία «καταφύγι»), κυρίως στα χρόνια της Τουρκοκρατίας αλλά όχι μόνο. Το μεγάλο μήκος του αλλά κυρίως η πολυμορφία και οι πολλές στοές, βοήθησαν αρκετούς κατοίκους σε δύσκολες στιγμές να βρουν εκεί καταφύγιο.
Δείγματα λαϊκής αρχιτεκτονικής του 19ου αι. όπως το ιστορικά διατηρητέο κτίριο του Κ. Μελέα, καθώς και το κτίριο του παλαιού δημοτικού σχολείου, αναστηλωμένο από τον δραστήριο πολιτιστικό και μορφωτικό σύλλογο του χωριού είναι επίσης σημεία αναφοράς για το χωριό.
Ταξιδέψτε στο χωριό μέσα από το βίντεο: