Καθώς τα συναλλαγματικά αποθέματα πέφτουν κατακόρυφα, καλύπτοντας μόνο τρεις εβδομάδες εισαγωγών, η χώρα αντιμετωπίζει τη χειρότερη οικονομική κατάρρευση των τελευταίων δεκαετιών – απηχώντας την πτώση της Σρι Λάνκα και της Γκάνας, αλλά απαλλάσσεται σε ένα έθνος με πυρηνικά όπλα με έναν από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς στον κόσμο. Το κράτος της Νότιας Ασίας επιδιώκει ξανά μια διάσωση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – κάτι που έχει κάνει περισσότερες από 20 φορές. Αλλά η κατάστασή του είναι πολύ πιο σοβαρή αυτή τη φορά, αφού οι φονικές πλημμύρες κατέστρεψαν εκατομμύρια πέρυσι, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία ώθησε τις τιμές της ενέργειας και σκοτεινά σύννεφα συγκεντρώθηκαν πάνω από την παγκόσμια οικονομία.
Το Πακιστάν μπορεί επίσης να είναι προάγγελος παρόμοιων καταρρεύσεων σε άλλες χώρες με χρέη. Τα δεινά της αναζωπυρώνουν μια ολοένα και πιο τεταμένη συζήτηση σχετικά με το πώς θα πρέπει να ανταποκριθεί ο υπόλοιπος κόσμος – και ποιος πρέπει να πληρώσει το λογαριασμό. Η Κίνα, ο μεγαλύτερος δημόσιος δανειστής του Πακιστάν, έχει βυθιστεί σε διαμάχες με πολυμερείς τράπεζες σχετικά με το ποια μέρη θα πρέπει να ηγηθούν στην αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. «Όλοι πρέπει να κουρευτούν», είπε η Amitabh Kant, ο σέρπα για την προεδρία της Ινδίας της Ομάδας των 20, η οποία βοηθά στη μεσολάβηση.
«Δεν μπορεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να κάνει κούρεμα και να πάει για να διευθετήσει το κινεζικό χρέος». Από το Καράτσι μέχρι τη Λαχόρη, οι φτωχότεροι άνθρωποι φέρουν το μεγαλύτερο βάρος καθώς ο πληθωρισμός αγγίζει κάθε βασικό στοιχείο. Η τιμή του βρεφικού γάλακτος αυξάνεται κατά 15 τοις εκατό σε ένα μήνα. Χιλιάδες δοχεία τροφίμων έχουν κολλήσει στα λιμάνια καθώς η κυβέρνηση περιορίζει τις εισαγωγές για να διατηρήσει τα τελευταία 3 δισεκατομμύρια δολάρια σε ξένο νόμισμα. Ένας άνδρας καταπλακώθηκε μέχρι θανάτου στη νοτιοανατολική επαρχία Σίντ τον περασμένο μήνα, αφού πλήθος όρμησε με αξιωματούχους που μοίραζαν επιδοτούμενο αλεύρι.
Ο Abdur Rehman, 50 ετών, είπε ότι τα μαθηματικά έχουν γίνει αδύνατα για την τετραμελή οικογένειά του. Το να γεμίζει τη μοτοσικλέτα τους μία φορά ισοδυναμεί με περίπου το ένα έκτο του μηνιαίου μισθού του των 18.000 ρουπιών (περίπου 70 $), τον οποίο κερδίζει κόβοντας λαχανικά σε μια κουζίνα που προμηθεύει φαγητό για γάμους. «Πώς θα πάμε να δουλέψουμε με αυτές τις τιμές καυσίμων;» ρώτησε έξω από ένα βενζινάδικο στο Καράτσι, την πολυσύχναστη εμπορική πρωτεύουσα του Πακιστάν στην ακτή της Αραβικής Θάλασσας. «Δεν έχω ξαναδεί τόσο δύσκολη στιγμή». Τα καύσιμα είναι ένα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο ζήτημα.
Το 2022, ο πρώην σταρ του κρίκετ Imran Khan, τότε πρωθυπουργός, μείωσε και πάγωσε τις τιμές του ντίζελ και της βενζίνης. Η λαϊκίστικη χειρονομία βοήθησε να τεθούν οι βάσεις για την τρέχουσα κρίση. Η πολιτική αναταραχή και η τρομοκρατία προσθέτουν στα προβλήματα της χώρας. Το Πακιστάν συνεχίζει να αντικαθιστά τον υπουργό Οικονομικών του και οι πρόσφατες μαχητικές επιθέσεις τρομάζουν τους επενδυτές, οι οποίοι ανησυχούν ότι ο εξτρεμισμός ριζώνει ξανά.
Στο μείγμα προστίθεται μια κυβέρνηση που αποσπάται η προσοχή από την ατελείωτη σύγκρουση με τον έκπτωτο πρωθυπουργό Καν και έναν στρατό που έχει εδώ και πολύ καιρό υπερβολική επιρροή στην πολιτική του έθνους. Ο Khan, ο οποίος πυροβολήθηκε στο πόδι ενώ ήταν επικεφαλής μιας πορείας διαμαρτυρίας τον Νοέμβριο, πιέζει για νέες εθνικές εκλογές – σε μια εποχή που πολλοί Πακιστανοί δεν μπορούν να αγοράσουν ψωμί. Κάνοντας τα πράγματα χειρότερα, η χώρα έχει πληγεί από μια κλιματική καταστροφή. Οι πλημμύρες το περασμένο καλοκαίρι πλημμύρισαν περίπου το ένα τρίτο του έθνους, σκοτώνοντας περισσότερους από 1.700 ανθρώπους, εκτοπίζοντας εκατομμύρια και μειώνοντας την οικονομική ανάπτυξη στο μισό.
Τον περασμένο μήνα, μια διακοπή ρεύματος έκλεισε τεράστια δείγματα της χώρας για έως και 24 ώρες, διακόπτοντας τις υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας και βυθίζοντας στο σκοτάδι τα νοσοκομεία σε αγροτικές περιοχές. Η Maleeha Lodhi, η οποία υπηρέτησε δύο φορές ως πρεσβευτής του Πακιστάν στις ΗΠΑ, είπε ότι πολλά από τα ζητήματα της χώρας είναι δικά της. «Τα κοτόπουλα έχουν έρθει σπίτι για να ξεκουραστούν», είπε. «Δεκαετίες κυβερνήσεων που ζουν πέρα από τις δυνατότητές τους» έχουν φτάσει.
«Οι προνομιούχες ελίτ έχουν παραβλέψει το δημόσιο συμφέρον». Για χρόνια, τα οικονομικά προβλήματα του Πακιστάν ακολουθούν ένα γνωστό πρότυπο. Η εξάρτηση από τις εισαγωγές και η χαμηλή εισροή δολαρίων έχουν προκαλέσει επανειλημμένες κρίσεις στο ισοζύγιο πληρωμών. Η χώρα έχει επίσης αναλάβει σωρούς χρέους που δεν παρήγαγαν συνάλλαγμα, χρησιμοποιώντας κινεζική χρηματοδότηση, ειδικότερα, για να κατασκευάσει πράγματα όπως σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που απέτυχαν να ενισχύσουν τον υποτονικό αριθμό των εξαγωγών. Η χώρα χρειάζεται μια «σκληρή επαναφορά», δήλωσε ο Monis Rahman, ένας εξέχων ιδρυτής startup.
«Βάλτε όλους τους πολιτικούς σε μια βάρκα και στείλτε τους παρατεταμένες διακοπές. Το «σύστημα» έχει καταστραφεί ανεπανόρθωτα». Ωστόσο, σύμφωνα με τον Lodhi, αυτό δεν σημαίνει ότι ο κόσμος πρέπει να αφήσει το Πακιστάν να καταρρεύσει. Πρώτον, οι ζωές περισσότερων από 230 εκατομμυρίων ανθρώπων θα επηρεαστούν. Πέρα από αυτό, η γεωστρατηγική σημασία της χώρας –συνορεύει με την Κίνα, την Ινδία, το Ιράν και το Αφγανιστάν– πρέπει να ληφθεί υπόψη, είπε.