Το ελάχιστα αντιληπτό πρόγραμμα που οδήγησε σε ένα κινεζικό κατασκοπευτικό μπαλόνι να παρασύρεται στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτόν τον μήνα συζητείται στα κρατικά ελεγχόμενα μέσα της Κίνας για περισσότερο από μια δεκαετία σε άρθρα που εκθειάζουν τις πιθανές στρατιωτικές εφαρμογές του.
Οι αναφορές, που χρονολογούνται τουλάχιστον από το 2011, επικεντρώνονται στον καλύτερο τρόπο εκμετάλλευσης αυτού που είναι γνωστό ως “κοντό διάστημα” – αυτό το τμήμα της ατμόσφαιρας που είναι πολύ υψηλό για να πετάξει τα παραδοσιακά αεροσκάφη αλλά πολύ χαμηλά για να παραμείνει ένας δορυφόρος σε τροχιά. Αυτά τα πρώτα άρθρα μπορεί να προσφέρουν ενδείξεις για τις δυνατότητες του μπαλονιού που καταρρίφθηκε από ένα μαχητικό αεροσκάφος των ΗΠΑ στις 4 Φεβρουαρίου.
«Τα τελευταία χρόνια, το «κοντό διάστημα» έχει συζητηθεί συχνά στα ξένα μέσα ενημέρωσης, με πολλούς στρατιωτικούς σχολιαστές να επισημαίνουν ότι πρόκειται για μια ειδική σφαίρα που είχε παραμεληθεί από τους στρατιώτες, αλλά τώρα έχει ανέβει σε κατάσταση hotspot», αναφέρει μια 5 Ιουλίου 2011. , άρθρο στην εφημερίδα People’s Liberation Army Daily με τίτλο Near Space – A Strategic Asset που δεν πρέπει να παραμεληθεί.
Το άρθρο ανέφερε ότι ο Zhang Dongjiang, ανώτερος ερευνητής στην Κινεζική Ακαδημία Στρατιωτικών Επιστημών, συζητούσε τις πιθανές εφαρμογές των ιπτάμενων αντικειμένων που σχεδιάζονται για το κοντινό διάστημα.
«Πρόκειται για μια περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα στον «αέρα» και τον «διάστημα» όπου ούτε η θεωρία της βαρύτητας ούτε ο νόμος του Κέπλερ εφαρμόζονται ανεξάρτητα, περιορίζοντας έτσι την ελευθερία πτήσης τόσο για αεροσκάφη που έχουν σχεδιαστεί με βάση τη θεωρία της βαρύτητας όσο και για διαστημόπλοια που ακολουθούν. Ο νόμος του Κέπλερ», φέρεται να είπε ο Ζανγκ.
Σημείωσε ότι το κοντά στο διάστημα δεν έχει τις ατμοσφαιρικές διαταραχές των αεροναυτικών υψομέτρων, όπως αναταράξεις, βροντές και κεραυνούς, αλλά είναι φθηνότερο και ευκολότερο να φτάσει κανείς από τα ύψη όπου οι δορυφόροι μπορούν να παραμείνουν σε τροχιά.
«Ταυτόχρονα», πρόσθεσε, το κοντινό διάστημα είναι «πολύ ψηλότερα από τον «ουρανό», επομένως διαθέτει εξαιρετικές προοπτικές και δυνατότητες συλλογής πληροφοριών, αναγνώρισης και επιτήρησης, ασφάλειας επικοινωνίας, καθώς και αεροπορικού και επίγειου πολέμου».
Ο Zhang πρότεινε ότι το κοντινό διάστημα μπορεί να αξιοποιηθεί με σκάφη «υψηλής δυναμικής» που ταξιδεύουν ταχύτερα από την ταχύτητα του ήχου, όπως υπερηχητικά οχήματα κρουαζιέρας και υποτροχιακά οχήματα, τα οποία «μπορούν να φτάσουν στο στόχο με μεγάλη ταχύτητα, να επιτεθούν και με μεγάλη ταχύτητα και ακρίβεια, [και] μπορεί να αναπτυχθεί επανειλημμένα.”
Ωστόσο, είπε ότι το κοντινό διάστημα μπορεί επίσης να προσφέρει ένα περιβάλλον για πιο αργά οχήματα, τα οποία ονόμασε «χαμηλής δυναμικής» σκάφη, όπως αερόπλοια στρατοσφαιρικής, μπαλόνια μεγάλου υψόμετρου και μη επανδρωμένα οχήματα με ηλιακή ενέργεια.
Αυτά, είπε, «είναι ικανά να μεταφέρουν ωφέλιμα φορτία ικανά να συλλάβουν φως, υπέρυθρες ακτίνες, πολυφασματικές, υπερφασματικές, ραντάρ και άλλες πληροφορίες, οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αύξηση της ικανότητας αισθητηριακών και γνώσεων στο πεδίο της μάχης, υποστήριξη στρατιωτικών επιχειρήσεων».
Μπορούν επίσης να μεταφέρουν διάφορα ωφέλιμα φορτία που στοχεύουν στην ηλεκτρονική αντεμαχία, εκπληρώνοντας τον στόχο της ηλεκτρονικής μαγνητικής καταστολής και της ηλεκτρονικής μαγνητικής επίθεσης στο πεδίο της μάχης, να βλάψουν και να καταστρέψουν τα συστήματα πληροφοριών ενός αντιπάλου.
Τέσσερα χρόνια μετά το άρθρο της PLA Daily, δημοσιεύτηκαν εικόνες στις στρατιωτικές σελίδες των Global Times, ενός κρατικού ελεγχόμενου καταστήματος, δύο μικρής κλίμακας στρατοσφαιρικών οχημάτων που προσδιορίζονται ως KF13 και KF16.
Τα οχήματα αναπτύχθηκαν από το Opto-Electronics Engineering Institute of Beijing Aeronautics and Aerospace University, το κύριο ερευνητικό πανεπιστήμιο αεροναυπηγικής και αεροδιαστημικής της Κίνας, σύμφωνα με ένα επεξηγηματικό σημείωμα που δημοσιεύτηκε μαζί με το μοντέλο που παρουσιάζεται στους Global Times. Το ίδρυμα είναι πλέον γνωστό ως Πανεπιστήμιο Beihang [Beijing-Aero].
Το επεξηγηματικό σημείωμα ανέφερε ότι ένα βασικό χαρακτηριστικό των οχημάτων ήταν η μη επανδρωμένη και τηλεχειριζόμενη διπλή τους ικανότητα. Γίνονταν εργασίες στο Πεκίνο και τη Σαγκάη, καθώς και στην επαρχία Shanxi, για να δούμε τα οχήματα να εξελίσσονται από την ιδέα στην παραγωγή, σύμφωνα με το άρθρο του Οκτωβρίου 2015.
Άλλες εικόνες κοντινών διαστημικών αντικειμένων που εμφανίστηκαν τον ίδιο μήνα παρουσίαζαν αεροσκάφη διαφόρων σχημάτων των οποίων τα χαρακτηριστικά και οι λειτουργίες περιελάμβαναν επιφανειακά υλικά υψηλής λειτουργίας, μηχανισμούς ελέγχου έκτακτης ανάγκης, τεχνολογία ακριβούς ελέγχου πτήσης, τεχνολογία έλικα υψηλής απόδοσης, ηλιακή τεχνολογία υψηλής απόδοσης και ενσωμάτωση επίγειας λειτουργίας τεχνολογία.
Το Spy Balloon Lifts Veil στο στρατιωτικό πρόγραμμα «Near Space» της Κίνας
Το ελάχιστα αντιληπτό πρόγραμμα που οδήγησε σε ένα κινεζικό κατασκοπευτικό μπαλόνι να παρασύρεται στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτόν τον μήνα συζητείται στα κρατικά ελεγχόμενα μέσα της Κίνας για περισσότερο από μια δεκαετία σε άρθρα που εκθειάζουν τις πιθανές στρατιωτικές εφαρμογές του.
Οι αναφορές, που χρονολογούνται τουλάχιστον από το 2011, επικεντρώνονται στον καλύτερο τρόπο εκμετάλλευσης αυτού που είναι γνωστό ως “κοντό διάστημα” – αυτό το τμήμα της ατμόσφαιρας που είναι πολύ υψηλό για να πετάξει τα παραδοσιακά αεροσκάφη αλλά πολύ χαμηλά για να παραμείνει ένας δορυφόρος σε τροχιά. Αυτά τα πρώτα άρθρα μπορεί να προσφέρουν ενδείξεις για τις δυνατότητες του μπαλονιού που καταρρίφθηκε από ένα μαχητικό αεροσκάφος των ΗΠΑ στις 4 Φεβρουαρίου.
«Τα τελευταία χρόνια, το «κοντό διάστημα» έχει συζητηθεί συχνά στα ξένα μέσα ενημέρωσης, με πολλούς στρατιωτικούς σχολιαστές να επισημαίνουν ότι πρόκειται για μια ειδική σφαίρα που είχε παραμεληθεί από τους στρατιώτες, αλλά τώρα έχει ανέβει σε κατάσταση hotspot», αναφέρει μια 5 Ιουλίου 2011. , άρθρο στην εφημερίδα People’s Liberation Army Daily με τίτλο Near Space – A Strategic Asset που δεν πρέπει να παραμεληθεί.
Το άρθρο ανέφερε ότι ο Zhang Dongjiang, ανώτερος ερευνητής στην Κινεζική Ακαδημία Στρατιωτικών Επιστημών, συζητούσε τις πιθανές εφαρμογές των ιπτάμενων αντικειμένων που σχεδιάζονται για το κοντινό διάστημα.
«Πρόκειται για μια περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα στον «αέρα» και τον «διάστημα» όπου ούτε η θεωρία της βαρύτητας ούτε ο νόμος του Κέπλερ εφαρμόζονται ανεξάρτητα, περιορίζοντας έτσι την ελευθερία πτήσης τόσο για αεροσκάφη που έχουν σχεδιαστεί με βάση τη θεωρία της βαρύτητας όσο και για διαστημόπλοια που ακολουθούν. Ο νόμος του Κέπλερ», φέρεται να είπε ο Ζανγκ.
Σημείωσε ότι το κοντά στο διάστημα δεν έχει τις ατμοσφαιρικές διαταραχές των αεροναυτικών υψομέτρων, όπως αναταράξεις, βροντές και κεραυνούς, αλλά είναι φθηνότερο και ευκολότερο να φτάσει κανείς από τα ύψη όπου οι δορυφόροι μπορούν να παραμείνουν σε τροχιά.
«Ταυτόχρονα», πρόσθεσε, το κοντινό διάστημα είναι «πολύ ψηλότερα από τον «ουρανό», επομένως διαθέτει εξαιρετικές προοπτικές και δυνατότητες συλλογής πληροφοριών, αναγνώρισης και επιτήρησης, ασφάλειας επικοινωνίας, καθώς και αεροπορικού και επίγειου πολέμου».
Ο Zhang πρότεινε ότι το κοντινό διάστημα μπορεί να αξιοποιηθεί με σκάφη «υψηλής δυναμικής» που ταξιδεύουν ταχύτερα από την ταχύτητα του ήχου, όπως υπερηχητικά οχήματα κρουαζιέρας και υποτροχιακά οχήματα, τα οποία «μπορούν να φτάσουν στο στόχο με μεγάλη ταχύτητα, να επιτεθούν και με μεγάλη ταχύτητα και ακρίβεια, [και] μπορεί να αναπτυχθεί επανειλημμένα.”
Ωστόσο, είπε ότι το κοντινό διάστημα μπορεί επίσης να προσφέρει ένα περιβάλλον για πιο αργά οχήματα, τα οποία ονόμασε «χαμηλής δυναμικής» σκάφη, όπως αερόπλοια στρατοσφαιρικής, μπαλόνια μεγάλου υψόμετρου και μη επανδρωμένα οχήματα με ηλιακή ενέργεια.
Αυτά, είπε, «είναι ικανά να μεταφέρουν ωφέλιμα φορτία ικανά να συλλάβουν φως, υπέρυθρες ακτίνες, πολυφασματικές, υπερφασματικές, ραντάρ και άλλες πληροφορίες, οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αύξηση της ικανότητας αισθητηριακών και γνώσεων στο πεδίο της μάχης, υποστήριξη στρατιωτικών επιχειρήσεων».
Μπορούν επίσης να μεταφέρουν διάφορα ωφέλιμα φορτία που στοχεύουν στην ηλεκτρονική αντεμαχία, εκπληρώνοντας τον στόχο της ηλεκτρονικής μαγνητικής καταστολής και της ηλεκτρονικής μαγνητικής επίθεσης στο πεδίο της μάχης, να βλάψουν και να καταστρέψουν τα συστήματα πληροφοριών ενός αντιπάλου.
Τέσσερα χρόνια μετά το άρθρο της PLA Daily, δημοσιεύτηκαν εικόνες στις στρατιωτικές σελίδες των Global Times, ενός κρατικού ελεγχόμενου καταστήματος, δύο μικρής κλίμακας στρατοσφαιρικών οχημάτων που προσδιορίζονται ως KF13 και KF16.
Τα οχήματα αναπτύχθηκαν από το Opto-Electronics Engineering Institute of Beijing Aeronautics and Aerospace University, το κύριο ερευνητικό πανεπιστήμιο αεροναυπηγικής και αεροδιαστημικής της Κίνας, σύμφωνα με ένα επεξηγηματικό σημείωμα που δημοσιεύτηκε μαζί με το μοντέλο που παρουσιάζεται στους Global Times. Το ίδρυμα είναι πλέον γνωστό ως Πανεπιστήμιο Beihang [Beijing-Aero].
Το επεξηγηματικό σημείωμα ανέφερε ότι ένα βασικό χαρακτηριστικό των οχημάτων ήταν η μη επανδρωμένη και τηλεχειριζόμενη διπλή τους ικανότητα. Γίνονταν εργασίες στο Πεκίνο και τη Σαγκάη, καθώς και στην επαρχία Shanxi, για να δούμε τα οχήματα να εξελίσσονται από την ιδέα στην παραγωγή, σύμφωνα με το άρθρο του Οκτωβρίου 2015.
Άλλες εικόνες κοντινών διαστημικών αντικειμένων που εμφανίστηκαν τον ίδιο μήνα παρουσίαζαν αεροσκάφη διαφόρων σχημάτων των οποίων τα χαρακτηριστικά και οι λειτουργίες περιελάμβαναν επιφανειακά υλικά υψηλής λειτουργίας, μηχανισμούς ελέγχου έκτακτης ανάγκης, τεχνολογία ακριβούς ελέγχου πτήσης, τεχνολογία έλικα υψηλής απόδοσης, ηλιακή τεχνολογία υψηλής απόδοσης και ενσωμάτωση επίγειας λειτουργίας τεχνολογία.
Τον Οκτώβριο του 2015 δημοσιεύτηκε επίσης στο διαδίκτυο μια εικόνα ενός ιπτάμενου αντικειμένου που μοιάζει με αεροπλάνο που ονομάζεται Yuan Meng, κυριολεκτικά «όνειρο που εκπληρώνει». Περιγράφηκε ότι είχε ύψος πτήσης 20-24 χιλιόμετρα, διάρκεια πτήσης έξι μήνες και ωφέλιμο φορτίο 100-300 κιλά.
Ο Rick Fisher, ανώτερος συνεργάτης στο International Assessment and Strategy Center στην Ουάσιγκτον, είπε στη VOA ότι το ενδιαφέρον της Κίνας για την εκμετάλλευση του κοντινού διαστήματος ξεκίνησε στην πραγματικότητα πολύ πριν από το άρθρο της PLA Daily.
«Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, η PLA αφιερώνει πόρους για έρευνα και ανάπτυξη για την προετοιμασία για μάχη στο «κοντό διάστημα», τη ζώνη ακριβώς κάτω από τη Χαμηλή Τροχιά της Γης (LEO) που είναι λιγότερο δαπανηρή η πρόσβαση από το LEO [το ίδιο], και προσφέρει πλεονεκτήματα stealth, ειδικά για υπερηχητικές πλατφόρμες», είπε σε μια ανταλλαγή μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.