Το Πακιστάν βαδίζει στον δρόμο της «χρεοκοπίας» και έχει ξαναρχίσει την πρακτική του εδώ και πέντε δεκαετίες να εκλιπαρεί για κεφάλαια από άλλες χώρες και να διώχνει την καλοσύνη του κόσμου, γράφει ο Sakariya Kareem στο Asian Lite.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, από την ανεξαρτησία του το 1947, το Πακιστάν κοροϊδεύει τους Αμερικανούς, τους Ρώσους, τις μουσουλμανικές χώρες και τώρα την Κίνα πιστεύοντας ότι τα συμφέροντά τους θα εξυπηρετούνταν με τη χρηματοδότηση της ύπαρξης του Ισλαμαμπάντ και των περιφερειακών ατυχημάτων.
Δανειζόμενος την φράση του πρώην προέδρου του Πακιστάν Zulfikar Ali Bhutto, «Εμείς (Πακιστάν) θα φάμε χόρτο, ακόμη και θα πεινάμε, αλλά θα πάρουμε μια δική μας (Ατομική βόμβα)… Δεν έχουμε άλλη επιλογή!», η στήλη ανέφερε ότι τα λόγια του φαινόταν να είναι αλήθεια καθώς ο αριθμός των πυρηνικών όπλων της χώρας έφτασε τα 165, αλλά δεν έχει τρόφιμα και ηλεκτρισμό.
«Η στάση του Ζουλφικάρ Αλί Μπούτο είναι επίσης συμβολική των προτεραιοτήτων του Πακιστάν ως έθνους. Οι χώρες αντιμετωπίζουν φυσικά το δίλημμα Guns Vs Butter, ενώ διαθέτουν τους δικούς τους πόρους που κερδίζουν με κόπο στους προϋπολογισμούς τους. Ωστόσο, το Πακιστάν φαίνεται να βρίσκεται αντιμέτωπο με το αίνιγμα Guns Vs Terrorism, ενώ είναι βυθισμένο στο χρέος και διανέμει πόρους ικετευμένους ή δανειζόμενους», διαβάζει η στήλη στο Asian Lite.
Η πτυχή του βουτύρου αυτού του διλήμματος έχει γίνει κατά κάποιο τρόπο το πρόβλημα του υπόλοιπου κόσμου, αναφέρει η clumn, προσθέτοντας ότι τίποτα δεν το δείχνει καλύτερα από τον τρόπο με τον οποίο έχουν κατανεμηθεί οι πόροι στον πρόσφατο πακιστανικό προϋπολογισμό.
«Από τις δαπάνες 9,579 τρισεκατομμυρίων PKR, οι Αμυντικές Υποθέσεις και Υπηρεσίες είναι συνδεδεμένες με 1.566,698 δισεκατομμύρια PKR. Πρόκειται για περίπου 16,3 τοις εκατό των συνολικών δαπανών του προϋπολογισμού, 1,94 τοις εκατό του ΑΕΠ και αύξηση 14,1 τοις εκατό από έτος σε έτος. Αυτό, ωστόσο, δεν δίνει την πλήρη εικόνα του πραγματικού ποσού που δαπανάται για τις Ένοπλες Δυνάμεις», αναφέρει περαιτέρω το άρθρο.
«Η οικονομική κακοδιαχείριση και το έλλειμμα διακυβέρνησης του Πακιστάν οδηγούν σε μια παράλογη κατάσταση όπου η κυβέρνηση ζητά από όλα τα στοιχεία της οικονομίας και της διακυβέρνησης να κλείσουν νωρίς το πρωί ή να εργαστούν από το σπίτι για εξοικονόμηση χρημάτων και ταυτόχρονα να διαθέσουν προσφορές αξίας 257 εκατομμυρίων δολαρίων στρατιωτικές προμήθειες», προστίθεται.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, το Πακιστάν πρέπει να λογοδοτήσει για το τι κάνει με τον υπόλοιπο πλούτο της ανθρωπότητας.
«Το Πακιστάν έχει αποδεδειγμένο ιστορικό κατάχρησης πόρων από τους άπληστους προς τους άπληστους – η υπεξαίρεση διεθνούς βοήθειας κατά τις πλημμύρες του 2010 είναι ακόμα νωπή στην παγκόσμια μνήμη. Είναι επιτακτική ανάγκη η πεφωτισμένη Δύση να εφαρμόσει τη σοφία της στην υπάρχουσα υπόθεση και να διασφαλίσει ότι τα προγράμματα διάσωσης που τόσο γενναιόδωρα παρέχουν βοηθούν στη διατήρηση των ανθρώπινων δεικτών του Πακιστάν και δεν θα καταλήξουν να στρατιωτικοποιήσουν περαιτέρω την περιοχή», γράφει.